„Four Songs” Billa Violi – eksperymentalne pieśni wideo
Abstrakt
Autor skupia się na twórczości Billa Violi z lat 70., kiedy jego prace miały charakter jednoznacznie awangardowy, eksperymentalny, a młody artysta zajmował się przede wszystkim eksplorowaniem możliwości medium. Artykuł jest poświęcony taśmie Four Songs (1976), która z badawczego punktu widzenia sytuuje się na styku działań czysto performerskich i poszukiwań polegających na manipulacji materiałem wideo, jego przetworzeniu na poziomie samego sygnału. Analizując kolejne fragmenty wideo z cyklu Four Songs Pitrus zmierza do konkluzji, że eksperymenty Violi odnoszące się do sfery technologii i specyfiki medium, jakim się on posługuje, paradoksalnie mają głębszy sens. Prace Billa Violi nie tylko przynoszą spójną wizję medium wideo, ale też zawierają wizję świata. W tym sensie jego prace eksperymentalne z lat 70. są rodzajem przygotowania do wypowiedzi artystycznych z dwóch kolejnych dekad, które będą zdolne wizję tę wyrazić w sposób jeszcze bardziej pogłębiony.
Słowa kluczowe:
Bill Viola, awangarda, technologiaBibliografia
Blake, William. 2002. Collected Poems edited by W. B. Yeats. London-New York: Routledge.
Google Scholar
Blake, William. 1972. Poezje wybrane. Trans. Z. Kubiak. Warszawa: PIW.
Google Scholar
Viola, Bill. 1995. Reasons for Knocking at an Empty House. Cambridge: The MIT Press.
Google Scholar
Autorzy
Andrzej Pitruskwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Jagielloński Polska
Medioznawca, profesor nauk humanistycznych w Instytucie Sztuk Audiowizualnych UJ. Zajmuje się kinem współczesnym, a także reklamą, grami wideo oraz sztuką nowych mediów. W 2012 r. ukazał się tom zbiorowy pod jego redakcją: Olbrzym w cieniu. Gry wideo w kulturze audiowizualnej. Obecnie pracuje nad monografią artysty wideo Billa Violi.
Statystyki
Abstract views: 120PDF downloads: 23
Licencja
Prawa autorskie (c) 2013 Andrzej Pitrus
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Andrzej Pitrus, Przeczucie znaczenia – sekwencja inicjalna „Nie oglądaj się teraz” , Kwartalnik Filmowy: Nr 53 (2006): Kino brytyjskie (cz. II)
- Andrzej Pitrus, Fundament pamięci – o „fotograficznej powieści” Chrisa Markera , Kwartalnik Filmowy: Nr 54-55 (2006): Film, fotografia, rzeczywistość
- Andrzej Pitrus, Puste miejsca. Kino Kiyoshi Kurosawy , Kwartalnik Filmowy: Nr 51 (2005): Film w Azji
- Andrzej Pitrus, „The Reflecting Pool” Billa Violi – wymiary obrazu wideo , Kwartalnik Filmowy: Nr 64 (2008): Obraz filmowy, obraz w filmie (cz. I)
- Andrzej Pitrus, Chrisa Eyre’a filmy o Indianach , Kwartalnik Filmowy: Nr 62-63 (2008): Kino w poszukiwaniu tożsamości
- Andrzej Pitrus, Todd Solondz: autor nie dla każdego , Kwartalnik Filmowy: Nr 60 (2007): Autor w filmie (cz. II)
