Polonez a-moll „Pożegnanie ojczyzny”: między legendą a rzeczywistością. Postscriptum

Recenzowany

Agnieszka Leszczyńska


Uniwersytet Warszawski (Polska)
https://orcid.org/0000-0001-7893-3300

Abstrakt

Komunikat stanowi komentarz do artykułu Wojciecha Gurgula (Muzyka 2024 nr 1), w którym autor wskazując na trzy gitarowe opracowania poloneza a−moll z l. 1829−37, dowodzi, że twórcą kompozycji nie mógł być Kasper Napoleon Wysocki. Zgadzając się z tą konstatacją, wyjaśniam powody, dla których podtrzymuję wcześniejszą tezę (Muzyka 2023 nr 3), że utworu tego nie napisał Michał Kleofas Ogiński. Jednym z argumentów przeciwko jego autorstwu jest to, że polonez a-moll odbiega pod względem struktury od innych kompozycji tego gatunku przezeń napisanych.


Słowa kluczowe:

polonez, Michał Kleofas Ogiński, Kasper Napoleon Wysocki, Andriej Sychra

Gurgul, Wojciech. „O gitarowych opracowaniach poloneza a-moll «Pożegnanie ojczyzny» pochodzących z pierwszej połowy XIX wieku”. Muzyka 69 nr 1 (2024): 119–132.
  Google Scholar

Leszczyńska, Agnieszka. „Polonez a-moll «Pożegnanie ojczyzny»: między legendą a rzeczywistością”. Muzyka 68, nr 3 (2023): 3–22.
  Google Scholar

Libiszowska, Zofia, Alina Nowak-Romanowicz. „Ogiński Michał Kleofas”. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 23, 630−636. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1978.
  Google Scholar

Ogiński, Michał Kleofas. Listy o muzyce. Przekł. Zespół tłumaczy PWM, opr. Tadeusz Strumiłło. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1956.
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2024-07-12

Cited By / Share

Leszczyńska, A. (2024). Polonez a-moll „Pożegnanie ojczyzny”: między legendą a rzeczywistością. Postscriptum. Muzyka, 69(2), 133–136. https://doi.org/10.36744/m.2702

Autorzy

Agnieszka Leszczyńska 

Uniwersytet Warszawski Polska
https://orcid.org/0000-0001-7893-3300

Statystyki

Abstract views: 12
PDF downloads: 13


Licencja

Prawa autorskie (c) 2024 Agnieszka Leszczyńska

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autor udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku w „Muzyce” przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Zgłaszając artykuł do publikacji, autor wyraża zgodę na jego udostępnianie na licencji CC BY 4.0.

Do zeszytu 3/2022 włącznie artykuły publikowane były na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy/ki udzielali wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowywali nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązywali się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.