Renaissance music in the Slavic World, eds. Marco Gurrieri, Vasco Zara, Turnhout 2019

Antonio Chemotti


Instytut Sztuki, Polska Akademii Nauk (Polska)
https://orcid.org/0000-0002-8279-7265


Abstrakt

Recenzja książki: Renaissance music in the Slavic World, red. Marco Gurrieri, Vasco Zara, Turnhout 2019


Słowa kluczowe:

muzyka renesansowa, XVI wiek, kraje słowiańskie

Jeż, Tomasz. The Musical Culture of the Jesuits in Silesia and the Kłodzko County (1581–1776). Berlin: Peter Land, 2019.
  Google Scholar

Žáčková Rossi, Michaela. The Musicians at the Court of Rudolf II. The Musical Entourage of Rudolf II (1576–1612) Reconstructed from the Imperial Accounting Ledgers. Prague: Koniasch Latin Press, 2017.
  Google Scholar

Zarlino, Gioseffo. Le istitutioni harmoniche. Venice: Francesco Senese, 1558.
  Google Scholar


Opublikowane
2021-04-19

Cited By / Share

Chemotti, A. (2021). Renaissance music in the Slavic World, eds. Marco Gurrieri, Vasco Zara, Turnhout 2019. Muzyka, 66(1), 181–185. Pobrano z https://czasopisma.ispan.pl/index.php/m/article/view/803

Autorzy

Antonio Chemotti 

Instytut Sztuki, Polska Akademii Nauk Polska
https://orcid.org/0000-0002-8279-7265

Statystyki

Abstract views: 213
PDF downloads: 127


Licencja

Prawa autorskie (c) 2021 Antonio Chemotti

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Autor udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku w „Muzyce” przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Zgłaszając artykuł do publikacji, autor wyraża zgodę na jego udostępnianie na licencji CC BY 4.0.

Artykuły w zeszytach od 2018/1 do 2022/3 publikowane były na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy/ki udzielali wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowywali nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązywali się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.