Cienka niebieska linia. Brytyjscy gliniarze na dużym i małym ekranie
Abstrakt
Podczas gdy wiele form gatunkowych ma służyć jako wehikuł eksportu tożsamości narodowej, celem przedstawień policji jest ukazanie narodu samemu narodowi. Tekst ten początkowo analizuje symbiotyczną relację pomiędzy tymi celami, skupiając się na postaci posterunkowego George’a Dixona pojawiającego się w filmie wytwórni Ealing The Blue Lamp (1950). Zamordowany przez młodego przestępcę, cudownie pojawia się 5 lat później, by stac się bohaterem pierwszego telewizyjnego serialu policyjnego – Dixon of Dock Green (1955-1976) – który na dobre wrył się w wyobraźnię brytyjskich widzów. Jednakże przeniesienie z filmu do telewizji nie było tak proste, jak mogłoby się wydawać, a zaważyły na tym skomplikowane relacje pomiędzy dużym a małym ekranem. W rezultacie, choć kino zapoczątkowało gatunek policyjny, kinowych filmów policyjnych jest stosunkowo niewiele. Wręcz przeciwnie rzecz ma się z telewizją, w której pojawia się ogromna różnorodność produkcji tego gatunku.
Słowa kluczowe:
policjant, gliniarz, telewizja brytyjskaBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Susan Sydney-Smithkwartalnik.filmowy@ispan.pl
University of Central Lancashire Wielka Brytania
Wykładowca na University of Central Lancashire. Interesuje się m.in rozwojem seriali telewizyjnych. Autorka Beyond Dixon of Dock Green: early British police series, (LB. Tauris, London, 2002). Współredaktorka Relocating Britishness (Manchester, University Press, 2004). Przygotowuje książkę The Great British Copshow (publikacja w 2008).
Statystyki
Abstract views: 0PDF downloads: 0
Licencja
Prawa autorskie (c) 2005 Susan Sydney-Smith
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
