Krwiobieg historii
Abstrakt
Artykuł dotyczy wydarzeń z początków władzy Władimira Putina w Rosji oraz związanych z brutalną rosyjską napaścią na Ukrainę w 2022 r., widzianych przez pryzmat wybranych filmów i postaw ich autorów. Punktem wyjścia jest Rosyjska arka (Russkij kowczeg, 2002) – słynne dzieło Aleksandra Sokurowa zrealizowane w jednym ujęciu – zaś w finalnych refleksjach autorka odnosi się do Donbasu (2018) Siergieja Łoznicy oraz jego wypowiedzi publicznych: rezygnacji z członkostwa w Europejskiej Akademii Filmowej i komentarza wobec bojkotu kultury rosyjskiej. Wspominana jest również twórczość Aleksieja Bałabanowa, przede wszystkim jego filmy Brat 2: Misja w Chicago (Brat 2, 2000) i Ładunek 200 (Gruz 200, 2007). Podstawowe zagadnienia artykułu dotyczą tego, jak forma filmowa łączy się z możliwym przekazem politycznym oraz jak kino jest wykorzystywane jako narzędzie z jednej strony propagandy, z drugiej – krytyki kultury. (Materiał nierecenzowany).
Słowa kluczowe:
Aleksandr Sokurow, Siergiej Łoznica, Aleksiej Bałabanow, kino rosyjskie, wojna w Ukrainie, kino a wojna, długie ujęcie, zadania kulturyBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Iwona Kurzi.kurz@uw.edu.pl
Uniwersytet Warszawski Polska
https://orcid.org/0000-0001-7180-8670
Krytyczka i historyczka kultury, filmoznawczyni. Zajmuje się historią nowoczesnej kultury polskiej w perspektywie wizualnej oraz problematyką ciała i gender. Ostatnie książki (współredagowane i współautorskie): Kultura wizualna w Polsce (2017), Ekspozycje nowoczesności. Wystawy a doświadczanie procesów modernizacyjnych w Polsce 1821-1929 (2017) i Ślady Holokaustu w imaginarium kultury polskiej (2017). Publikuje w „Kinie” i „Dwutygodniku”.
Statystyki
Abstract views: 309PDF downloads: 207
Licencja
Prawa autorskie (c) 2022 Iwona Kurz

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Iwona Kurz, Aktorka jest od grania , Kwartalnik Filmowy: Nr 117 (2022): Kino nieznane/ukryte
- Iwona Kurz, Robotnice wychodzą z kina , Kwartalnik Filmowy: Nr 116 (2021): Kino i tożsamość społeczna
- Iwona Kurz, Gdzie jest autorka? , Kwartalnik Filmowy: Nr 125 (2024): Kino jako maszyna pamiętania
- Iwona Kurz, Zwierciadło , Kwartalnik Filmowy: Nr 119 (2022): (Nowa) teoria filmu
- Iwona Kurz, Pali się, moja panno , Kwartalnik Filmowy: Nr 120 (2022): Kultura filmowa