Kompozytor Tadeáš Salva, słowacki uczeń Bolesława Szabelskiego i Witolda Lutosławskiego

Recenzowany

Jolanta Guzy-Pasiak


Instytut Sztuki, Polska Akademia Nauk (Polska)
https://orcid.org/0000-0001-5603-8831

Abstrakt

Omówienie pierwszej monografii słowackiego kompozytora Tadeáša Salvy (1937–95), zaliczanego do czołowych postaci awangardy lat sześćdziesiątych XX w. w Czechosłowacji. Autor, poza nakreśleniem losów artysty, tworzy periodyzację jego twórczości (zainspirowany myślą Mieczysława Tomaszewskiego) i dokonuje analizy jego procedur kompozytorskich (wykorzystując metodę Jana Kapra). Praca zawiera kompletny katalog dzieł, wykaz źródeł archiwalnych, bibliografię i obszerny materiał ikonograficzny.


Słowa kluczowe:

Tadeáš Salva, Bolesław Szabelski, Witold Lutosławski, muzyka słowacka, awangarda, polska szkoła kompozytorska, Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”

Bücken, Ernst, Paul Mies. „Grundlagen, Methoden und Aufgaben der musikalischen Stilkunde”. Zeitschrift fur Musikwissenschaft 6, nr 4–5 (1923): 219–225.
  Google Scholar

Chalupka, Ľubomír. „Kontakty slovenských skladateľov s poľskou hudbou – autobiografické momenty v raných dielach Tadeáša Salvu a autoexpresia zrelej tvorby Romana Bergera”. Slovenska hudba 40, nr 2 (2014): 99–112.
  Google Scholar

Chalupka, Ľubomír. Slovenska hudobna avantgarda. Štylotvorne formovanie skladateľskej generacie nastupujucej v 60. rokoch 20. storočia. Bratislava: Univerzita Komenského, 2011.
  Google Scholar

Chalupka, Ľubomír. „Slovenská hudba 20. storočia”. W: Dejiny slovenskej hudby, red. Oskár Elschek, 273–341. Bratislava: Ústav hudobnej vedy Slovenskej akadémie vied, 1996.
  Google Scholar

Godárová, Katarína. „Tadeáš Salva”. W: 100 slovenskych skladateľov, red. Marián Jurík, Peter Zagar, 238. Bratislava: Národné hudobné centrum, 1998.
  Google Scholar

Helman, Zofia. „Pojęcie stylu a muzyka XX wieku”. Polski Rocznik Muzykologiczny 5 (2006): 11–24.
  Google Scholar

Kapr, Jan. Konstanty: Nastin metody osobniho vyběru zvlaštnich znaků skladby. Praha: Panton, 1967.
  Google Scholar

Lindstedt, Iwona. Sonorystyka w tworczości kompozytorow polskich XX wieku. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2010.
  Google Scholar

LaRue, Jan. Guidelines for Style Analysis. New York: Norton, 1970. Meyer, Leonard B. Style and Music. Theory, History, and Ideology. Philadelfia: University of Pennsylvania Press, 1989.
  Google Scholar

Tomaszewski, Mieczysław. „Momenty autobiograficzne, autoekspresywne i autoreflesyjne dzieła muzycznego”. W: Muzyka w dialogu ze słowem. Proby, szkice, interpretacje. red. Mieczysław Tomaszewski, 17–33. Kraków: Akademia Muzyczna, 2003.
  Google Scholar

Tomaszewski, Mieczysław. „Życia twórcy punkty węzłowe. Rekonesans”. W: Muzyka w dialogu ze słowem. Proby, szkice, interpretacje, red. Mieczysław Tomaszewski, 35–47. Kraków: Akademia Muzyczna, 2003.
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2024-07-12 — zaktualizowane 2024-07-15

Cited By / Share

Guzy-Pasiak, J. (2024). Kompozytor Tadeáš Salva, słowacki uczeń Bolesława Szabelskiego i Witolda Lutosławskiego. Muzyka, 69(2), 163–171. https://doi.org/10.36744/m.2705 (Original work published 12 lipiec 2024)

Autorzy

Jolanta Guzy-Pasiak 

Instytut Sztuki, Polska Akademia Nauk Polska
https://orcid.org/0000-0001-5603-8831

Statystyki

Abstract views: 5
PDF downloads: 1


Licencja

Prawa autorskie (c) 2024 Jolanta Guzy-Pasiak

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autor udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku w „Muzyce” przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Zgłaszając artykuł do publikacji, autor wyraża zgodę na jego udostępnianie na licencji CC BY 4.0.

Do zeszytu 3/2022 włącznie artykuły publikowane były na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy/ki udzielali wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowywali nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązywali się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.