Tożsamość człowieka w środowisku elektronicznym
Abstrakt
Artykuł poświecony jest sytuacji egzystencjalnej człowieka istniejącego i zawiązującego różnorodne relacje w Sieci. Sieciowe połączenia, oprócz kształtowania codzienności zawodowej, wynikającej z użytkowego wykorzystania środowiska elektronicznego, mogą czasami spowodować osobiste zaangażowanie, wpływające na zmianę pierwotnego intencjonalnego ukierunkowania człowieka do świata fizycznego na ukierunkowanie do świata elektronicznego, potraktowanego jako wartościowa, alternatywna w stosunku do świata fizycznego rzeczywistość. Coraz częstsze i intensywniejsze związki człowieka ze środowiskiem elektronicznym, mając na myśli Sieć, a głównie środowiska 3D takie jak np. świat elektroniczny Second Life, powodują powstawanie lub kształtowanie się osobowości człowieka istniejącego w alinearnym systemie połączeń, wyłaniając potrzeby, wartości lub sensy, które niekoniecznie znalazły swoje podłoże w świecie fizycznym. Osobowość powstająca na gruncie środowiska elektronicznego może zawierać bogactwo świata duchowego człowieka, czasami wtórnie kształtując osobowość dla funkcjonowania w świecie fizycznym.
Słowa kluczowe:
internet, transhumanizm, rzeczywistość wirtualnaBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Michał (Sidey) Ostrowicki (Myoo)kwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Jagielloński Polska
Pracownik Zakładu Estetyki Instytutu Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego, autor m.in. książki Wirtualne „realia”. Estetyka w epoce elektronik. Sidey Myoo jest jego imieniem sieciowym wykorzystywanym w środowisku elektronicznym, np. w Second Life (www.secondlife.com.pl), alternatywnie do imienia i nazwiska: Michał Ostrowicki, używanego w świecie fizycznym.
Statystyki
Abstract views: 2PDF downloads: 0
Licencja
Prawa autorskie (c) 2008 Michał Ostrowicki
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
