Z korespondencji Romana Statkowskiego: postscriptum (listy do Ludwiki Trębickiej z lat 1919–1925)

Recenzowany

Grzegorz Zieziula


Instytut Sztuki, Polska Akademia Nauk (Polska)
https://orcid.org/0000-0001-8464-9592

Abstrakt

Publikacja obejmuje wstęp naukowy i edycję źródłową trzynastu listów Romana Statkowskiego (1859–1925), polskiego kompozytora, w l. 1904–25 profesora konserwatorium muzycznego w Warszawie, do jego uczennicy Ludwiki Trębickiej (1889–1977). Oryginały tych listów, pochodzących z l. 1919–25, wchodzą w skład zbioru materiałów biograficznych dotyczących Statkowskiego przechowywanych w Bibliotece, Muzeum i Archiwum Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego (PL-Wtm- D 127/1–17). Prezentowana korespondencja rzuca światło na relacje Statkowskiego z uczniami oraz ostatnie lata jego biografii, kiedy podupadał na zdrowiu oraz borykał się z różnymi problemami, m.in. z wypaleniem zawodowym i artystycznym oraz z kłopotami finansowymi.



Pobierz


Opublikowane
2016-03-28

Cited By / Share

Zieziula, G. (2016). Z korespondencji Romana Statkowskiego: postscriptum (listy do Ludwiki Trębickiej z lat 1919–1925). Muzyka, 61(4), 91–109. https://doi.org/10.36744/m.3970

Autorzy

Grzegorz Zieziula 

Instytut Sztuki, Polska Akademia Nauk Polska
https://orcid.org/0000-0001-8464-9592

Statystyki

Abstract views: 43
PDF downloads: 16


Licencja

Prawa autorskie (c) 2024 Grzegorz Zieziula

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autor udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku w „Muzyce” przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Zgłaszając artykuł do publikacji, autor wyraża zgodę na jego udostępnianie na licencji CC BY 4.0.

Artykuły w zeszytach od 2018/1 do 2022/3 publikowane były na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy/ki udzielali wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowywali nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązywali się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.