Nowe ustalenia dotyczące proweniencji przekazu „Missa super O gloriosa Domina” Marcina Mielczewskiego PL-Wu RM 6243

Katarzyna Spurgjasz


Uniwersytet Warszawski (Polska)
https://orcid.org/0000-0002-2696-1577

Abstrakt

W tekście przedstawione zostały nowe ustalenia dotyczące proweniencji jednego z trzech przekazów Missa super O gloriosa Domina Marcina Mielczewskiego – rękopisu przechowywanego obecnie w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie pod sygnaturą RM 6243. W dotychczasowej literaturze przedmiotu wiązano ten rękopis ze Żmigrodem na podstawie not proweniencyjnych, znany był również jeden jego posesor – bliżej niezidentyfikowany Theophilus Freytag. Na podstawie badań archiwalnych udało się zidentyfikować kolejnych dwóch właścicieli tego rękopisu, podpisanych monogramami w notach proweniencyjnych. Pierwszym był Christoph Johann Werner, kantor parafii katolickiej w Żmigrodzie w latach 1655-1672, drugim natomiast – Joannes Chrysostomus Zalaski, kantor parafii katolickich kolejno w Prusicach k. Żmigrodu (1657-1664), Namysłowie (1664-1678) i Brzegu (1678-1705). Rękopis PL-Wu RM 6243 jest więc przykładem recepcji twórczości Mielczewskiego w katolickich ośrodkach Śląska – w chwili obecnej jedynym znanym, którego proweniencja jest źródłowo potwierdzona. W tekście zostały omówione postaci obu posesorów tego rękopisu, a także pokrótce kontekst historyczny – np. udokumentowane źródłowo powiązania między muzycznymi środowiskami Żmigrodu i Namysłowa (gdzie rękopis ten był prawdopodobnie użytkowany).



Pobierz


Opublikowane
2024-11-26

Cited By / Share

Spurgjasz, K. (2024). Nowe ustalenia dotyczące proweniencji przekazu „Missa super O gloriosa Domina” Marcina Mielczewskiego PL-Wu RM 6243. Muzyka, 62(2), 35–46. https://doi.org/10.36744/m.3136

Autorzy

Katarzyna Spurgjasz 

Uniwersytet Warszawski Polska
https://orcid.org/0000-0002-2696-1577

Statystyki

Abstract views: 23
PDF downloads: 8


Licencja

Prawa autorskie (c) 2024 Katarzyna Spurgiasz

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autor udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku w „Muzyce” przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Zgłaszając artykuł do publikacji, autor wyraża zgodę na jego udostępnianie na licencji CC BY 4.0.

Artykuły w zeszytach od 2018/1 do 2022/3 publikowane były na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy/ki udzielali wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowywali nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązywali się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.