„Podług mojej metryki jest już ze mnie dobrze stare chłopisko”. Odnaleziona metryka chrztu Wincentego Lessla

Recenzowany

Tomasz Fatalski


Uniwersytet Warszawski (Polska)
https://orcid.org/0000-0002-3838-9942

Abstrakt

Wincenty Lessel, pianista, kompozytor i dyrygent nadwornej kapeli książąt Czartoryskich w Puławach, urodził się w Czechach. Na podstawie skąpych informacji zawartych w życiorysie i korespondencji Wincentego Lessla Hanna Rudnicka-Kruszewska przedstawiła hipotezę, że przyszedł on na świat około 1740–1750 roku w mieście Jílové u Prahy. W wyniku kwerendy archiwalnej udało się odnaleźć metrykę chrztu muzyka, który przyszedł na świat w miejscowości Riegersdorf (dziś Modrá, dzielnica miasta Jílové u Děčína) jako syn Hansa Christopha Lössla, chałupnika – nie burgrabiego, jak podawał sam Lessel, i jego żony Rosiny. Został ochrzczony 17 czerwca 1756 roku w kościele parafialnym w Jílové u Děčína (Eulau). Wincenty miał siedmioro rodzeństwa. Byli to Hans Joseph, Christoph, Anton, Hans Franz, Franz (Anton), Ignatz, Maria Theresia, urodzeni w latach 1738–1753. Ich rodzice zmarli prawdopodobnie w latach 1759–1760. Najpewniej podczas wojny siedmioletniej lub niedługo po niej Lesslowie przenieśli się z Jílovégo do Drezna i dołączyli do zamieszkującej tam rodziny, w tym do Georga Alberta Lössla, późniejszego założyciela słynnej cukierni Lesslów w warszawskim Pałacu Saskim. Wraz z jego potomkami Wincenty Lessel w 1819 roku wystąpił o nadanie ich rodzinie indygenatu szlacheckiego.


Słowa kluczowe:

Wincenty Lessel, Franciszek Lessel, Puławy, badania genealogiczne

Aleksandrowicz, Alina. „Puławska inscenizacja opery Matka Spartanka F.D. Kniaźnina jako wydarzenie polityczne i kulturowe”. Kamerton 50, nr 1 (2006): 24–35.
  Google Scholar

Focke, Franz. Aus dem ältesten Geschichts-Gebiete Deutsch-Böhmens. Eine geschichtliche Durchforschung des Elbe- und Eulau-Thales sammt Umgebung (an der sächsischen Gränze) von frühester Zeit bis in die Gegenwart. Warnsdorf: Selbstverlag des Verfassers, 1879.
  Google Scholar

Halski, Czesław Rajmund. „Lessel, Wincenty”. W: Grove’s Dictionary of Music and Musicians, red. Eric Blom. T. 5, 146. London: St. Martin’s Press, 1954.
  Google Scholar

Herbaczyński, Wojciech. W dawnych cukierniach i kawiarniach warszawskich. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1983.
  Google Scholar

Majewski, Piotr Maciej. „Niemcy sudeccy” 1848–1948. Historia pewnego nacjonalizmu. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2007.
DOI: https://doi.org/10.31338/uw.9788323557203   Google Scholar

Negrey, Maciej. „Wincenty Lessel, jego epoka i miejsce w kulturze”. Kamerton 50, nr 1 (2006): 80–86.
  Google Scholar

Prek, Franciszek Ksawery. Czasy i ludzie, opr. Henryk Barycz. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1959.
  Google Scholar

Rudnicka-Kruszewska, Hanna. Wincenty Lessel. Szkic biograficzny na podstawie listów do syna. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1968.
  Google Scholar

Schmid, Alois. „Maria Antonia Walburga, Kurfürstin von Sachsen”. W: Neue Deutsche Biographie. T. 16, 198–199. Berlin: Duncker & Humblot, 1990.
  Google Scholar

Sehnal, Jiří. „Hudební kapela Antona Theodora Colloreda-Waldsee (1777–1811) v Kroměříži a v Olomouci”. Hudební věda 13, nr 4 (1976): 291–349.
  Google Scholar

Surdy-Girdwoyń, Monika. Mecenat muzyczny Czartoryskich w Puławach w latach 1785–1831. Praca magisterska, Uniwersytet Warszawski, 1994.
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2023-07-17

Cited By / Share

Fatalski, T. (2023). „Podług mojej metryki jest już ze mnie dobrze stare chłopisko”. Odnaleziona metryka chrztu Wincentego Lessla . Muzyka, 68(2), 119–126. https://doi.org/10.36744/m.1774

Autorzy

Tomasz Fatalski 

Uniwersytet Warszawski Polska
https://orcid.org/0000-0002-3838-9942

Statystyki

Abstract views: 209
PDF downloads: 112


Licencja

Prawa autorskie (c) 2023 Tomasz Fatalski

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autor udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku w „Muzyce” przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Zgłaszając artykuł do publikacji, autor wyraża zgodę na jego udostępnianie na licencji CC BY 4.0.

Do zeszytu 3/2022 włącznie artykuły publikowane były na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy/ki udzielali wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowywali nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązywali się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.