Zagrzeb na operowych rozdrożach w latach 60. XIX wieku: kręta droga do opery narodowej

Vjera Katalinić


Chorwacka Akademia Nauk i Sztuk (Chorwacja)
https://orcid.org/0000-0001-7230-7990

Abstrakt

W latach sześćdziesiątych XIX w. Zagrzeb nie posiadał stałego zespołu operowego, ale jego zalążek istniał w zespole dramatycznym Teatru Narodowego, ponieważ od 1863 r. mała orkiestra teatralna wykonywała operetki. Teatr Narodowy jako instytucja powstał w 1861 r., jednakże budynek teatru, wzniesiony w 1834 r. i od 1852 r. należący do władz miasta, nieprzerwanie był siedzibą zagranicznych grup operowych, zwłaszcza należących do Habsburg.w (Cesarstwa Austriackiego, a od 1867 r. Monarchii Austro-Węgierskiej), pochodzących przeważnie z ich włoskich prowincji.
Artykuł zawiera zwarty opis powstawania teatru oraz omówienie różnych zagranicznych zespołów przyjeżdżających z miast węgierskich, austriackich i włoskich, i ich repertuaru (głównie włoski, sporadycznie utwory niemieckie i węgierskie), a także jego recepcji, w oparciu o publikowaną w Zagrzebiu niemiecko- i chorwackojęzyczną prasę. Podnosi również problem znaczenia lokalnej edukacji muzycznej oraz chorwackich dzieł napisanych w tym okresie w Zagrzebiu jako odpowiedź na wzrost nastrojów narodowych, dla doprowadzenia do powstania stałego zespołu operowego w 1870 roku.


Słowa kluczowe:

Teatr Narodowy w Zagrzebiu, muzyka w Chorwacji, zagraniczne trupy teatralne w Zagrzebiu


Opublikowane
2018-12-31

Cited By / Share

Katalinić, V. (2018). Zagrzeb na operowych rozdrożach w latach 60. XIX wieku: kręta droga do opery narodowej. Muzyka, 63(4), 38–54. https://doi.org/10.36744/m.337

Autorzy

Vjera Katalinić 

Chorwacka Akademia Nauk i Sztuk Chorwacja
https://orcid.org/0000-0001-7230-7990

Statystyki

Abstract views: 132
PDF downloads: 244


Licencja

Prawa autorskie (c) 2018 Muzyka

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Autor udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku w „Muzyce” przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Zgłaszając artykuł do publikacji, autor wyraża zgodę na jego udostępnianie na licencji CC BY 4.0.

Do zeszytu 3/2022 włącznie artykuły publikowane były na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy/ki udzielali wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowywali nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązywali się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.