Myśli o scenografii filmowej

Materiał nierecenzowany

Marian Wimmer

kwartalnik.filmowy@ispan.pl
(Polska)

Abstrakt

W ujęciu Wimmera scenografia jest plastycznym tłem akcji dramatu teatralnego lub filmu. Bohater w działaniu nadaje jej energię i określa jej funkcje. Przestrzeń teatralna była niegdyś nieruchoma, zdynamizował ją dopiero Gordon Craig, wykorzystując grę świateł. W filmie natomiast zostaje wykorzystana przestrzeń dynamiczna, ale to nie ze scenografią ma tu do czynienia widz, lecz z jej fotografią. Wimmer zwraca uwagę na to, jak odbiorca percypuje przestrzeń filmową, angażując zmysły, wrażliwość, emocje, grę skojarzeń i intelekt. Punktem centralnym są według niego bohater i jego działania w środowisku, które zawiera znacznie więcej informacji, niż dzieje się to w przypadku teatru. Jak pisze badacz – krajobrazy i aktorzy łączą się w akcji na zasadzie harmonii lub kontrastu. Wimmer analizuje ponadto takie czynniki jak: fabuła, ruchomy obraz, kompozycja kadru, montaż oraz ich związek ze scenografią i konstrukcją przestrzeni. (Materiał nierecenzowany; pierwodruk: „Kwartalnik Filmowy” 1963, nr 52, s. 3-15).


Słowa kluczowe:

scenografia, architektura, przestrzeń, film, teatr

Nie dotyczy / Not applicable
  Google Scholar


Opublikowane
2023-09-27

Cited By / Share

Wimmer, M. (2023) „Myśli o scenografii filmowej”, Kwartalnik Filmowy, (123), s. 164–207. doi: 10.36744/kf.1800.

Autorzy

Marian Wimmer 
kwartalnik.filmowy@ispan.pl
Polska

Architekt, artysta, organizator szkolnictwa artystycznego, teoretyk sztuki. Urodził się w 1897 r. w Kołomyi, w dzisiejszej Ukrainie. Odebrał solidne wykształcenie – zdał maturę w Wiedniu, a potem studiował równolegle architekturę na Politechnice Lwowskiej i fortepian w Towarzystwie Muzycznym; później także malarstwo i rysunek w Lwowskiej Szkole Przemysłowej. W połowie lat 20. zamieszkał z żoną w Zakopanem, gdzie zajął się pracą projektową i pedagogiczną. Po wojnie, której znaczną część spędził we Lwowie, osiedlił się na stałe w Łodzi. Współuczestniczył w organizacji Wyższej Szkoły Filmowej oraz wydziału wzornictwa włókienniczego w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych. Po 1957 r., prawdopodobnie z powodu problemów zdrowotnych, ustąpił z pełnionych funkcji i – choć nie zrezygnował z udziału w życiu artystycznym miasta – skupił się na pracy naukowej. Zmarł w 1970 r. Jego teksty (niedrukowane za życia artysty) zostały zebrane w tomie Marian Wimmer. Przestrzeń jako tworzywo sztuki wydanym przez Akademię Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi w 2021 r.



Statystyki

Abstract views: 262
PDF downloads: 138 PDF downloads: 60


Licencja

Prawa autorskie (c) 2023 Marian Wimmer

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.

W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.