„Mongolska Joanna d’Arc”. Rozmowa z Ulrike Ottinger
Abstrakt
Ottinger opowiada Janet A. Kaplan o realizacji filmu Mongolska Joanna d’Arc, a także o swoich inspiracjach artystycznych ukształtowanych podczas studiów w Paryżu i potem w Niemczech pod wpływem Fassbindera. Wbrew temu, co można by podejrzewać, zawsze lubiła klasyczne kino nieme, a zwłaszcza Stroheima. Ceni też Altmana i Scorsesego, a przede wszystkim amerykańskich twórców niezależnych. Mówi też o feminizmie, queer theory i o korzeniach żydowskich. Odwołania do wszystkich tych źródeł można odnaleźć w jej filmie. Najważniejsza jest jednak Mongolia Wewnętrzna i kultura tego regionu, wraz z jej mitologią, rytuałami, pieśniami, rzemiosłem, a przede wszystkim wspaniałą przyrodą i krajobrazami. Tym, co interesowało ją najbardziej, były relacje i kontrasty kulturowe między tubylcami a przybyszami z Europy. Realne problemy wynikające z realizacji splotły się nierozerwalnie z fikcyjną historią, jaką miała zamiar opowiedzieć.
- Tekst jest tłumaczeniem rozmowy „Johanna d’Arc of Mongolia”: Interview with Ulrike Ottinger. Pierwodruk w: „Art Journal” 2002, t. 61, nr 3, s. 7-22. © 2002 by College Art Association, New York.
Ze względu na ograniczenia praw autorskich artykuł jest dostępny tylko w wydaniu papierowym.
Słowa kluczowe:
Ulrike Ottinger, Mongolia, Joanna d’ArcBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Janet A. Kaplankwartalnik.filmowy@ispan.pl
Moore College of Art and Design Stany Zjednoczone
Profesor historii sztuki w Moore College of Art and Design w Filadelfii. Wcześniej redaktorka „Art Journal” (USA). Jej książka Remedios Varo: Unexpected Journeys została wydana w USA, Meksyku, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii i Japonii. Publikuje i wykłada na tematy związane z kulturą wizualną i problemem reprezentacji w mediach.
Statystyki
Abstract views: 3Licencja
Prawa autorskie (c) 2004 Janet A. KaplanAutor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
