Aktor jako ikona – bogini seksu i idealny kochanek. Rzecz o Mae West i Rudolfie Valentino
Abstrakt
Bieszk bada fenomen gwiazdorstwa i przedstawia sylwetki Rudolpha Valentino i Mae West z punktu widzenia kulturowych ról płciowych narzucanych przez hollywoodzki przemysł filmowy w latach 20. i 30. ubiegłego wieku. Byli popularnymi aktorami i oboje wyznaczali standardy aktorskie, co Bieszk wyjaśnia w szerszym kontekście, analizując ich role filmowe, życie prywatne, odbiór krytyczny i reakcje publiczności na tle ówczesnej obyczajowości i klimatu Hollywood. Jej analiza pomaga nam zrozumieć, dlaczego Valentino, który pielęgnował swój wizerunek „latynoskiego kochanka”, oraz prowokacyjna, bezceremonialna i szorstka West zdobyli miliony wielbicieli i fascynują do dziś.
Słowa kluczowe:
Mae West, Rudolf Valentino, system gwiazdBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Patrycja Bieszkkwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Jagielloński Polska
Absolwentka filologii angielskiej i filmoznawstwa UJ, obecnie na drugim roku studiów doktoranckich na kulturoznawstwie/filmoznawstwie UJ. Zajmuje się tematyką subkulturową oraz gender w kinie.
Statystyki
Abstract views: 1PDF downloads: 0
Licencja
Prawa autorskie (c) 2002 Patrycja Bieszk
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
