Planeta klaunów w konstelacji Słońca

Magdalena Hasiuk


Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk (Polska)
https://orcid.org/0000-0003-2736-5256

Abstrakt

Tekst stanowi analizę różnorodnych funkcji i sposobów zastosowania motywów klauna i cyrku w ponad pięćdziesięcioczteroletniej historii Théâtre du Soleil. Klauni przenikali do teatru Ariane Mnouchkine zarówno ze „źródłowych” dla jej sztuki inspiracji teatralnych: form orientalnych, komedii dell'arte i jarmarku, z praktyki pedagogicznej Jacques’a Lecoqa, jak i z przestrzeni – opuszczonego cyrku Montmartre (dawnym Médrano), w którym bezdomny wówczas Théâtre du Soleil umieścił akcję Snu nocy letniej (1968). W kolejnych spektaklach klauni jako elementy konstytutywne świata przedstawionego powracali w dwóch formach: klauna politycznego – w obrazach kabaretu rewolucyjnego w Mefisto (1979) oraz jako swoisty bufor – wprowadzający nowe jakości doświadczeń w poszczególnych ogniwach cyklu szekspirowskiego. Za każdym razem postaci klaunów w spektaklach Théâtre du Soleil w znacznym stopniu poszerzają wymiary świata przedstawionego, ujawniają jego złożoność i nieprzeniknioność, stają się znakiem czystej teatralności i pozwalają wydobyć rozliczne paradoksy dostrzegalne zarówno w perspektywie indywidualnej, społecznej, jak i transcendentnej.


Słowa kluczowe:

Ariane Mnouchkine, Theatre du Soleil, klaun, estetyka teatralna, Shakespeare

Bablet, M.L., & Bablet, D. (1979). Le Théâtre du Soleil ou la quéte du bonheur. Ivry: Editions du CNRS.
  Google Scholar

Dragovitch, V. (1983). "Richard II" dans la mise en scène d’Ariane Mnouchkine. In M.T. Jones-Davies (ed.), Du texte à la scène: langages du théâtre. Paris: Société française Shakespeare.
  Google Scholar

Ertel, E. (1986). Entre l’imitation et la transposition. Théâtre/Public, 68.
  Google Scholar

Ferruccio, M. (1981). Rytuał i widowisko na Bali (A. Wasilewska, tłum.). Dialog, 10.
  Google Scholar

Héliot, L. (1984). "Henry IV" par le Théâtre du Soleil. Acteurs, 18.
  Google Scholar

Lista, G. (1997). La fête et le tango. In G. Lista (ed.), La scéne moderne: Encyclopédie mondiale des arts du spectacle dans la seconde moitié du XX siècle. Arles: Actes Sud.
  Google Scholar

Meyerhold, W.E. (1988). Przed rewolucją (1905-1917) (A. Drawicz, & J. Koenig, tłum.). Warszawa: Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe.
  Google Scholar

Meyerhold, W.E. (1956). Rekonstrukcja teatru (J. Rdułtowski, tłum.). Pamiętnik Teatralny, 2–3.
  Google Scholar

Mnouchkine, A, & Penchenat, J.C. (1971). L’aventure du Théâtre du Soleil. Preuves, 7.
  Google Scholar

Mounier, C. (1977). Le plaisir de raconter nos histoires, l’histoire, notre histoire. Revue d’Esthetique, 1–2.
  Google Scholar

Onimus, J. (1979). Groteskowość a doświadczenie świadomości (K. Falicka, tłum.). Pamiętnik Literacki, 4, 319-327.
  Google Scholar

Rémy, T. (1945). Les clowns. Paris: Grasset.
  Google Scholar

Saldo, R. (1991). „1789” par le Théâtre du Soleil ou Révolution mise en scène. W: A. Peyronie (red.). Révolution Française, peuple et littératures. Paris: Klincksieck.
  Google Scholar

Simon, A. (1969). Des clowns et des hommes. Esprit, 6.
  Google Scholar

Simon, A. (1979). Clowns, tragédiens et croix gammées. Esprit, 7–8.
  Google Scholar

Simon, A. (1984). Naître et renaître au théâtre. Théâtre en Europe, 3.
  Google Scholar

Simon, A. (1988). La planète des clowns. Lyon: La Manufacture.
  Google Scholar

Temkine, R. (1987). Le théâtre au présent. Paris: Bouffonneries.
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2018-06-30

Cited By / Share

Hasiuk, M. (2018) „ Planeta klaunów w konstelacji Słońca”, Pamiętnik Teatralny, 67(1/2), s. 83–98. doi: 10.36744/pt.607.

Autorzy

Magdalena Hasiuk 

Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk Polska
https://orcid.org/0000-0003-2736-5256

Statystyki

Abstract views: 221
PDF downloads: 172


Licencja

Prawa autorskie (c) 2018 Magdalena Hasiuk

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Autor/ka udziela niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w "Pamiętniku Teatralnym", zachowuje nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Zgłaszając artykuł do publikacji, autor/ka wyraża zgodę na jego udostępnianie na licencji CC BY 4.0.

Od zeszytu 1/2018 do zeszytu 3/2022 artykuły publikowane były na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy/ki udzielali niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w "Pamiętniku Teatralnym", zachowywali nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązywali się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.