Z szacunkiem do przeszłości
Abstrakt
Książka Piotra Zwierzchowskiego Kino nowej pamięci. Obraz II wojny światowej w kinie polskim lat 60. (2013) – wyróżniona nagrodą im. Bolesława Michałka – jest analizą rodzimego modelu kina wojennego lat 60., które autor nazwał „kinem nowej pamięci”. Filmy nowej pamięci to filmy – cytując autora – uzależnione od polityki, ale też biorące pod uwagę istniejące w społeczeństwie stereotypy i resentymenty, traktujące wojnę jako mit założycielski PRL, zawierające przeświadczenie o wyjątkowości polskiego doświadczenia wojny, niezależnie czy chodziło o cierpienie, czy heroizm, zakładające istnienie nadrzędnego ładu przyczynowo-skutkowego oraz moralnego, wykorzystujące kino gatunków do kreowania tożsamości narodowej, posiadające określone strategie uwiarygodniania wizerunków przeszłości, łączące wojnę z teraźniejszością, odnoszące się do polskiej szkoły filmowej, dowodzące prymatu pamięci zbiorowej nad indywidualną, starające się zamazać istniejące w społeczeństwie podziały i uzmysławiające widzom, że wojna tak naprawdę jeszcze się nie skończyła. Autor książki, sięgając do metodologicznej koncepcji nowego historycyzmu, w modelowy sposób analizuje i interpretuje poszczególne filmy, odwołując się do ideologicznego, społeczno-politycznego oraz produkcyjnego kontekstu ich powstania, wykorzystując do tego celu bogaty zasób źródeł archiwalnych.
Słowa kluczowe:
Piotr Zwierzchowski, II wojna światowa, kino nowej pamięciBibliografia
Madej, A., Historia filmu dzisiaj: wątpliwości i nadzieje, w: „Studia Filmoznawcze”, t. XII – „Filmoznawstwo, film, telewizja”, red. J. Trzynadlowski, Wrocław 1992.
Google Scholar
Zwierzchowski, P., Kino nowej pamięci. Obraz II wojny światowej w kinie polskim lat 60., Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2013.
Google Scholar
Autorzy
Krzysztof Kornackikwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Gdański Polska
Filmoznawca, prof. Uniwersytetu Gdańskiego, wykładowca Gdyńskiej Szkoły Filmowej; specjalizuje się w historii kina polskiego. Autor książek: Kino polskie wobec katolicyzmu 1945-1970 (2004), „Popiół i diament” Andrzeja Wajdy (2011); współredaktor tomów: Poszukiwanie i degradowanie sacrum w kinie (2002) oraz Sacrum w kinie: dekadę później (2013); członek rady redakcyjnej czasopisma „Panoptikum”.
Statystyki
Abstract views: 47PDF downloads: 27
Licencja
Prawa autorskie (c) 2015 Krzysztof Kornacki
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Piotr Zwierzchowski, Krzysztof Kornacki, Metodologiczne problemy badania kina PRL-u , Kwartalnik Filmowy: Nr 85 (2014): Film i media – przeszłość i przyszłość