Powojenny teatr w Polsce
Eugenio Barba
(Dania)
Abstrakt
Esej opublikowany w czasopiśmie „Vinduet” w 1963 roku charakteryzujący najważniejsze – zdaniem autora – zjawiska polskiego życia teatralnego. We wstępie Barba szkicuje tło historyczne, by następnie przejść do omówienia dokonań wybranych reżyserów (Axer, Dejmek, Skuszanka, Swinarski i – przede wszystkim – Grotowski) oraz scenografów (najwięcej uwagi poświęca Szajnie). Interesują go także metody kształcenia aktorów i reżyserów w polskich szkołach teatralnych, sposoby organizacji pracy w zespołach, amatorskie i studenckie życie teatralne oraz rozwój polskiej dramaturgii (Broszkiewicz, Mrożek i Gombrowicz). Obraz kwitnącego i wielokierunkowo rozwijającego się polskiego życia teatralnego miał być wyzwaniem i źródłem inspiracji dla artystów i intelektualistów norweskich.
Słowa kluczowe:
Eugenio Barba, teatr polski, polsko-norweskie kontakty teatralne
Autorzy
Eugenio BarbaDania
Eugenio Barba - reżyser, założyciel i lider Odin Teatret, badacz sztuk widowiskowych, twórca Antropologii Teatru. W latach 1961–1964 współpracownik Jerzego Grotowskiego (m.in. asystent reżysera przy Akropolis i Tragicznych dziejach doktora Fausta), autor pierwszej poświęconej mu książki (Alla ricerca del teatro perduto, 1965), a także współautor, redaktor i wydawca Towards a Poor Theatre (1968). Od początku lat 70. jeden z najważniejszych twórców niezależnego teatru na świecie. Autor książek Beyond the Floating Islands, 1985; Canoe z papieru, 1995 (wydanie polskie 2007); Teatr. Samotność, rzemiosło, bunt, 1999 (wydanie polskie 2003); Ziemia popiołu i diamentów. Moje terminowanie w Polsce, 2001; On Directing and Dramaturgy. Burning the House, 2010. Współautor fundamentalnej pracy Sekretna sztuka aktora. Słownik antropologii teatru (1991, wydanie polskie, uzupełnione 2005).
Statystyki
Abstract views: 146PDF downloads: 92
Licencja
Prawa autorskie (c) 2017 Eugenio Barba
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor/ka udziela niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w "Pamiętniku Teatralnym", zachowuje nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Zgłaszając artykuł do publikacji, autor/ka wyraża zgodę na jego udostępnianie na licencji CC BY 4.0.
Od zeszytu 1/2018 do zeszytu 3/2022 artykuły publikowane były na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy/ki udzielali niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w "Pamiętniku Teatralnym", zachowywali nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązywali się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
