Czy rzeczywiście cyborgi marzą o elektronicznej tożsamości?
Abstrakt
Wielkie mity współczesnej kultury, takie jak Golem, Frankenstein czy Robot, tworzą nieprzekraczalne granice między człowiekiem a Obcym. Opierają się na Platońskim rozróżnieniu między ideami a kopiami; pozwalają potwierdzić tożsamość człowieka i potwierdzają opozycję człowieka oraz boskości w Golemie, człowieka i jego obcego Innego we Frankensteinie, człowieka i maszyny w robocie. Pod koniec XX w. powstała hybryda człowieka i maszyny – cyborg, ikona ery cyfrowej, produkt biotechnologii i symbol technokultury. Różnica zostaje w nim zatarta i przekroczona, a wszystkie tradycyjne opozycje przestają istnieć. Ćwikiel przypomina, że dla feministek cyborg jest metaforą kondycji kobiety. Kobieta-cyborg, całkowicie kontrolowana przez mężczyznę, odzwierciedla kulturowy proces interpretowania kobiecego ciała jako hybrydy. Ćwikiel mówi, że cyborg nie chce być uzupełniany, ponieważ nie jest częścią żadnej całości. Tożsamość cyborga jest niepewna i częściowa. Niestety tylko filmowe cyborgi często zadają staromodne pytania: Kim jesteś? Skąd pochodzę? Dokąd zmierzam?
Słowa kluczowe:
tożsamość, cyborg, technologiaBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Agnieszka Ćwikielkwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Śląski Polska
Starszy wykładowca w Zakładzie Filmoznawstwa i Wiedzy o Mediach Uniwersytetu Śląskiego. Interesuje się głównie historią kina powszechnego oraz poetyką filmu. Znawczyni kina science fiction i jego kontekstów. Opublikowała książkę Science Fiction jako gatunek filmowy (Katowice 1985). Autorka artykułów opublikowanych w tomach prac zbiorowych. Pracuje nad habilitacją poświęconą przemianom współczesnej kultury popularnej.
Statystyki
Abstract views: 0PDF downloads: 0
Licencja
Prawa autorskie (c) 2000 Agnieszka Ćwikieł
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
