Tom 342 Nr 3 (2023): Pejzaże włoskie. Dekonstrukcje
Co najmniej od końca XVIII wieku Włochy mają w europejskiej topografii miejsce szczególne. Obraz kraju jako miejsca idealnego, ziemskiego raju, krainy piękna i wielkiej sztuki nawiedzał bedekery, literaturę podróżniczą i beletrystykę na wiele sposobów. Ukształtowany przez wielkie dzieła pisarstwa podróżniczego i książki eseistyczne dotrwał w niezmienionym kształcie przynajmniej do połowy XX wieku.
W kontrze do poznawczej stagnacji i estetycznego znieruchomienia dominantą tego numeru uczyniliśmy ruch, zmianę, dynamikę. Prezentowane w nim teksty pokazują, jak wyjść poza rutynową retorykę bedekera, jak wychylić się poza ramy lukrowanej pocztówki. Naszą intencją było nowe spojrzenie na włoską rzeczywistość, odświeżenie perspektywy. Okazuje się, że dynamika zmian w myśleniu i nowy kontekst historyczny sprawiają, że to samo nie znaczy już to samo. Że stara topika jest w odwrocie, a nowe topografie naznaczają realne doświadczenie Włoch i wszystkiego, co włoskie.
W wyniku tej radykalnej zmiany punktu widzenia mamy szansę zobaczyć znane miejsca (Neapol, Sycylia, Wenecja) w zupełnie nowym oświetleniu, ale też otworzyć się na miejsca nieobecne dotąd na mapach włoskich podróży (Sabbioneta, Cocullo, Torre del Lago). Zamieszczone w numerze teksty (wraz z solidnym materiałem wizualnym) pozwalają czytelnikom wyjść poza rutynę widzenia, poza standardy narracyjne, które przez lata trwale umeblowały ich wyobraźnię. Dzięki nim zaczynamy widzieć inaczej, rozumieć głębiej.
Zapraszamy do lektury!