Architektura, scenografia, przestrzeń w refleksji filmowej Mariana Wimmera. Komentarz
Teresa Rutkowska
tz.rutkowska@gmail.comInstytut Sztuki, Polska Akademia Nauk (Polska)
https://orcid.org/0000-0002-2888-9206
Abstrakt
Redakcja „Kwartalnika Filmowego” rozpoczyna cykl przedruków archiwalnych artykułów pochodzących z pierwszej edycji pisma, wydawanej w latach 1951-1965. Celem projektu jest odtworzenie dziejów polskiej myśli filmowej i przypomnienie najciekawszych dokonań dawnych autorów, wraz z komentarzem, który rekonstruuje kontekst ich powstania i sytuuje je wobec współczesnych tendencji teorii i historii filmu. Marian Wimmer był architektem, zajmował się też teorią architektury i sztuki. Interesowała go zwłaszcza kwestia przestrzeni, w tym także przestrzeni filmowej. Autorka rekapituluje jego dokonania w tej dziedzinie, wskazując na zainteresowanie pozycją widza oraz zasadami odbioru i percepcji dzieła filmowego, co potem zostało rozwinięte w nurcie kognitywistycznym i neoformalistycznym teorii filmu. (Materiał nierecenzowany).
Słowa kluczowe:
Marian Wimmer, architektura, scenografia, przestrzeń filmowaBibliografia
Conley, T. (2007). Cartographic Cinema. Minneapolis: University of Minnesota Press.
Google Scholar
Huxley, A. (1936). Muzyka nocą (tłum. B. Wieniawa-Długoszowski). Warszawa: Towarzystwo Wydawnicze Rój.
Google Scholar
Sumorok, A., Załuski, T. (red.) (2021). Marian Wimmer. Przestrzeń jako tworzywo sztuki. Łódź: Akademia Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi.
Google Scholar
Wimmer, M. (1963). Myśli o scenografii filmowej. Kwartalnik Filmowy, (52), ss. 3-15.
Google Scholar
Autorzy
Teresa Rutkowskatz.rutkowska@gmail.com
Instytut Sztuki, Polska Akademia Nauk Polska
https://orcid.org/0000-0002-2888-9206
Emerytowana redaktor naczelna „Kwartalnika Filmowego”, tłumaczka. Publikuje w „Nowych Książkach”. Interesuje się problemami narracji i relacji między obrazem a słowem w filmie.
Statystyki
Abstract views: 233PDF downloads: 123 PDF downloads: 54
Licencja
Prawa autorskie (c) 2023 Teresa Rutkowska
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Teresa Rutkowska, Pasolini – utopie i obsesje , Kwartalnik Filmowy: Nr 87-88 (2014): Film i teatr
- Teresa Rutkowska, Table des matières , Kwartalnik Filmowy: Nr 89-90 (2015): Redefinicje klasyki
- Teresa Rutkowska, Table des matières , Kwartalnik Filmowy: Nr 97-98 (2017): Wędrujące motywy
- Teresa Rutkowska, Table des matières , Kwartalnik Filmowy: Nr 127 (2024): Filmoznawstwo empiryczne
- Teresa Rutkowska, Od redakcji , Kwartalnik Filmowy: Nr 96 (2016): Film i metafizyka
- Teresa Rutkowska, Od redakcji , Kwartalnik Filmowy: Nr 87-88 (2014): Film i teatr
- Teresa Rutkowska, Table des matières , Kwartalnik Filmowy: Nr 86 (2014): Wymiary czasu
