Patrząc na potwora – Frankenstein i film

James A. W. Heffernan

Abstrakt

Heffernan bada popularność motywu Frankensteina w kulturze. Twierdzi, że zwyczaj traktowania kina głównie jako medium wizualnego powoduje, że akademiccy krytycy powieści Mary Shelley Frankenstein wykazują niewielkie zainteresowanie jej filmowymi wersjami. Heffernan przyznaje, że ignorują oni wewnętrzne życie potwora lub mówią o nim mniej niż długa autobiograficzna narracja w powieści, ale jednocześnie ujawniają to, co powieść ukrywa. Zmuszają publiczność do zmierzenia się z przerażającą fizycznością potwora, której nie można zaprzeczyć, od której nie można uciec i która pozbawia go jakiejkolwiek nadziei na współczucie. Widzowie są zachęcani do refleksji nad jego potwornym charakterem w kategoriach widzialności: jak go postrzegamy? co on postrzega i w jaki sposób chce być postrzegany? Aby odpowiedzieć na te pytania, Heffernan analizuje Frankensteina Jamesa Whale’a, „Frankensteina” Mary Shelley w reżyserii Kennetha Branagha i Młodego Frankensteina Mela Brooksa.

• Tekst jest tłumaczeniem artykułu Jamesa A. W. Heffernana Looking at the Monster: „Frankenstein” and Film, „Critical Inquiry” 1997, t. 24, nr 1, ss. 133-158 © 1997 by The University of Chicago Press.

Ze względu na ograniczenia praw autorskich artykuł jest dostępny tylko w wydaniu papierowym.