Przemysław Wątroba, Rysunki architektoniczne i dekoracyjne. Tylman van Gameren, t. 1-2, Warszawa 2019 (Katalog Zbiorów - Gabinet Rycin Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie).

Stanisław Mossakowski


Warszawa, Instytut Sztuki PAN (Polska)
https://orcid.org/0000-0001-6351-8913

Abstrakt

Recenzja książki Przemysława Wątroby, Rysunki architektoniczne i dekoracyjne. Tylman van Gameren, t. 1-2, Warszawa 2019.

Instytucje finansujące

Warszawa, Instytut Sztuki PAN

Słowa kluczowe:

Tylman van Gameren

Makowiecki, Tadeusz. Archiwum planów Tylmana z Gameren, architekta epoki Sobieskiego. Warszawa: Nakładem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, 1938.
  Google Scholar

MossakowskI, Stanisław. „Kopciuszek Europy.” PAUza. Tygodnik Polskiej Akademii Umiejętności, nr 1, 21 czerwca 2008: 4.
  Google Scholar

MossakowskI, Stanisław. Tylman z Gameren (1632-1706). Twórczość architektoniczna w Polsce. Warszawa: Wydawnictwo DiG, Monachium-Berlin: Verlag Otto Sagner, 2012.
  Google Scholar

Piwkowski, Włodzimierz. „Dwór Nieborowskich w Nieborowie.” Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie 33/34 (1985-1990): 235-267.
  Google Scholar

Piwkowski, Włodzimierz. Nieborów. Mazowiecka rezydencja Radziwiłłów. Warszawa: Muzeum Narodowe w Warszawie, 2005.
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2021-06-30

Cited By / Share

Mossakowski, S. (2021). Przemysław Wątroba, Rysunki architektoniczne i dekoracyjne. Tylman van Gameren, t. 1-2, Warszawa 2019 (Katalog Zbiorów - Gabinet Rycin Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie). Biuletyn Historii Sztuki, 83(2), 427–430. https://doi.org/10.36744/bhs.1001

Autorzy

Stanisław Mossakowski 

Warszawa, Instytut Sztuki PAN Polska
https://orcid.org/0000-0001-6351-8913

Statystyki

Abstract views: 400
PDF downloads: 0


Licencja

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Biuletynie Historii Sztuki”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.

Od numeru 1/2019 do 4/2022 stosowaliśmy licencję  CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Biuletynie Historii Sztuki”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.