Odin Teatret Eugenio Barby to jedno z najistotniejszych zjawisk teatralnych drugiej połowy minionego i początku obecnego stulecia, interesujące także ze względu na polskie inspiracje jego twórczości. Ogłaszamy niepublikowany wcześniej w Polsce tekst Barby o naszym teatrze powojennym, poprzedzony szkicem ukazującym relacje tego wybitnego inscenizatora z norweskim intelektualistą i pisarzem Jensem Bjørneboem oraz ich wspólne marzenia o nowym teatrze. Osobna rozprawa ukazuje wybrane postacie w przedstawieniach Odin Teatret, analizując metody pracy artystycznej Barby.

Dział kolejny otwiera artykuł o popisach publicznych w dziewiętnastowiecznym Gimnazjum/Liceum Wołyńskim w Krzemieńcu, rozważanych jako szczególnego rodzaju widowisko. Działalność polskich teatrów w Moskwie w latach pierwszej wojny światowej zaprezentowana została na podstawie szerokiego wyboru źródeł rosyjskich: recenzji i publicystyki. Przypominamy też jedną z aktorskich gwiazd II Rzeczypospolitej, Helenę Grossównę i jej działalność na scenach Torunia. Prezentacja początków teatru tzw. Polski Lubelskiej, od lipca 1944 do października 1945, ukazuje złożoność sytuacji na ziemiach właśnie oswobodzonych, a już poddawanych dominacji nowych okupantów. Pokłosie poprzedniego, witkacowskiego numeru stanowi rozprawa o realizacjach sztuk Stanisława Ignacego Witkiewicza na scenach lalkowych Wrocławia. Przedstawiamy również propozycję lektury dramatów Tadeusza Różewicza w kategoriach teatru postdramatycznego.

Publikujemy listy lwowskiej aktorki Anieli Aszpergerowej, powojenne relacje o Reducie i Juliuszu Osterwie oraz korespondencję Janusza Warmińskiego i Kazimierza Dejmka. W drugą rocznicę śmierci wspominamy Jerzego Timoszewicza, długoletniego redaktora „Pamiętnika Teatralnego".

„Pamiętnik Teatralny” LXVI zeszyt 1/2 (261-262) redagowali:

Jarosław Komorowski (redaktor naczelny), Anna Chojnacka, Patryk Kencki (sekretarz redakcji), Agnieszka Koecher-Hensel, Emilia Olechnowicz

Udostępnienie tego zeszytu ONLINE dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego