Sztuczna kobieta u steru władzy

Dorota Jarecka

Abstrakt

Jarecka analizuje wątek będący osią współczesnych antyutopii zapowiadających zwycięstwo automatu nad człowiekiem lub jego zwycięstwo w człowieku. Świat bez Boga i metafizyki opisują Witkacy, Bierdiajew czy Płatonow. W filmie Fritza Langa Metropolis (1926) bohaterką jest Maria, która staje się kwintesencją zła, bezduszną złotą kobietą-maszyną obdarzoną zarówno niszczycielską siłą, jak i seksapilem. Młodzi gdańscy artyści stworzyli ideę sztucznego człowieka, czyli idealnego polityka. Wiktoria Cukt to kandydatka na prezydenta. Piękna, młoda twarz komputerowo zaprojektowanej kobiety została wyświetlona na ekranie słabo oświetlonej sali wystawowej. Z głośników słychać jej przemówienie. Głównym postulatem wyborczym jest obietnica demokracji z pełnym dostępem do Internetu. Za jego pośrednictwem każdy obywatel będzie miał wpływ na rządzenie krajem. Wiktoria będzie publicznie prezentować panujące opinie. W przyszłości będzie udzielać wirtualnych audiencji. W takiej sytuacji parlament i inne formy demokratycznej reprezentacji będą bezużyteczne. Wystarczy klawiatura komputera, ale w ten sposób obywatele, zyskując wolność słowa, staną się niewolnikami maszyny. Co najciekawsze, prowokacja ta została przez wielu widzów potraktowana poważnie jako nowa forma życia politycznego.