Aktorka jest od grania
Abstrakt
Na fali ruchu #metoo na planie filmowym (oraz w debacie publicznej) pojawił się nowy zawód: koordynatorka intymności. Jej zadaniem jest zapewnienie bezpieczeństwa i komfortu pracy aktorkom oraz aktorom uczestniczącym w scenach intymnych wymagających nagości lub symulowania seksu. Koordynacja (lub mediacja) oznacza również, że wysiłki te są podejmowane z myślą o artystycznych celach twórców filmu. Dyskusja na temat koordynacji intymności w filmie budzi dużo nadziei, ale też wiele wątpliwości i kontrowersji. Sygnalizują one zmiany dokonujące się w przemyśle filmowym, ujawniają długie życie pewnych przekonań i uprzedzeń, dotyczących zarówno seksualności oraz jej reprezentacji, jak i rozumienia sztuki filmowej. Autorka wskazuje niektóre z nich, dotyczące statusu aktorki i jej ciała, istoty aktorstwa oraz procesualnego i zespołowego charakteru pracy na planie. (Materiał nierecenzowany).
Słowa kluczowe:
aktorka, koordynacja intymności, przemysł filmowy, seks w filmie, cenzura, praca na planieBibliografia
Baudrillard, J. (2003). Syndrom Heysel (tłum. A. Gwóźdź). W: A. Gwóźdź (red.), Media – eros – przemoc. Sport w czasach popkultury (ss. 205-210). Kraków: Universitas.
Google Scholar
Biskupski, Ł. (2013). Miasto atrakcji. Narodziny kultury masowej na przełomie XIX i XX wieku. Kino w systemie rozrywkowym Łodzi. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury – Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej w Warszawie.
Google Scholar
Sobchack, V. (2012). Pieprzyć ciało/przetrzymać tekst, czyli jak wyjść cało z tego stulecia (tłum. M. Szcześniak, Ł. Zaremba). W: I. Kurz, P. Kwiatkowska, Ł. Zaremba (red.), Antropologia kultury wizualnej. Zagadnienia i wybór tekstów (ss. 424-433). Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
Google Scholar
Autorzy
Iwona Kurzi.kurz@uw.edu.pl
Uniwersytet Warszawski Polska
https://orcid.org/0000-0001-7180-8670
Krytyczka i historyczka kultury, filmoznawczyni. Zajmuje się historią nowoczesnej kultury polskiej w perspektywie wizualnej oraz problematyką ciała i gender. Ostatnie książki (współredagowane i współautorskie): Kultura wizualna w Polsce (2017), Ekspozycje nowoczesności. Wystawy a doświadczanie procesów modernizacyjnych w Polsce 1821-1929 (2017) i Ślady Holokaustu w imaginarium kultury polskiej (2017). Publikuje w „Kinie” i „Dwutygodniku”.
Statystyki
Abstract views: 250PDF downloads: 204
Licencja
Prawa autorskie (c) 2022 Iwona Kurz
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Iwona Kurz, Robotnice wychodzą z kina , Kwartalnik Filmowy: Nr 116 (2021): Kino i tożsamość społeczna
- Iwona Kurz, Krwiobieg historii , Kwartalnik Filmowy: Nr 118 (2022): Jedno ujęcie
- Iwona Kurz, Zwierciadło , Kwartalnik Filmowy: Nr 119 (2022): (Nowa) teoria filmu
- Iwona Kurz, Pali się, moja panno , Kwartalnik Filmowy: Nr 120 (2022): Kultura filmowa
- Iwona Kurz, Gdzie jest autorka? , Kwartalnik Filmowy: Nr 125 (2024): Kino jako maszyna pamiętania
