Autorstwo „Ostatniego kuszenia Chrystusa”
Abstrakt
Dulemba dokonuje analizy tropów literackich obecnych w Ostatnim kuszeniu Chrystusa Martina Scorsese. Interesują go przede wszystkim rozbieżności między filmową wersją Ostatniego kuszenia… a jej literackim pierwowzorem. Autor stara się również określić, na ile antychrześcijańska filozofia Fryderyka Nietzschego, pod której ogromnym wpływem pozostawał Nikos Kazantzakis, przeniknęła do filmu Scorsese. Autor podważa przy tym dość popularny pogląd, jakoby Ostatnie kuszenie… płynnie wpisywało się w neopogańską ideologię Ruchu Nowej Ery (New Age). Ostatecznie, uznając dialektyczną walkę przeciwieństw za centralną problematykę omawianego przez niego filmu, Dulemba rozpatruje Ostatnie kuszenie… w kontekście antagonizmów obecnych w twórczości Fiodora Dostojewskiego, który – podobnie jak Scorsese – uważał, że wiara człowieka dopóty pozostaje dynamiczna, dopóki jest prawdziwa.
Słowa kluczowe:
Martin Scorsese, Fiodor Dostojewski, adaptacjaBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Marcin Dulembakwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Jagielloński Polska
Absolwent filmoznawstwa UJ.
Statystyki
Abstract views: 1PDF downloads: 0
Licencja
Prawa autorskie (c) 2007 Marcin Dulemba
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
