Konserwatywne transgresje i kanoniczne konkluzje
Abstrakt
Harries stawia tezę o transgresyjnych właściwościach parodii filmowej, która pojawia się w kanonie gatunku w momencie, gdy jego konwencje ulegają krańcowemu usztywnieniu i wyeksploatowaniu. Według autora parodia filmowa nie służy wyłącznie wywołaniu efektu komicznego, ale pomaga wskazać na te elementy systemu normatywnego, jakim jest gatunek (często powtarzane chwyty narracyjne; określone, stałe typy bohaterów czy metody ujęcia tematu), które mogłyby potwierdzać wygaśnięcie określonej tradycji. Na przykładach filmów komediowych Harries dowodzi jednak, że parodia filmowa nie jest oznaką wygaśnięcia określonych gatunków, ale służy ich rewitalizacji. Autor nazywa parodię metakrytycznym narzędziem pozwalającym napiętnować zużyte konwencje, a jednocześnie podkreśla jej subwersywny charakter i przypisuje jej cechy właściwe transgresyjności postmodernistycznej.
- Tekst jest tłumaczeniem rozdziału Conservative Transgressions and Canonical Conclusions z książki Dana Harriesa Film Parody, BFI Publishing, London 2000. © 2000 by British Film Institute.
Słowa kluczowe:
parodia filmowa, gatunek, postmodernizmBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Dan Harrieskwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Południowej Kalifornii Stany Zjednoczone
Profesor w Annenberg School for Communication przy Uniwersytecie Południowej Kalifornii w Los Angeles. Autor książki Film Parody (2000) oraz współautor Film and Video on the Internet (1996) i redaktor The New Media Book (2002).
Statystyki
Abstract views: 34PDF downloads: 12
Licencja
Prawa autorskie (c) 2006 Dan HarriesAutor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
