„Modlitwa dziewicy”. Kicz i seksizm dziewiętnastowiecznej muzyki salonowej

Ryszard Daniel Golianek


Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (Polska)
https://orcid.org/0000-0002-3775-0732

Abstrakt

Opublikowana po raz pierwszy w 1856 r. przez Teklę Bądarzewską-Baranowską (1829–61) miniatura fortepianowa Modlitwa dziewicy odniosła niebywały sukces komercyjny (już w 1860 roku szacowano liczbę sprzedanych egzemplarzy na ponad milion) i rozsławiła nazwisko polskiej pianistki na świecie. Jednak przypadek ten należy traktować wyłącznie jako szczególny fenomen społeczny, a nie jako osiągnięcie artystyczne. Kompozycja Bądarzewskiej stanowiła bowiem idealne odwzorowanie dziewiętnastowiecznych wyobrażeń o kobiecie i kobiecości, wpisując się w kanony ówczesnej kultury. Przywołanie kontekstu muzyki salonowej tego czasu trzeba uznać za oczywisty i adekwatny punkt odniesienia dla prezentowanych ocen i poglądów, jako że omawiany utwór stał się wręcz ikonicznym przykładem twórczości z kręgu kultury dziewiętnastowiecznego salonu. Z tego też względu zaprezentowane wnioski mogą być przydatne dla rozumienia sytuacji całego repertuaru muzyki salonowej, którego ogrom ilościowy stanowi jeden z fenomenów tej epoki.

Przedstawione w artykule dwa spojrzenia interpretacyjne na Modlitwę dziewicy – rozpatrywanie tego dzieła jako przejawów kiczu i seksizmu – stanowią przykład zastosowania współczesnej metodologii (z kręgu nowej muzykologii) do dzieła z przeszłości. Oba zaproponowane ujęcia są swoistą interpretacją adaptacyjną przeprowadzoną ze współczesnej perspektywy. Dla określenia pozycji estetycznej utworu Bądarzewskiej jako dzieła będącego przejawem kiczu została wykorzystana teoretyczna koncepcja Abrahama Moles’a. Autor ten  wyróżnił pięć zasad kiczu, których przejawy można bez trudu odnaleźć w omawianym utworze lub jego odbiorze i które zostają w artykule poddane interpretacji estetycznej. Z kolei doszukiwanie się w Modlitwie dziewicy przejawów seksizmu wynika z sytuacji społecznej utworu: omawiana kompozycja jest dziełem twórczyni-kobiety, dodatkowo zaś określona tytułem i stylem muzycznym problematyka wiązała się z toposem przedstawień kobiecości w muzyce, silnie zdominowanym stereotypami odnoszącymi się do społecznej pozycji płci. Jak się okazuje, swoją sztuką Bądarzewska artystka wpisała się w mainstream seksistowskiego postrzegania kobiet i ich aktywności, a Modlitwa dziewicy stała się wzorcowym przykładem utworu, którego cechy stylistyczno-ekspresyjne doskonale odpowiadały wyobrażeniom o wtórnej, niesamodzielnej i banalnej sztuce kobiecej.


Słowa kluczowe:

Modlitwa dziewicy, Tekla Bądarzewska, muzyka salonowa, kicz, seksizm

Adorno, Theodor. Mahler. Eine musikalische Physiognomik. Frankfurt/M: Suhrkamp, 1969.
  Google Scholar

Ballstaedt, Andreas. „Salonmusik”. W: Die Musik in Geschichte und Gegenwart, https://www.mgg-online.com/mgg/stable/14262, dostęp 18 VII 2022.
  Google Scholar

Ballstaedt, Andreas, Tobias Widmaier. Salonmusik. Zur Geschichte und Funktion einer bürgerlichen Musikpraxis. Stuttgart: Franz Steiner Verlag, 1989.
  Google Scholar

Broch, Hermann. Kilka uwag o kiczu i inne eseje, przekł. Danuta Borkowska, Jan Garewicz, Ryszard Turczyn. Warszawa: Czytelnik, 1998.
  Google Scholar

Chechlińska, Zofia. „Bądarzewska-Baranowska Tekla”. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, red. Stanley Sadie. T. 2, 452. London: Macmillan Publishers, 2001.
  Google Scholar

Corrette, Michel. Premier livre d’orgue contenant quatre Magnificat a l’usage des dames religieuses. Paris: Le Clerk, 1737.
  Google Scholar

Dahlhaus, Carl. Idea muzyki absolutnej i inne studia, przekł. Antoni Buchner. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1988.
  Google Scholar

Eggers, Katrin, Nina Noeske, red. Musik und Kitsch. Hildesheim: Georg Olms, 2014.
  Google Scholar

Frank, Paul, red. Taschenbüchlein des Musikers. Leipzig: Carl Merseburger, 1917.
  Google Scholar

Gwizdalanka, Danuta. Muzyka i płeć. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2001.
  Google Scholar

Hand, Ferdinand. Ästhetik der Tonkunst. Leipzig: Hochhausen und Fournes, 1837.
  Google Scholar

Jabłoński, Maciej, Małgorzata Gamrat, red. Nowa muzykologia. Poznań: Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, 2016.
  Google Scholar

Kallberg, Jeffrey. Granice poznania Chopina. Płeć, historia i gatunki muzyczne, przekł. Wojciech Bońkowski. Warszawa: Narodowy Instytut Fryderyka Chopina, 2013.
  Google Scholar

Kimber, Marian Wilson. „From the Concert Hall to the Salon: The Piano Music of Clara Wieck Schumann and Fanny Mendelssohn Hensel”. W: Nineteenth-Century Piano Music, red. R. Larry Todd, 316–355. New York: Routledge, 2004.
  Google Scholar

Kwiatkowska, Anna. „Seksizm”. W: Encyklopedia gender. Płeć w kulturze, red. Monika Rudaś--Grodzka i in., 501–503. Warszawa: Czarna Owca, 2014.
  Google Scholar

Lisak, Agnieszka. Miłość, kobieta i małżeństwo w XIX wieku. Warszawa: Bellona, 2009.
  Google Scholar

Loos, Helmut. „Zwischen Ave Maria und Stille Nacht, Kitsch in der Musik”. W: Emotionalität erlaubt? Kitsch in der Kirche, red. Andres Würbel, 67–74. Bergisch Gladbach: Thomas Morus Akademie, 1998.
  Google Scholar

Mianowski, Jarosław. Semantyka tonacji w niemieckich dziełach operowych XVIII–XIX wieku. Toruń: Adam Marszałek, 2000.
  Google Scholar

Michalec, Beata. Tekla z Bądarzewskich Baranowska, autorka nieśmiertelnej „La priere d’une vierge”. Miejsca, czas i ludzie. Warszawa: Ekbin, 2012.
  Google Scholar

Moles, Abraham. Kicz, czyli sztuka szczęścia. Studium o psychologii kiczu, przekł. Anita Szczepańska, Ewa Wende. Warszawa: PIW, 1978.
  Google Scholar

Musioł, Karol. Wagner a Polska / Wagner und Polen. Bayreuth: Werner Fehr, 1980.
  Google Scholar

„New Musicology”. W: The Oxford Companion to Music, https://www.oxfordreference.com/view/10.1093/acref/9780199579037.001.0001/acref-9780199579037-e-4712, dostęp 15 VII 2022.
  Google Scholar

Poniatowska, Irena. „Bądarzewska, Tekla”. W: Die Musik in Geschichte und Gegenwart. Personenteil, red. Ludwig Finscher. T. 1, 1591. Kassel: Bärenreiter, 1999.
  Google Scholar

Poniatowska, Irena. Muzyka fortepianowa i pianistyka w wieku XIX. Aspekty artystyczne i społeczne. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Rewasz, 1991.
  Google Scholar

Renzetti, Claire M., Daniel J. Curran. Kobiety, mężczyźni i społeczeństwo, przekł. Agnieszka Gromkowska-Melosik. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008.
  Google Scholar

Rieger, Eva. „Kundry’s Kiss and the Fear of Female Desire: A Gender Perspective”. The Wagner Journal 11, nr 2 (2017): 34–43.
  Google Scholar

Rieger, Eva. „«Und wie ich lebe? Ich lebe»: Sexismus in der Musik des 19. Jahrhunderts am Beispiel von Puccinis La Boheme”. W: Von der Spielfrau zur Performance-Künstlerin: Auf der Suche nach einer Musikgeschichte der Frauen, red. Eva Rieger, Freia Hoffmann, 109–124. Kassel: Furore, 1992.
  Google Scholar

Ripley, Alexandra. Scarlett. The Sequel to Margaret Mitchell’s „Gone with the Wind”. New York: Grand Central Publishing, 1991.
  Google Scholar

Ripley, Alexandra. Scarlett. Ciąg dalszy „Przeminęło z wiatrem”, przekł. Joanna Dąbrowska. Warszawa: Świat Książki. 1997.
  Google Scholar

Schöner, Oliver. „Move Your Body: Über den Zusammenhang von Klang und Körper”. W: Das Populäre in der Musik des 20. Jahrhunderts, red. Claudia Bullerjahn, Hans-Joachim Erwe, 61–83. Hildesheim: Georg Olms, 2001: 61–83.
  Google Scholar

Schubart, Christian Friedrich Daniel. Ideen zu einer Ästhetik der Tonkunst. Wien: Degen, 1806.
  Google Scholar

Schumacher, Gerhard. „Ave Maria – das Gebet einer Jungfrau? Das Missverständnis an Schubert und Bach”. Neue Zeitschrift für Musik 147, nr 9 (1986): 9–13.
  Google Scholar

„Sequel”. W: Słownik języka polskiego, https://sjp.pwn.pl/slowniki/sequel.html, dostęp 12 VII 2022.
  Google Scholar

„Sexism”. W: Encyclopaedia Britannica, https://www.britannica.com/topic/sexism, dostęp 15 VII 2022.
  Google Scholar

[Sikorski, Józef.] „Gazeta Muzyczna”. Ruch Muzyczny 5, nr 41 (1861): 654–655.
  Google Scholar

Sontag, Susan. „Notatki o kampie”, przekł. Wanda Wertenstein. Literatura na Świecie 9, nr 101 (1979): 306–323.
  Google Scholar

Sponheuer, Bernd. „Zu schön? Mahler, Čajkovskij und der musikalische Kitsch”. W: Gustav Mahler und die Symphonik des 19. Jahrhunderts, red. Bernd Sponheuer, Wolfram Steinbeck, 169–181. Frankfurt/M: Lang, 2001.
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2023-02-10 — zaktualizowane 2022-12-31

Cited By / Share

Golianek, R. D. (2022). „Modlitwa dziewicy”. Kicz i seksizm dziewiętnastowiecznej muzyki salonowej. Muzyka, 67(4), 3–22. https://doi.org/10.36744/m.1535 (Original work published 10 luty 2023)

Autorzy

Ryszard Daniel Golianek 

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Polska
https://orcid.org/0000-0002-3775-0732

Statystyki

Abstract views: 1706
PDF downloads: 263


Licencja

Prawa autorskie (c) 2022 Ryszard Daniel Golianek

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autor udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku w „Muzyce” przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Zgłaszając artykuł do publikacji, autor wyraża zgodę na jego udostępnianie na licencji CC BY 4.0.

Do zeszytu 3/2022 włącznie artykuły publikowane były na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy/ki udzielali wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowywali nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązywali się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.