Głos z francuskich przedmieść – „Wesh wesh, qu’est-ce qui se passe?” i „Bled Number One” Rabaha Ameur-Zaïmeche’a
Abstrakt
Autorka analizuje dyptyk filmowy francuskiego reżysera o algierskich korzeniach Rabaha Ameur-Zaïmeche’a: Wesh wesh, qu’est-ce qui se passe? (2001) i Bled Number One (2006). W filmach tych twórca zastanawia się nad sytuacją społeczną, ekonomiczną i prawną, a także kondycją psychologiczną i uwarunkowaniami kulturowymi tysięcy imigrantów z Afryki Północnej oraz ich potomków zamieszkujących francuskie przedmieścia. Filmy poświęcone tym zagadnieniom powstają we Francji od dekad i stanowią przedmiot zainteresowania wielu badaczy zachodnich, jednak w Polsce wciąż nie poświęca się im należnej uwagi. Autorka dokonuje analizy składników świata przedstawionego w obu produkcjach przede wszystkim przez odniesienie ich do rzeczywistości pozafilmowej, w której poszukuje zakorzenienia fabuły i uzasadnienia jej poszczególnych elementów. Koncentruje się też na indywidualnym, paradokumentalnym stylu reżysera i stosowanych przez niego rozwiązaniach formalnych, demonstrując, w jaki sposób podkreślają one wymowę obu dzieł i jak ściśle są jej podporządkowane.
Słowa kluczowe:
kino imigrantów, francuskie przedmieścia, banlieues, imigranci z Maghrebu, kino beurBibliografia
Abdallah, M. H. (2003). Pour en finir avec la double peine (1989-1992). Plein Droit, (56). http://www.gisti.org/spip.php?article4221
DOI: https://doi.org/10.3917/pld.056.0036
Google Scholar
Abdallah, M. H. (2008). Paroles et chansons de l’immigration (maghrébine). Vacarme, 3 (44), ss. 52-55. https://doi.org/10.3917/vaca.044.0052
DOI: https://doi.org/10.3917/vaca.044.0052
Google Scholar
al-Bukhari, S. (b. d.). 3322, ks. 59, Hadis 128. Sunnah.com. https://sunnah.com/bukhari:3322
Google Scholar
Amokrane, S. (2007). Tactikollectif: action culturelle et engagement politique. Empan, 3 (67), ss. 46-49. https://doi.org/10.3917/empa.067.0046
DOI: https://doi.org/10.3917/empa.067.0046
Google Scholar
Ben Jelloun, T. (1984). Hospitalité française. Racisme et immigration maghrébine. Paris: Éditions du Seuil.
Google Scholar
Bobrik, M. (2014). Autobiograficzny film dokumentalny. Eksplikacja autorska filmu „Self(less)-Portrait”. Images, 15 (24), ss. 207-230. https://doi.org/10.14746/i.2014.24.23
DOI: https://doi.org/10.14746/i.2014.24.23
Google Scholar
Borowski, M. (2020). Dekolonizacja dokumentu. Didaskalia. Gazeta Teatralna, (157-158), ss. 167-191. https://doi.org/10.34762/srtg-mh52
Google Scholar
Boucher, M. (2014). Police de rue, habitants des quartiers populaires et usage de la force. Analyse d’un processus de défiance réciproque. Pensée Plurielle, 2 (36), ss. 77-109. https://doi.org/10.3917/pp.036.0077
DOI: https://doi.org/10.3917/pp.036.0077
Google Scholar
Charef, M. (1983). Le thé au harem d’Archi Ahmed. Paris: Mercure de France.
Google Scholar
Chebel, M. (1995). Dictionnaire des symbols musulmans. Rites, mystique et civilization. Paris: Albin Michel.
Google Scholar
Desbarats, C. (2006). „Bled Number One” de Rabah Ameur-Zaïmeche. Esprit, 7 (326), ss. 179-183.
DOI: https://doi.org/10.3917/espri.0607.0179
Google Scholar
Dhoquois, A. (2011). Paroles libres de… jeunes de banlieue. Paris: Express Roularta Éditions.
Google Scholar
El Galaï, F. (2005). L’identité en suspens. À propos de la littérature beur. Paris: L’Harmattan.
Google Scholar
Ervine, J. (2013). Cinema and the Republic: Filming on the Margins in Contemporary France. Cardiff: University of Wales Press – French and Francophone Studies.
Google Scholar
Gaulier, A. (2015). La musique du groupe Zebda entre configurations identitaires et pouvoir symbolique. Transposition. Musique et Sciences Sociales, (5). https://doi.org/10.4000/transposition.1398
DOI: https://doi.org/10.4000/transposition.1398
Google Scholar
Germes, M. (2011). Récits de conflit et territoire: les quartiers sensibles dans les discours policiers. Justice Spatiale – Spatial Justice, (4). http://www.jssj.org/article/recits-de-conflit-et-territoire/
Google Scholar
Hammoudi, K. (2013, 25 lutego). Hommage à Akli Yahyaten. LeMidi-dz.com. http://www.lemidi-dz.com/index.php?operation=voir_article&id_article=culture@art2@2013-02-25
Google Scholar
Higbee, W. (2013). Post-Beur Cinema: North African Émigré and Maghrebi-French Filmmaking in France Since 2000. Edinburgh: Edinburgh University Press.
DOI: https://doi.org/10.3366/edinburgh/9780748640041.001.0001
Google Scholar
Jeamart, A. (2006, 7 czerwca). Être vivant et faire du cinéma. Entretien avec Rabah Ameur-Zaïmeche. Critikat.com. https://www.critikat.com/panorama/entretien/rabah-ameur-zaimeche-686/
Google Scholar
Keil, R. (1991). Entre le politique et l’ésthétique. Itinéraires et Contacts de Cultures, (14), ss. 159-169.
Google Scholar
Lacoste-Dujardin, C. (1996). Des mères contre les femmes. Maternité et patriarcat au Maghreb. Paris: La Découverte/Poche.
DOI: https://doi.org/10.3917/dec.lacos.1996.01
Google Scholar
Linek, E. (2010). Dyskurs tożsamościowy w twórczości filmowej Mahmouda Zemmouriego. Między Wschodem a Zachodem. Łódzkie Studia Wschodoznawcze, 3, ss. 107-116.
Google Scholar
Mathieu, L. (2001). Double-peine: les fondements juridiques d’une discrimination légale. Mouvements, 1 (13), ss. 83-87.
DOI: https://doi.org/10.3917/mouv.013.0083
Google Scholar
Met, P., Schilling, D. (2018). Screening the Paris Suburbs: From the Silent Era to the 1990s. Manchester: Manchester University Press.
DOI: https://doi.org/10.7228/manchester/9781526106858.001.0001
Google Scholar
Moussaoui, A. (2006). De le violence en Algérie. Les lois du chaos. Arles: Actes Sud/MMSH.
Google Scholar
Pospieszyńska, A. (2015). Kino „beur” jako wyraz przemian społeczno-kulturalnych we Francji. Ogrody Nauk i Sztuk, (5), ss. 571-576.
DOI: https://doi.org/10.15503/onis2015.571.576
Google Scholar
Przylipiak, M. (1998). Film dokumentalny jako gatunek retoryczny. Kwartalnik Filmowy, (23), ss. 5-19.
Google Scholar
Przylipiak, M. (2000). Obiektywizm i procedury obiektywizujące w filmie dokumentalnym. Principia, 26, ss. 25-53.
Google Scholar
Przylipiak, M. (2008). Kino bezpośrednie a amerykańska awangarda filmowa lat sześćdziesiątych. Słupskie Prace Filologiczne. Seria Filologia Polska, (6), ss. 165-181.
Google Scholar
Slimane, B. A. (2011, 31 października). Zerda L’bir, un rite ancestral célébré. DepecheDeKabylie.com. https://www.depechedekabylie.com/culture/101548-zerda-lbir-un-rite-ancestral-celebre/
Google Scholar
Tervonen, T. (2002, 31 października). On His Film „Wesh Wesh. Qu’est-ce qui se passe?”. „A War Against the Poor”. Interview with Rabah Ameur-Zaïmèche. Africultures.com. http://africultures.com/on-his-film-wesh-wesh-quest-ce-qui-se-passe-a-war-against-the-poor-5631/
Google Scholar
Włodek, L. (2020). Gorsze dzieci republiki. O Algierczykach we Francji. Wołowiec: Wydawnictwo Czarne.
Google Scholar
Zmarz-Koczanowicz, M. (2012). Zagadnienie inscenizacji fabularnej w filmie dokumentalnym i metody dokumentalnej w filmie fabularnym na przykładzie dwóch zrealizowanych przeze mnie filmów: fabularnego „Kraju świata” i dokumentalnego „Urzędu”. W: M. Jazdon, K. Mąka-Malatyńska, P. Pławuszewski (red.), Pogranicza dokumentu (ss. 11-21). Poznań: Centrum Kultury Zamek.
Google Scholar
Autorzy
Ewa Linekewa.linek@gmail.com
Uniwersytet Łódzki Polska
https://orcid.org/0000-0002-0253-0270
Magister filozofii i kulturoznawstwa, doktor nauk humanistycznych w zakresie językoznawstwa, literaturoznawstwa i kulturoznawstwa. Adiunkt w Katedrze Bliskiego Wschodu i Północnej Afryki Uniwersytetu Łódzkiego. Głównym przedmiotem jej zainteresowań naukowych są kinematografie bliskowschodnie i maghrebskie, które bada w kontekście kulturowym, społecznym, politycznym i religijnym. Autorka artykułów o kinie Maghrebu i innych aspektach kultury tego obszaru publikowanych m.in. w „The Maghreb Review” i „Bliski Wschód. Społeczeństwa – Polityka – Tradycje”.
Statystyki
Abstract views: 405PDF downloads: 271
Licencja
Prawa autorskie (c) 2021 Ewa Linek

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.