Dziwne losy wytwórni Hammer
Abstrakt
W swoim tekście Dryja prezentuje pełną wzlotów i upadków kilkudziesięcioletnią historię brytyjskiej wytwórni Hammer, której produkcje miały istotny wpływ na rozwój kina rozrywkowego. Autor dowodzi, że filmy z tej wytwórni powstawały według tzw. „Hammerowskich receptur”, dzięki czemu wypracowały własną estetykę, a właściwe im charakterystyczne tropy oraz stylizacje w szczególny sposób kształtowały kulturę popularną i stawały się inspiracją dla znanych reżyserów (chociażby dla F. F. Coppoli – Dracula, czy K. Branagha – Frankenstein). Poczynając od pierwszych realizacji z lat trzydziestych XX w., przez okres rozkwitu (lata 50. i 60.), po lata schyłku, autor przedstawia kolejne filmy, równolegle analizując zagadnienia dotyczące ich tematyki, stylu, przynależności gatunkowej, sposobów korespondowania z produkcjami hollywoodzkimi, ale również kwestie związane z polityką wytwórni i ekonomicznymi aspektami jej funkcjonowania.
Słowa kluczowe:
wytwórnia Hammer, Francis Ford Coppola, Kenneth BranaghBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Grzegorz Dryjakwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Jagielloński Polska
Dr filmoznawstwa, absolwent Instytutu Sztuk Audiowizualnych UJ.
Statystyki
Abstract views: 0PDF downloads: 0
Licencja
Prawa autorskie (c) 2005 Grzegorz Dryja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
