„Psalm Dawida” i inne intawolacje kontrafaktur wokalnych w rękopisach organowych z przełomu XVI i XVII wieku powstałych na terenach Rzeczpospolitej

Recenzowany

Marcin Szelest


Akademia Muzyczna im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie (Polska)
https://orcid.org/0000-0003-2858-9841

Abstrakt

W artykule przedstawiono ustalenia dotyczące intawolacji kontrafaktur wokalnych oraz powiązanych z nimi zagadnień w czterech rękopisach na instrumenty klawiszowe powstałych na przełomie XVI i XVII wieku w kolegiach jezuickich na Warmii, Żmudzi oraz w Inflantach.

Zapisany w rękopisie z Kroż (Wilno, Lietuvos nacionalinė Martyno Mažvydo biblioteka [LT-Vu], sygn. F105-67) Psalm Dawida został zidentyfikowany jako intawolacja canzonetty Hansa Leo Hasslera Chi mi dimandarà z autorskiego druku Canzonette a quatro voci ... libro primo (Nürnberg 1590), a następująca po nim kompozycja bez tytułu i atrybucji – jako zapis canzony Claudia Merulo, znanej również z czterech innych rękopisów. Rozpoznania te, uzupełnione o analizę inskrypcji tytułowej, falsyfikują niedawno zaprezentowaną hipotezę Tomasza Jasińskiego, według której utwory te miałyby stanowić dwuczęściowe opracowanie autorstwa Mikołaja Gomółki do słów Psalmu 1 w tłumaczeniu Jana Kochanowskiego. Rękopis z Kroż zawiera ponadto niewątpliwy cytat madrygału Palestriny Vestiva i colli w utworze „Łobzoskie” Adama z Wągrowca oraz anonimowo odpisany Ricercar Secondo Francesca Uspera. Utrwalony w źródle korpus utworów kontrapunktycznych zapisanych w notacji partyturowej może mieć związek z działalnością w Rzeczpospolitej Vincenza Bertolusiego, którego dwie kompozycje jako jedyne w tym korpusie zaopatrzono w atrybucje. Utworem pochodzenia lokalnego jest natomiast Surrexit Dominus [valete luctus], opracowanie pieśni Andrzeja Krzyckiego zanotowane już w tabulaturze Jana z Lublina i znane również z tabulatury S-Uu vmhs 89 oraz kancjonałów ze Staniątek, Sandomierza i Radomia.

Tabulatura organowa zachowana w Universitetsbibliotek w Uppsali (S-Uu, sygn. Vokalmusik i handskrift 89) zawiera intawolacje pięciu włoskich laud, odpisanych bezpośrednio z pochodzącego z tradycji jezuickiej druku Lodi spirituali novamente composte… (Venezia 1580). Dwie z nich zapisano później w tabulaturze braniewsko-oliwskiej z niemieckimi tytułami wskazującymi na proces kontrafaktury; wersje niemieckie zostały następnie opublikowane w śpiewniku Himmlischer Harffenklang (Braunsberg 1639). Intawolacja znanego wyłącznie z rękopisów rzymskich trzychórowego motetu Annibale Zoilo Laudate Dominum in sanctis ejus również wskazuje na bliskie kontakty z Italią środowiska, w którym powstała tabulatura. Inne rozpoznane w niej kontrafaktury wiążą ją z praktyką muzyczną Rzeczpospolitej, Pomorza i Szwecji. W źródle utrwalono też intawolację chanson Thomasa Crecquillona Pour ung plaisir jako anonimową „Fugę” oraz dwie kompozycje instrumentalne, które wyposażono w incipity tekstowe świadczące o tym, że wykonywano je wokalnie. Ustalenia te pozwalają przypuszczać, że rękopis powstał na Warmii, w ośrodku, w którym pracowało równocześnie kilku skryptorów posługujących się notacją tabulaturową i w którym możliwe było wykonywanie utworów trzychórowych; jedynym ośrodkiem, który według obecnego stanu wiedzy spełniał te kryteria, było kolegium jezuickie w Braniewie.

Większość kontrafaktur utrwalonych w braniewskiej części tabulatury braniewsko-oliwskiej (Wilno, Lietuvos mokslų akademijos Vrublevskių biblioteka [LT-Va], sygn. F15-284) pochodzi z drukowanych antologii, których liczba i dostępność znacząco wzrosła na przełomie stuleci. Wśród nielicznych intawolacji kontrafaktur pochodzących z tradycji rękopiśmiennej wyróżnia się opracowanie anonimowej cantio zawartej, zazwyczaj z tekstem Spiritus Sancti gratia, w ok. dwudziestu rękopisach środkowoeuropejskich powstałych na przestrzeni ponad dwustu lat. Na tle obecnej w nich znacznej wariantywności tekstu muzycznego zwraca uwagę niemal całkowita zgodność przekazów w tabulaturze braniewsko-oliwskiej i w tabulaturze S-Uu vmhs 89.

W tabulaturze pochodzącej z kolegium jezuickiego w Rydze (Uppsala, Universitetsbibliotek [S-Uu], sygn. Vokalmusik i handskrift 88) zapisano pięć intawolacji kontrafaktur utworów świeckich pochodzących z trzech druków autorskich z lat 1567–1577; ich incipity tekstowe nie są znane z innych źródeł, były to zatem najpewniej opracowania proweniencji lokalnej. Data 1620, zapisana w tytule rękopisu, prawdopodobnie dokumentuje końcowy etap jego powstawania, natomiast główna część źródła mogła być spisana już w pierwszej dekadzie XVII wieku.

Badania zapisów kontrafaktur w rękopisach na instrumenty klawiszowe nie pozwalają zazwyczaj na wyciąganie szczegółowych wniosków w zakresie warstwy słownej opracowań, mogą jednak przynieść rezultaty dotyczące transmisji, migracji i recepcji repertuaru oraz praktyki muzycznej w ośrodkach, w których źródła te powstawały. Powinny być prowadzone systematycznie, ze zwróceniem szczególnej uwagi na nieznane skądinąd incipity tekstowe oraz na kompozycje, w których rodzaj tekstu słownego nie jest kompatybilny z gatunkiem muzycznym. Przykładem takiej potencjalnej kontrafaktury jest przypisywany Petrusowi de Drusina utwór Deus in adjutorium meum intende. Utrwalona w rękopisie z Kroż kompozycja Słuchaj, co żywo również może okazać się kontrafakturą. Z tego względu nie można mieć pewności, że jej tekst nie pochodził z Psałterza Kochanowskiego, jak udowadaniał Tomasz Jasiński; przypisywanie jej Adamowi z Wągrowca nie ma natomiast wystarczających podstaw w materiale źródłowym.


Słowa kluczowe:

kontrafaktury, intawolacje, Psalm Dawida, laudi spirituali, tabulatura organowa, tabulatura z Kroż, tabulatura braniewsko-oliwska, tabulatura ryska

Adam z Wągrowca SOCist († 1629). Utwory organowe z intawolatury żmudzkiej (Ms LT-Vn 105–67), wyd. Irena Bieńkowska, Mirosław Perz. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 1999.
  Google Scholar

Andreae Cricii Carmina, wyd. Casimirus Morawski. Kraków: Typis Universitatis Jagellonicae, 1888.
  Google Scholar

Bebak, Marek. „Potrydenckie wielogłosowe laudy włoskie i nieznany druk z krakowskiego klasztoru trynitarzy”. W: Muzykolog humanista wobec doświadczenia muzyki w kulturze. Księga pamiątkowa dedykowana Profesor Małgorzacie Woźnej-Stankiewicz, red. Zofia Dobrzańska- Fabiańska, Magdalena Dziadek, 211–227. Kraków: Musica Iagellonica, 2021.
  Google Scholar

Berkowicz, Filip. „Nowo odnalezione pierwowzory utworów ze zbioru Canzoni e concerti Adama Jarzębskiego”. Muzyka 47, nr 1 (2002): 97–104.
  Google Scholar

Bieńkowska, Irena. „Wstęp”. W: Giovanni Battista Cocciola, Dzieła zebrane, wyd. Irena Bieńkowska, 9–53. Warszawa: Instytut Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego, 2004.
  Google Scholar

Bohn, Emil. Die musikalischen Handschriften des XVI. und XVII. Jahrhunderts in der Stadtbibliothek zu Breslau. Breslau: Julius Hainauer, 1890, reprint Hildesheim–New York: Georg Olms Verlag, 1970.
  Google Scholar

Brinzing, Armin. Studien zur instrumentalen Ensemblemusik im deutschsprachigen Raum des 16. Jahrhunderts. Göttingen: Vandenhoeck & Ruprecht, 1998 (= Abhandlungen zur Musikgeschichte 4).
DOI: https://doi.org/10.13109/9783666279034   Google Scholar

Brzezińska, Barbara. „W kwestii autorstwa motetu Date sinceram moerentibus”. Muzyka 25, nr 3 (1976): 53–65.
  Google Scholar

Cantional albo piesni duchowne, Thorn 1587, wyd. Günter Kratzel. Frankfurt am Main: Verlag Peter D. Lang, 1980 (= Symbolae Slavicae, 10).
  Google Scholar

Charteris, Richard. Newly Discovered Music Manuscripts from the Private Collection of Emil Bohn. [Neuhausen]: American Institute of Musicology, Hänssler Verlag, 1999 (= Musicological Studies & Documents 53).
  Google Scholar

Colussi, Franco. „Tracce di musica policorale in alcuni centri del Friuli storico tra cinque e seicento”. W: La musica policorale in Italia e nell’Europa centro-orientale fra Cinque e Seicento, red. Aleksandra Patalas, Marina Toffetti, 101–158. Venezia: Edizioni Fondazione Levi, 2012.
  Google Scholar

Darby, Rosemarie. The Liturgical Music of the Chiesa Nuova, Rome (1575–1644). Dysertacja doktorska, The University of Manchester, 2018.
  Google Scholar

Dart, Thurston. „Elisabeth Eysbock’s Keyboard Book”. Svensk tidskrift for musikforkning 44 (1962): 5–12.
  Google Scholar

Dobbins, Frank. „‘Doulce mémoire’. A Study of the Parody Chanson”, Proceedings of the Royal Music Association, 96 (1969–70): 85–101.
DOI: https://doi.org/10.1093/jrma/96.1.85   Google Scholar

Dobrzańska-Fabiańska, Zofia. „Zdzisława Jachimeckiego marzenie o polskim madrygale – Aleć nade mną Wenus N.C. i inne włoskie kompozycje madrygałowe w repertuarze Tabulatury Jana z Lublina”. W: Muzykolog humanista wobec doświadczenia muzyki w kulturze. Księga pamiątkowa dedykowana Profesor Małgorzacie Woźnej-Stankiewicz, red. Zofia Dobrzańska-Fabiańska, Magdalena Dziadek, 527–545. Kraków: Musica Iagellonica, 2021.
  Google Scholar

Ferenczi, Ilona, Marta Hulková. „Gemeinsame ein- und mehrstimmige Stücke in dem Gradual von Eperjes und in dem Gesangbuch aus L‘ubica (17. Jh.)”. Studia Musicologica Academiae Scientiarum Hungaricae 22, nr 1 (1980): 345–396.
DOI: https://doi.org/10.2307/902004   Google Scholar

Giuliani, Marco. „Printed Collections Including contrafacta (1576–1621)”. W: Contrafacta. Modes of Music Re-textualization in the Late Sixteenth and Seventeenth Century, red. Marina Toffetti, Gabriele Taschetti, 267–324. Kraków: Musica Iagellonica, 2020.
  Google Scholar

Gołos, Jerzy. Polskie organy i muzyka organowa. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1972. Gottwald, Clytus. Katalog der Musikalien in der Schermar-Bibliothek Ulm. Wiesbaden: Harrassowitz, 1993 (= Veröffentlichungen der Stadtbibliothek Ulm 17).
  Google Scholar

Graduale Ecclesiae Hungaricae Epperiensis, wyd. Ilona Ferenczi. Budapest: Magyar Tudományos Akadémia Zenetudományi Intézet, 1988 (= Musicalia Danubiana 9).
  Google Scholar

Jäger, Yvonne Silke. Die Steinatzung von Rosegg. Ein Beitrag zur Ars moriendi des 16. Jahrhunderts. Praca magisterska, Universität Wien, 2010.
  Google Scholar

Janociana, sive clarorum atque illustrium Poloniae auctorum maecenatumque memoriae miscellae, wyd. Samuel Theophilus Linde. T. 3. Warszawa: Typis Collegii Scholarum Piarum, 1819.
  Google Scholar

Jasiński, Tomasz. „Beztekstowy przekaz anonimowego Psalmu Dawida w tabulaturze organowej z Kroż. Rekonstrukcja warstwy słownej i próba atrybucji”. Muzyka 66, nr 3 (2021): 26–56.
DOI: https://doi.org/10.36744/m.971   Google Scholar

Jasiński, Tomasz. „Rekonstrukcja warstwy słownej pieśni Słuchaj, co żywo zapisanej w tabulaturze organowej z Kroż”. Muzyka 66, nr 1 (2021): 169–179.
DOI: https://doi.org/10.36744/m.802   Google Scholar

Jeż, Tomasz. „Contrafacta of Italian Madrigals in Polish Musical Sources”. W: Contrafacta. Modes of Music Re-textualization in the Late Sixteenth and Seventeenth Century, red. Marina Toffetti, Gabriele Taschetti, 151–170. Kraków: Musica Iagellonica, 2020.
  Google Scholar

Jeż, Tomasz. Madrygał w Europie połnocno-wschodniej: dokumentacja – recepcja – przeobrażenia gatunku. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Semper, 2003.
  Google Scholar

Jeż, Tomasz. „Muzyczne opracowania psalmów w tabulaturze z Biblioteki Miejskiej we Wrocławiu (sygn. 101)”. W: Muzykologia u progu trzeciego tysiąclecia. Materiały z XXIX Ogolnopolskiej Konferencji Muzykologicznej Związku Kompozytorow Polskich 14–15 kwietnia 2000, red. Ludwik Bielawski i in., 61–73. Warszawa: Akademia Muzyczna im. F. Chopina, Instytut Sztuki PAN, 2000.
  Google Scholar

Jeż, Tomasz. „Spis treści pierwszego tomu tabulatury organowej Johannesa Fischera z Morąga”. Muzyka 44, nr 3 (1999): 93–115.
  Google Scholar

Kennedy, T. Frank. „Some Unusual Genres of Sacred Music in the Early Modern Period: The Catechism as a Musical Event in the Late Renaissance – Jesuits and ‘Our way of proceeding’”. W: Early Modern Catholicism. Essays in Honour of John W. O’Malley, S.J., red. Kathleen M. Comerford, Hilmar M. Pabel, 264–279. Toronto: University of Toronto Press, 2001.
DOI: https://doi.org/10.3138/9781442674202-018   Google Scholar

Király, Péter. „Ismeretlen vagy kevéssé ismert billentyűs-források a 16–17. századból”. Magyar Zene 38, nr 1 (2000): 67–96.
  Google Scholar

Klavirynė XVII amžiaus Lietuvos muzika. Lithuanian Keyboard Music of the Seventeenth Century. Wyd. Jūratė Trilupaitienė. Vilnius: Lietuvos menotyros šaltiniai, 2004.
  Google Scholar

Kochanowicz, Jerzy. Geneza, organizacja i działalność jezuickich burs muzycznych. Kraków: Wydawnictwo WAM, Wyższa Szkoła Filozoficzno-Pedagogiczna „Ignatianum”, 2002 (= Studia i materiały do dziejów jezuitów polskich 7/1).
  Google Scholar

Kosack, Hans-Peter. „Die Lautentabulaturen im Stammbuch des Burggrafen Achatius zu Dohna”. W: Altpreusische Beitrage. Festschrift zur Hauptversammlung des Gesamtvereins der deutschen Geschichts- und Altertums-Vereine zu Konigsberg Pr. vom 4. bis 7. September 1933, 48–60. Königsberg: Gräfe und Unzer Verlag, 1933, reprint: Hamburg 1994 (= Sonderschriften des Vereins für Familienforschung in Ost- und Westpreußen e.V., 76).
  Google Scholar

Kosack, Hans-Peter. Geschichte der Laute und Lautenmusik in Preussen. Kassel: Bärenreiter -Verlag, 1935.
  Google Scholar

Krollmann, Christian. „Das älteste preußische Stammbuch. Ein Beitrag zur Geschichte des Königsberger Studentenlebens”. W: Altpreusische Beitrage. Festschrift zur Hauptversammlung des Gesamtvereins der deutschen Geschichts- und Altertums-Vereine zu Konigsberg Pr. vom 4. bis 7. September 1933, 34–47. Königsberg: Gräfe und Unzer Verlag, 1933, reprint: Hamburg 1994 (= Sonderschriften des Vereins für Familienforschung in Ost- und Westpreußen e.V. 76).
  Google Scholar

Kuhn, Friedrich. Beschreibendes Verzeichnis der alten Musikalien, Handschriften und Druckwerke, des Koniglichen Gymnasiums zu Brieg. Leipzig: Breitkopf & Härtel, 1897.
  Google Scholar

Larsson, Gunnar. Studier i Rigas musikhistoria under polska tiden (1582–1621). Praca licencjacka, Uppsala Universitet, 1961.
  Google Scholar

Leszczyńska, Agnieszka. „Co mogli śpiewać renesansowi gimnazjaliści: kilka uwag o rękopisie vok. mus. i hs. 76g z Biblioteki Uniwersyteckiej w Uppsali”. Polski Rocznik Muzykologiczny 9 (2011): 43–58.
  Google Scholar

Leszczyńska, Agnieszka. „De Drusina – rodzina muzyków z Gdańska”, Polski Rocznik Muzykologiczny 7 (2009): 91–101.
  Google Scholar

Leszczyńska, Agnieszka. Musicalia Collegii Braunsbergensis Societatis Jesu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Sub Lupa, 2021 (= Fontes Musicae in Polonia A/5).
  Google Scholar

Leszczyńska, Agnieszka. „Różne oblicza Zuzanny. O nadbałtyckich losach Orlandowej chanson”. W: Ars musica and its Contexts in Medieval and Early Modern Culture, red. Paweł Gancarczyk, 283–296. Warszawa: Liber Pro Arte, 2016.
  Google Scholar

Leszczyńska, Agnieszka. „Stockholm Manuscript S 230 and its Prussian Context”. Interdisciplinary Studies in Musicology 11 (2012): 201–211.
  Google Scholar

Leszczyńska, Agnieszka. „The Königsberg Manuscript from the Kugelmann Circle”, Journal of the Alamire Foundation 2, nr 1 (2010): 52–66.
DOI: https://doi.org/10.1484/J.JAF.1.100686   Google Scholar

Liber Organistarum Collegii Crosensis Societatis Jesu, wyd. Laima Budzinauskienė, Rasa Murauskaitė. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Sub Lupa, 2017 (= Fontes Musicae in Polonia B/2).
  Google Scholar

Merian, Wilhelm. Der Tanz in den deutschen Tabulaturbuchern. Leipzig: Breitkopf & Härtel, 1927.
DOI: https://doi.org/10.1515/juru.1927.1927.13.391   Google Scholar

Merulo, Claudio. Canzoni d’Intavolatura d’Organo, wyd. Walker Cunningham, Charles McDermott. Madison: A-R Editions, 1992 (= Recent Researches in the Music of the Renaissance 90–91).
DOI: https://doi.org/10.31022/R090-91   Google Scholar

Milsom, John. Christ Church Library Music Catalogue, http://library.chch.ox.ac.uk/music/ page.php?page=Home%20page, dostęp 25 I 2022.
  Google Scholar

Monografia zespołu muzycznego oraz katalog muzykaliow klasztoru ss. benedyktynek w Staniątkach, red. Marcin Konik. Kraków: Musica Iagellonica, 2016.
  Google Scholar

Murányi, Róbert Árpad. Thematisches Verziechnis der Musiksammlung von Bartfeld (Bartfa). Bonn: Gudrun Schröder Verlag, 1991 (= Deutsche Musik im Osten 2).
  Google Scholar

O’Regan, Thomas Noel. Sacred Polychoral Music in Rome. Dysertacja doktorska, University of Oxford, 1988.
  Google Scholar

Patalas, Aleksandra. De Asprilio Pacello ac illius musica conterfectum adhuc non perfectum. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Sub Lupa, 2021 (= Fontes Musicae in Polonia B/6).
  Google Scholar

Perz, Mirosław. „Rękopiśmienne partesy olkuskie”. Muzyka 14, nr 2 (1969): 18–44.
  Google Scholar

Perz, Mirosław. „Śladem Adama z Wągrowca (zm. 1629)”. Muzyka 45, nr 3 (1996): 3–18.
  Google Scholar

Pestry zbornik. Tabulatura Miscellanea, wyd. Ladislav Kačic. Bratislava: Hudobné centrum, 2005.
  Google Scholar

Piechnik, Ludwik. „Gimnazjum w Braniewie w XVI w. Studium o początkach szkolnictwa jezuickiego w Polsce”, Nasza Przeszłość 7 (1958): 5–72.
  Google Scholar

Polskie pieśni wielkanocne. Średniowiecze i wiek XVI, red. Juliusz Nowak-Dłużewski. T. 1, Teksty i komentarze, opr. Mirosław Korolko. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 2001.
  Google Scholar

Poźniak, Piotr „Koniec legendy o polskim madrygale”. Muzyka 45, nr 3 (1996): 59–70.
  Google Scholar

Poźniak, Piotr. „Nie znamy motetu Diomedesa Catona”. W: Affetti musicologici. Księga pamiątkowa z afektem ofiarowana Profesorowi Zygmuntowi M. Szweykowskiemu w siedemdziesiątą rocznicę urodzin, red. Piotr Poźniak, 125–128. Kraków: Musica Iagellonica, 1999.
  Google Scholar

Poźniak, Piotr. Repertuar polskiej muzyki wokalnej w epoce Renesansu. Studium kontekstualno-analityczne. Kraków: Musica Iagellonica, 1999. Poźniak, Piotr. „The Kraków Lute Tablature: A Source Analysis”. Musica Iagellonica 3 (2004): 27–91.
  Google Scholar

Przybyszewska-Jarmińska, Barbara. „An Overlooked Fantasia for Instrumental Ensemble by Francesco Maffon. GB-Och MSS Mus. 372–376 as a Vestige of Paweł Działyński’s Diplomatic Mission to England in 1597?”. W: The Musical Heritage of the Jagellonian Era, red. Paweł Gancarczyk, Agnieszka Leszczyńska, 169–187. Warszawa: Instytut Sztuki PAN, 2012.
  Google Scholar

Przybyszewska-Jarmińska, Barbara. „Applausus musicalis (Braniewo 1615) Severina Möllera. O szczątkowo zachowanym jedynym znanym zbiorze małogłosowych koncertów kościelnych wydanym w Rzeczypospolitej”. Muzyka 57, nr 3 (2012): 25–34.
  Google Scholar

Przybyszewska-Jarmińska, Barbara. Muzyczne dwory polskich Wazow. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Semper, 2007.
  Google Scholar

Quarta Tabulatura Collegii Rigensis Societatis Jesu, wyd. Zofia Chankowska. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Sub Lupa, 2021 (= Fontes Musicae in Polonia C/31).
  Google Scholar

Rostirolla, Giancarlo. „Laudi e canti religiosi per l’esercizio spirituale della Dottrina cristiana al tempo di Roberto Bellarmino”. W: Giancarlo Rostirolla, Danilo Zardin, Oscar Mischiati, La lauda spirituale tra Cinque e Seicento: Poesie e canti devozionali nell’Italia della Controriforma, 275–472. Roma: IBIMUS, 2001 (= Studi, cataloghi e sussidi dell’Istituto di bibliografia musicale 6).
  Google Scholar

Rudén, Jan Olof. Music in Tablature. A Thematic Index with Source Descriptions of Music in Tablature Notation in Sweden. Stockholm: Svenskt musikhistoriskt archiv, 1981 (= Musik i Sverige 5).
  Google Scholar

Schmid, Bernhold. „Lassos O Decus celsi und seine Kontrafakta. Ein Nachtrag”. Musik in Bayern 78 (2013): 11–19.
  Google Scholar

Schwindt, Nicole. „Ein studentisches Vademecum um 1600: die wenig bekannte Wittenberger Claviertabulatur S-Uu, Vok. mus. hs. 132”. W: Im Dienst der Quellen zur Musik. Festschrift Gertraut Haberkamp zum 65. Geburtstag, red. Paul Mai, 229–247. Tutzing: Hans Schneider, 2002.
  Google Scholar

Scott, Allen. „Dla Polakow mieszkających wśrod nas: Samuel Butschky i rękopis Bohn Mus. Ms. 101 a życie muzyczne polskiej parafii luterańskiej w początkach XVII wieku”. W: Tradycje śląskiej kultury muzycznej, red. Anna Granat-Janki i zespół. T. 14, cz. 1, 89–99. Wrocław: Akademia Muzyczna im. Karola Lipińskiego, 2017.
  Google Scholar

Spurgjasz, Katarzyna. „Odnaleziony kodeks Schwedlera z Kłodzka i Nysy (1626–38)”. Muzyka 61, nr 3 (2016): 115–134.
  Google Scholar

Szelest, Marcin. „Przyczynki do działalności i twórczości muzyków związanych z dworem królewskim Rzeczpospolitej w drugiej połowie XVI wieku”. Muzyka 67, nr 4 (2022): 83–117.
DOI: https://doi.org/10.36744/m.1538   Google Scholar

Szelest, Marcin. „The Repertoire of the Braunsberg/Oliva Organ Tablatures and its Sources”. W: Universalia et particularia. Ars et praxis Societatis Jesu in Polonia, red. Bogna Bohdanowicz, Tomasz Jeż, 149–197. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Sub Lupa, 2018 (= Fontes Musicae in Polonia B/3).
  Google Scholar

Szelest, Marcin. „Warszawska tabulatura organowa: perspektywy edycji zaginionego źródła”, Muzyka 60, nr 3 (2015): 117–146.
  Google Scholar

Szőcs, Tamás. Kirchenlied zwischen Pest und Stadtbrand. Das Kronstadter Kantional I.F. 78 aus dem 17. Jahrhundert. Köln–Weimar–Wien: Böhlau Verlag, 2009 (= Studia Transylvanica 38).
  Google Scholar

Szweykowscy, Anna i Zygmunt. Włosi w kapeli krolewskiej polskich Wazow. Kraków: Musica Iagellonica, 1997.
  Google Scholar

Szweykowski, Zygmunt M. „Nieznana wersja motetu Mihi autem Marcina Leopolity”. Muzyka 33, nr 3 (1984): 23–34.
  Google Scholar

Tabulatura Joannis de Lublin. Repertuar. T. 1, Utwory liturgiczne i inne religijne. Wyd. Zofia Dobrzańska-Fabiańska. Warszawa: Instytut Sztuki PAN, 2021 (= Monumenta Musicae in Polonia, seria B).
  Google Scholar

Tabulatura organowa Jana z Lublina. Wyd. Krystyna Wilkowska-Chomińska. Warszawa: Instytut Sztuki PAN, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1964 (= Monumenta Musicae in Polonia, seria B).
  Google Scholar

Tabulatura Vietoris saeculi XVII. Wyd. Ilona Ferenczi, Marta Hulková. [Budapest – Bratislava]: MTA Bölcsészettudományi Kutatóközpont, Zenetudományi Intézet, 22018 (= Musicalia Danubiana, 5), http://real.mtak.hu/89537/1/Vietorisbeliv-vagott2.pdf, dostęp 16 II 2022.
  Google Scholar

Tabulaturae Braunsbergenses-Olivenses. T. 1–3, wyd. Marcin Szelest. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Sub Lupa, 2021 (= Fontes Musicae in Polonia C/25/1–3).
  Google Scholar

The Organ Tablature of Warsaw Musical Society, wyd. Jerzy Gołos. Graz–Warszawa: Akademische Druck- u. Verlagsanstalt, PWN, 1968 (= Antiquitates Musicae in Polonia 15).
  Google Scholar

Trilupaitienė, Jūratė. Jėzuitų muzikinė veikla Lietuvoje. Vilnius: Muzika, 1995.
  Google Scholar

Trilupaitiene, Jurate. „Nieznany XVII-wieczny rękopis z Kroż”. Muzyka 42, nr 1 (1993): 97–102.
  Google Scholar

Trościński, Grzegorz. „Kancjonał radomskich bernardynów ze zbiorów Biblioteki Diecezjalnej w Sandomierzu. Z dziejów zasobu pieśni religijnych polskich franciszkanów obserwantów”. W: Piśmiennictwo zakonne w dobie staropolskiej, red. Magdalena Kuran, Katarzyna Kaczor-Scheitler, Michał Kuran, 105–128. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2013, https://wydawnictwo.uni.lodz.pl/wp-content/uploads/2016/04/Kuran_ebook.pdf, dostęp 25 I 2022.
DOI: https://doi.org/10.18778/7525-996-4.08   Google Scholar

Uczniowie – sodalisi gimnazjum Jezuitow w Brunsberdze (Braniewie) 1579–1623, red. Marek Inglot, Ludwik Grzebień. Kraków: Wydział Filozoficzny Towarzystwa Jezusowego, Wydawnictwo WAM, 1998 (= Studia i Materiały do Dziejów Jezuitów Polskich 1).
  Google Scholar

Vienna, Minoritenkonvent, Klosterbibliothek und Archiv, MS. XIV.714, wstęp Robert Hill. New York–London: Garland, 1988 (= 17th Century Keyboard Music. Sources Central to the Keyboard Art of the Baroque 24).
  Google Scholar

Walker, Paul. Fugue in the Sixteenth Century. New York: Oxford University Press, 2021.
DOI: https://doi.org/10.1093/oso/9780190056193.001.0001   Google Scholar

Walter-Mazur, Magdalena. „Rękopis 127 Biblioteki Gdańskiej PAN księgą głosową toruńskich benedyktynek”. Muzyka 55, nr 2 (2010): 113–121.
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2023-05-09

Cited By / Share

Szelest, M. (2023). „Psalm Dawida” i inne intawolacje kontrafaktur wokalnych w rękopisach organowych z przełomu XVI i XVII wieku powstałych na terenach Rzeczpospolitej . Muzyka, 68(1), 93–154. https://doi.org/10.36744/m.1685

Autorzy

Marcin Szelest 

Akademia Muzyczna im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie Polska
https://orcid.org/0000-0003-2858-9841

Statystyki

Abstract views: 150
PDF downloads: 151


Licencja

Prawa autorskie (c) 2023 Marcin Szelest

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autor udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku w „Muzyce” przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Zgłaszając artykuł do publikacji, autor wyraża zgodę na jego udostępnianie na licencji CC BY 4.0.

Do zeszytu 3/2022 włącznie artykuły publikowane były na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy/ki udzielali wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowywali nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązywali się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.