Sztuka gry na instrumentach klawiszowych początku XV wieku a średniowieczna mnemotechnika

Ryszard Lubieniecki


Uniwersytet Wrocławski (Polska)
https://orcid.org/0000-0002-2855-8183

Abstrakt

Sztuka gry na instrumentach klawiszowych stanowi dziedzinę muzyczną, w której szczególnie wyraźne wydaje się „zawieszenie” pomiędzy tradycją ustną a piśmienną. Autor umieszcza ars organica początku XV w. w kontekście kultury opartej na pamięci oraz nakreśla wynikające z tej perspektywy konsekwencje dla badania i postrzegania zachowanego repertuaru muzycznego. Podstawowy materiał źródłowy stanowią dwa anonimowe traktaty organowe: Octo principalia de arte organisandi i Opusculum de arte organica, pochodzące z rękopisu M.CIII, przechowywanego w Bibliotece Kapituły Metropolitalnej w Pradze.

            W pierwszej części artykułu autor analizuje konstrukcję praskich traktatów organowych z perspektywy funkcjonowania średniowiecznej memorii. Wskazuje na zabiegi mnemotechniczne, takie jak stosowanie porządków numerycznych, informacji wydzielonych słowem nota (łac. „zanotuj”, „zapamiętaj”) oraz zabiegów perswazyjnych.

            Druga część poświęcona została kwestiom dotyczących bezpośrednio praktyki gry na instrumentach klawiszowych. Najpierw przedstawione zostają podstawowe modele melodyczno-rytmiczne (tactus) z odniesieniem do zachowanego repertuaru muzycznego (Kodeksu z Faenzy oraz źródeł fragmentarycznych, m.in. praskich fragmentów organowych). Analizy (dokonane już wcześniej przez wielu innych autorów) wykazują zbieżność figur tactus zawartych w traktatach z zachowanymi tabulaturami organowymi. Następnie konstrukcja traktatu Opusculum de arte organica skojarzona zostaje z teorią improwizacji Jeffa Pressinga oraz z perspektywy kształtowania muzycznego procesu w improwizacji porównane zostają ze sobą dwie kompozycje: Kyrie Magne Deus z praskich fragmentów organowych (CZ-Pnm 1D a 3/52, recto) oraz Kyrie Cunctipotens genitor Deus z Kodeksu z Faenzy (I-Fz MS 117, fol. 79r–79v). Na podstawie tego zestawienia autor podkreśla znaczenie niezbędnego w improwizacji „przyswojenia” podstawowych modeli melodycznych, a tym samym zwraca uwagę na fizjologiczny aspekt gry na instrumencie, obecny w znaczeniu słowa tactus (łac. „dotyk”, „zmysł dotyku). Artykuł zamykają uwagi dotyczące mnemotechniki oraz związanym z nią problemem indywidualizmu średniowiecznego twórcy.


Słowa kluczowe:

muzyka późnego średniowiecza, Europa Środkowa, instrumenty klawiszowe, pamięć, mnemotechnika, praktyka wykonawcza, improwizacja

Busse Berger, Anna Maria. Medieval Music and the Art of Memory. Berkeley: University of California Press, 2005.
DOI: https://doi.org/10.1525/california/9780520240285.001.0001   Google Scholar

Carruthers, Mary. The Book of Memory. Cambridge: Cambridge University Press, 22008.
  Google Scholar

Göllner, Theodor. „Diminutio und Tactus”. W: Quellen und Studien zur Musiktheorie des Mittelalters. T. 3, red. Michael Bernhard, 359–366. München: C.H. Beck, 2001 (= Bayerische Akademie der Wissenschaften, Veröffentlichungen der Musikhistorischen Kommission 15).
  Google Scholar

Horyna, Martin. „Medieval Organ Tabulature on a Manuscript Fragment from the National Museum Library”. Musicalia 10, nr 1–2 (2018): 6–29.
DOI: https://doi.org/10.1515/muscz-2018-0001   Google Scholar

Hugh of St. Victor. The Three Best Memory-aids for Learning History. Red. i przekł. Marry Carruthers. W: Mary Carruthers. The Book of Memory, 340–341. Cambridge: Cambridge University Press, 22008.
  Google Scholar

Kiss, Farkas Gábor. „Introduction: The Late Medieval Art of Memory in East Central Europe”. W: The Art of Memory in Late Medieval Central Europe (Czech Lands, Hungary, Poland), red. Farkas Gábor Kiss, 9–26. Paris: L’Hartmann, 2016.
  Google Scholar

Ong, Walter Jackson. Oralność i piśmienność. Słowo poddane technologii. Przekł. Józef Japola. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 22011.
  Google Scholar

Polk, Keith. German Instrumental Music of the Late Middle Ages. Cambridge: Cambridge University Press, 1992.
  Google Scholar

Pressing, Jeff. „Psychological Constraints on Improvisational Expertise and Communication”. W: In the Course of Performance. Studies in the World of Musical Improvisation, red. Bruno Nettl, Melinda Russell, 47–67. Chicago: The University of Chicago Press, 1998.
  Google Scholar

Schmidt, Richard Allen. „A Schema Theory of Discrete Motor Skill Learning”. Psychological Review 82, nr 4 (1975): 225–260.
DOI: https://doi.org/10.1037/h0076770   Google Scholar

Schoenberg, Arnold. „Brahms. The Progressive”. W: Arnold Schoenberg, Style and Idea, 52–101. New York: Philosophical Library, 1950.
  Google Scholar

Sela, Sarig, Roni Granot. „Automatic Extraction and Categorization of Faenza Codex Figurations”. Early Music 42, nr 4 (2014): 559–566.
DOI: https://doi.org/10.1093/em/cau125   Google Scholar

Smits van Waesberghe, Joseph. Musikerziehung, Lehre und Theorie der Musik im Mittelalter. Leipzig: VEB Deutscher Verlag für Musik, 1969 (= Musikgeschichte in Bildern 3/3).
  Google Scholar

Tractatus de musica mensurabili z rękopisu PL-WRu IV Q 16. Wyd. Johannes Wolf. W: Johannes Wolf. „Ein Breslauer Mensuraltraktat des 15. Jahrhunderts”, Archiv für Musikwissenschaft 1 (1918–19): 331–345.
DOI: https://doi.org/10.2307/929971   Google Scholar

Witkowska-Zaremba, Elżbieta. „«Ars organisandi» and Its Terminology around 1430”. W: Quellen und Studien zur Musiktheorie des Mittelalters. T. 3, red. Michael Bernhard, 367–423. München: C.H. Beck, 2001 (= Bayerische Akademie der Wissenschaften, Veröffentlichungen der Musikhistorischen Kommission 15).
  Google Scholar

Witkowska-Zaremba, Elżbieta. „Early Keyboard Music from Prague and Silesia”. W: The Musical Culture of Silesia before 1742. New Contexts – New Perspectives, red. Paweł Gancarczyk, Lenka Hlávková-Mráčková, Remigiusz Pośpiech, 9–21. Frankfurt am Main: Peter Lang, 2013.
  Google Scholar

Witkowska-Zaremba, Elżbieta. „New Elements of 15th Century ars organisandi: The Prague Organ Treatises and Their Relationship to Previously Known Sources”. W: Neues zur Orgelspiellehre des 15. Jahrhunderts, red. Theodor Göllner, 1–16. München: C.H. Beck, 2003
  Google Scholar

(= Bayerische Akademie der Wissenschaften, Veröffentlichungen der Musikhistorischen Kommission 17).
  Google Scholar

Witkowska-Zaremba, Elżbieta. „Niektóre aspekty włoskiej i niemieckiej «ars organica» w pierwszych dekadach XV wieku”. Res Facta Nova 15, nr 6 (2003): 81–89.
  Google Scholar

Witkowska-Zaremba, Elżbieta. „Sztuka gry na instrumentach klawiszowych około 1430 roku: dwa traktaty organowe z rękopisu M.CIII Biblioteki Kapituły Metropolitalnej w Pradze”. Muzyka 48, nr 2 (2003): 57–69.
  Google Scholar

Witkowska-Zaremba, Elżbieta. „Traktaty muzyczne z rękopisu WaN BOZ 61. Edycja tekstu”. W: Notae musicae artis. Notacja muzyczna w źródłach polskich XI–XVI wieku, red. Elżbieta Witkowska-Zaremba, 487–537. Kraków: Musica Iagellonica, 2000.
  Google Scholar

Wójcik, Rafał. Opusculum de arte memorativa Jana Szklarka. Bernardyński traktat mnemotechniczny z 1504 roku. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie Studia Polonistyczne, 2006.
  Google Scholar

Yates, Frances. Sztuka pamięci. Przekł. Witold Radwański. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1977.
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2021-04-19

Cited By / Share

Lubieniecki, R. (2021). Sztuka gry na instrumentach klawiszowych początku XV wieku a średniowieczna mnemotechnika. Muzyka, 66(1), 26–47. https://doi.org/10.36744/m.795

Autorzy

Ryszard Lubieniecki 

Uniwersytet Wrocławski Polska
https://orcid.org/0000-0002-2855-8183

Statystyki

Abstract views: 214
PDF downloads: 196


Licencja

Prawa autorskie (c) 2021 Ryszard Lubieniecki

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Autor udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku w „Muzyce” przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Zgłaszając artykuł do publikacji, autor wyraża zgodę na jego udostępnianie na licencji CC BY 4.0.

Do zeszytu 3/2022 włącznie artykuły publikowane były na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy/ki udzielali wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowywali nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązywali się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.