Formy wernakularności. Folklor muzyczny w polskiej komedii filmowej (1953-1980)

Krzysztof Siwoń

kwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Jagielloński (Polska)

Abstrakt

Wernakularność – rozumiana jako rodzimość, potoczność – to pojęcie, które pozwala ujrzeć polską komedię filmową jako zjawisko lokalne, na wielu poziomach związane z aktualnymi przemianami kultury. Rolą komedii od zawsze było komentowanie bieżących zdarzeń z życia politycznego oraz społecznego, jednak w okresie Polski Ludowej związek ten stał się wyraźnie ambiwalentny. W sytuacji państwowego mecenatu gatunek komedii nie tylko był nośnikiem funkcji ludycznych, lecz także został uwikłany w bieżący dyskurs ideologiczny. Problem ten dotyczy szczególnie obecności muzyki ludowej i folkowego idiomu na ścieżkach dźwiękowych. Od Przygody na Mariensztacie (1953) aż po Misia (1980) występy zespołów takich jak „Mazowsze” były kojarzone z oficjalnymi uroczystościami. Jednocześnie można interpretować powracanie muzyki ludowej w filmach z tego okresu jako wyraz tęsknoty za autentycznością, być może bezpowrotnie utraconą w wyniku umasowienia, modernizacji  i przeobrażeń kultury narodowej.


Słowa kluczowe:

muzyka ludowa, kino polskie, komedia, ideologia

Chion, Michel. Audio-wizja. Dźwięk i obraz w kinie. Trans. K. Szydłowski. Warszawa-Kraków: Stowarzyszenie Nowe Horyzonty, Korporacja ha!art, 2012.
  Google Scholar

Dadak-Kozicka, Józefa Katarzyna. Folklor sztuką życia. U źródeł antropologii muzyki, Warszawa: Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, 1996.
  Google Scholar

Dahlig, Piotr. Muzyka ludowa we współczesnym społeczeństwie. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1987.
  Google Scholar

Drozd-Piasecka, Mirosława, Wanda Paprocka, W kręgu tradycji sztuki ludowej. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1985.
  Google Scholar

Edensor, Tim. Tożsamość narodowa, kultura popularna i życie codzienne. trans. Agata Sadza. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2005.
  Google Scholar

Green, Archie, “Vernacular Music: A Naming Compass”. “The Musical Quarterly”, 77: 1 (1993): 35-46.
DOI: https://doi.org/10.1093/mq/77.1.35   Google Scholar

Hendrykowski, Marek. „Farmazon. Studium z genologii polskiego kina popularnego”, „Kwartalnik Filmowy” 56 (2006): 74-92.
  Google Scholar

Hobsbawm, Eric, Terence Ranger (eds.).Tradycja wynaleziona. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2008.
  Google Scholar

Kłoskowska, Antonina. Kultura masowa. Krytyka i obrona. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006.
  Google Scholar

Michalski, Dariusz. Piosenka przypomni ci.... Historia polskiej muzyki rozrywkowej, lata 1945-1958. Warszawa: Iskry, 2010.
  Google Scholar

Sowińska, Iwona. Polska muzyka filmowa 1945-1968. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2006.
  Google Scholar

Stańczak-Wiślicz, Katarzyna (ed.). Kultura popularna w Polsce w latach 1944-1989. Problemy i perspektywy badawcze. Warszawa: Instytut Badań Literackich PAN, 2012).
  Google Scholar

Trębaczewska, Marta. Między folklorem a folkiem. Muzyczna konstrukcja nowych tradycji we współczesnej Polsce. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 2011.
DOI: https://doi.org/10.31338/uw.9788323510475   Google Scholar

Zwoliński, Andrzej. Dźwięk w relacjach społecznych. Kraków: Wydawnictwo Akademii Muzycznej, 2004. 258-259.
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2015-09-30

Cited By / Share

Siwoń, K. (2015) „Formy wernakularności. Folklor muzyczny w polskiej komedii filmowej (1953-1980)”, Kwartalnik Filmowy, (91), s. 80–92. doi: 10.36744/kf.2286.

Autorzy

Krzysztof Siwoń 
kwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Jagielloński Polska

Filmoznawca, doktorant na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej UJ. Współpracuje z tygodnikiem „Kultura Libe­ralna”. Obecnie pod kierunkiem dr hab. Iwony Sowińskiej przygotowuje dysertację dotyczącą dźwięku oraz muzyki w polskiej komedii filmo­wej okresu PRL.



Statystyki

Abstract views: 44
PDF downloads: 37


Licencja

Prawa autorskie (c) 2015 Krzysztof Siwoń

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.

W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.