„Kochankowie z Marony”. Studium somatyzacji tożsamości
Abstrakt
Tekst poświęcony jest interpretacji dwóch adaptacji opowiadania Jarosława Iwaszkiewicza, pt. Kochankowie z Marony – Jerzego Zarzyckiego z 1966 roku i Izabelli Cywińskiej z 2006 roku. Autorka, biorąc pod uwagę historyczną zmienność sposobów adaptacji, zderza dwa sposoby odbioru dzieła literackiego. Analizuje świadectwa wirtualnego typu lektury określonej zbiorowości w określonym miejscu i czasie. Wydobywając z opowiadania autobiograficzne narracje Iwaszkiewicza, dekonstruuje sposoby przedstawiania cielesności, seksualności i transformacji tożsamości bohaterów.
Słowa kluczowe:
Jarosław Iwaszkiewicz, adaptacja, Jerzy Zarzycki, Izabella CywińskaBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Karolina Szymańskakwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Warszawski Polska
Absolwentka filologii polskiej Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, studentka socjologii UW. W ramach programu MOST studiowała na Międzywydziałowych Indywidualnych Studiach Humanistycznych na Uniwersytecie Jagiellońskim i Warszawskim.
Statystyki
Abstract views: 0PDF downloads: 0
Licencja
Prawa autorskie (c) 2008 Karolina Szymańska

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.