Tativille
Abstrakt
Jacques Tati był prawdziwą instytucją, mistrzem francuskiej komedii. A jednak jego artystyczne losy nie były wcale zabawne. Niesiony pewnością siebie po wielkich sukcesach swoich wcześniejszych filmów zdecydował się zrealizować wizjonerskie dzieło, Playtime. Dzieło, które okazało się klęską finansową i zdecydowało o bankructwie reżysera. Gębski w swoim tekście składa hołd wielkiemu artyście. Opisuje jego filmową drogę, ale też analizuje jego metodę twórczą, „przepis” Tatiego na komedię, która rozgrywa się nie w misternie budowanych dialogach, ale w prostocie i w gagach. A gag Tatiego to konstrukcja, rodzaj gry intelektualnej. Opiera się na znajomości zasad ludzkiego postępowania – artysta, jak sam wspominał, uwielbiał obserwować ludzi, ich mimowolne zachowania w najbardziej codziennych sytuacjach. Jego komedie są znakiem czasu, ale też mocnym autorskim zapisem, bez którego francuska kinematografia nie mogłaby się obyć.
Słowa kluczowe:
Jacques Tati, komedia, kino francuskieBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Józef Gębskikwartalnik.filmowy@ispan.pl
badacz niezależny Polska
Reżyser, absolwent historii sztuki UW; założyciel i dyrektor Akademii Filmu i Telewizji działającej w Warszawie od roku 1998.
Statystyki
Abstract views: 0PDF downloads: 0
Licencja
Prawa autorskie (c) 2006 Józef Gębski
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
