Aura widziana na nowo. Benjamin i współczesna kultura wizualna

Lutz Koepnick

Abstrakt

Koepnick na nowo analizuje koncepcje Waltera Benjamina dotyczące sztuki auratycznej i postauratycznej (sformułowane w słynnym eseju o dziele sztuki w dobie możliwości reprodukcji technicznej). Autor twierdzi, że pojęć tych nie można dziś bezkrytycznie stosować w odniesieniu do współczesnej, postmodernistycznej kultury. Rzeczywistość opisana przez Benjamina w latach 30. wydaje się całkiem odmienna od tej, której doświadczaliśmy pod koniec wieku XX. Kultura postmodernistyczna, w której tak ważne jest doświadczenie wizualne, z tak licznymi i różnorodnymi formami obcowania z wizualnością, z oderwaniem patrzącego od konkretnej przestrzeni i czasu, musi być analizowana z nowej perspektywy. Koepnick zaznacza, że Benjaminowskie tezy dotyczące estetyzacji polityki i jej związków z faszyzmem straciły na aktualności w postfordystycznym społeczeństwie i jego kulturowym środowisku. Wykorzystując teorie Theodora Adorna, Patrice Petro i Miriam Hansen, a także analizując projekt Wrapped Reichstag autorstwa Christo, Kopenick krytykuje pewne punkty teorii Benjamina. Zarazem jednak stara się odpowiedzieć na pytanie, co dziś można zachować z myśli Benjamina (oraz Adorna), co sprawdziłoby się w nowych czasach, w nowych, postmodernistycznych warunkach.

• Tekst jest tłumaczeniem jednego z rozdziałów (zatytułowanego Aura Reconsidered: Benjamin and Contemporary Visual Culture) z antologii Benjamin’s Ghosts: Interventions in Contemporary Literary and Cultural Theory, red. Gerhard Richter, Stanford University Press, Stanford 2002. Pierwodruk (pod tytułem Benjamin‘s Actuality) ukazał się w książce Lutza Koepnicka Walter Benjamin and the Aesthetics of Power, University of Nebraska Press, Lincoln – London 1999. © 1999 by University of Nebraska Press.