Odnaleziony kodeks Schwedlera z Kłodzka i Nysy (1626‒38)

Katarzyna Spurgjasz


Uniwersytet Warszawski (Polska)
https://orcid.org/0000-0002-2696-1577

Abstrakt

W komunikacie przedstawiony został tzw. Kodeks Schwedlera, rękopis spisany w Kłodzku i Nysie w l. 1626–38, uważany za jedno z najważniejszych siedemnastowiecznych źródeł muzycznych powstałych na terenie Śląska. Od czasów II wojny światowej rękopis ten uważany był za zaginiony. Niedawno został on odnaleziony w zbiorach Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie, scalony z trzech części, zidentyfikowany na podstawie not wpisanych przez kopistów (pierwsze kilka kart, w tym karta z notą proweniencyjną, istotnie zaginęły w czasie wojny). Właścicielem rękopisu (i kopistą znacznej jego części) był Christoph Schwedler, kantor nyskiej kolegiaty, wcześniej pełniący tę funkcję także w kościele parafialnym w Kłodzku. Utwory zapisane w źródle w większości czekają jeszcze na identyfikację, wymagającą szeroko zakrojonych badań porównawczych. Dzięki notom wpisanym przez kopistów, zweryfikowanym w oparciu o bazy źródeł muzycznych,  wiemy jednak, że rękopis ten zawiera m.in. utwory kompozytorów włoskich, takich jak Lodovico Viadana czy Giovanni Valentini; utwory autorów protestanckich (Michaela Praetoriusa, Samuela Beslera i Leonarda Pamingera), będące świadectwem wymiany repertuaru między środowiskami różnych wyznań; jest to również jedyny znany przekaz utworów Simona Praunsteina, jezuickiego kompozytora działającego m.in. w Kłodzku. Do tekstu dołączony został inwentarz utworów zanotowanych w rękopisie.



Pobierz


Opublikowane
2016-06-28

Cited By / Share

Spurgjasz, K. . (2016). Odnaleziony kodeks Schwedlera z Kłodzka i Nysy (1626‒38). Muzyka, 61(3), 115–134. https://doi.org/10.36744/m.4104

Autorzy

Katarzyna Spurgjasz 

Uniwersytet Warszawski Polska
https://orcid.org/0000-0002-2696-1577

Statystyki

Abstract views: 37
PDF downloads: 16


Licencja

Prawa autorskie (c) 2025 Katarzyna Spurgjasz

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autor udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku w „Muzyce” przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Zgłaszając artykuł do publikacji, autor wyraża zgodę na jego udostępnianie na licencji CC BY 4.0.

Artykuły w zeszytach od 2018/1 do 2022/3 publikowane były na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy/ki udzielali wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowywali nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązywali się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.