Historyczne i teoretyczne problemy wprowadzenia do kina ścieżki dźwiękowej
Abstrakt
Autor polemizuje z szeroko rozpowszechnioną tezą, jakoby przejście do epoki kina dźwiękowego miało związek z naturalnym rozwojem tego medium w kierunku coraz bardziej przekonującego realizmu, którego miałby łaknąć odbiorca. Williams odwołuje się do historii udoskonalania technologii dźwiękowej w kinie i dowodzi, że siłą napędową była postępująca mechanizacja spektaklu filmowego, co sprzyjało obniżeniu kosztów produkcji, a także ujednoliceniu formy spektaklu, tak by nie zależała ona od sprawności czy fantazji operatora. Pierwszym ważnym filmem dźwiękowym był Śpiewak jazzbandu. Williams analizuje przyczyny popularności tego filmu, zwraca też uwagę na fakt, że to nie samo wprowadzenie dźwięku było momentem kluczowym, ale związana z tym radykalna zmiana stylu gry i rozbudowanie fabuły.
- Tekst jest tłumaczeniem rozdziału Historical and Theoretical Issues in the Coming of Recorded Sound to the Cinema z antologii Sound Theory, Sound Practice, red. Rick Altman, Routledge, New York – London 1992. © 1992 by Routledge and American Film Institute.
Ze względu na ograniczenia praw autorskich artykuł jest dostępny tylko w wydaniu papierowym.
Słowa kluczowe:
kino dźwiękowe, technologia dźwiękowa, realizmBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Alan Williamskwartalnik.filmowy@ispan.pl
Rutgers University Stany Zjednoczone
Wykłada na Rutgers University (USA). Interesuje się kinem francuskim i amerykańskim, a zwłaszcza zagadnieniami takimi jak teorie odbioru, historia ekonomiczna kina, kino gatunku, wpływ zdarzeń społecznych na strategie twórcze czy kategoria „momentów kluczowych” w historii kina. Opublikował m.in.: Max Ophüls and the Cinema of Desire (1980) i Republic of Images: A History of French Filmmaking (1992).
Statystyki
Abstract views: 39Licencja
Prawa autorskie (c) 2003 Alan WilliamsAutor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
