Dlaczego Bruno Schulz wciąż powraca?

Myroslav Marynovych; Wiera Meniok

doi:10.36744/k.4422

Why Does Bruno Schulz Always Return?

Not reviewed, Submitted 24.04.2025, Accepted 1.09.2025

Myroslav Marynovych

marynov@ucu.edu.ua
Instytut Religii i Społeczeństwa, Ukrainski Uniwersytet Katolicki (Ukraine)

Wiera Meniok

Zakład Literatury Powszechnej i Polonistyki, Uniwersytet w Drohobyczu (Ukraine)
https://orcid.org/0000-0003-2573-3078

DOI: https://doi.org/10.36744/k.4422

Abstract

The author of this essay considers the meanings of the works, life, and murder of Bruno Schulz within the space of particular acoustic qualities and exegetic significance of his constant presence in his hometown as well as the dramatic causes of his irrevocable re-appearances in memory and post-memory at the time of the war waged in Ukraine. Bridges between the fulfilled catastrophe and the catastrophe taking place today have been erected upon the basis of allusions taken from Schulz’s stories, i.a. Treatise on Mannequins, Letters and Drawings, Dead Season, August, and The Night of the Great Season. The author’s reflection links theosophical and anthropological paths and welds the bases of the past and the present, while the figure explaining those links and echoes continues to be Schulz himself, absorbed by means of the eternal antagonisms of the essential and the tawdry, the sacral and the profane, the victim and the murderer. The presented essay brings to mind both paradoxical and irreversible returns of the consequences of the unleashed macabre: shots aimed at the back of Schulz’s head and that of the Ukrainian poet Vakulenko. The drama of the bestial war in Ukraine has been depicted in Biblical and historical contexts as a paroxysm of the fury of evil which, despite all, will be incapable of reversing the will of providence.

Keywords:

Bruno Schulz

References

Krypyakevych-Dymyd, Ivanka. “Zaraz nemaye khudozhnykiv ta poetiv – zaraz usi soldaty odnoho ukrayins’koho frontu.” Tvoye Misto, July 03, 2022. https://tvoemisto.tv/exclusive/zaraz_nemaie_hudozhnykiv_ta_poetiv__zaraz_usi_soldaty_odnogo_ukrainskogo_frontu__ivanka_dymydkrypyakevych_134356.html?fbclid=IwAR2LFXBhwEcZOK5qJe9D_kPgP_9CEs3Xc77GVtQRX9AuTSKhxWoUvqJm6IM.
Google Scholar

Plokhiy, Serhiy. Rosiys’ko-ukrayins’ka viyna: Povernennia istoriyi. Pereklad Maksym Larchenko. KSD, 2023.
Google Scholar

Schulz, Bruno. Opowiadania. Wybór esejów i listów. Oprac. Jerzy Jarzębski. Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 1989.
Google Scholar

Streltsova, Viktoria. “«Yakby to khoch rosiyany buly»: bat’ky vbytoho Volodymyra Vakulenka rozpovily motoroshni podrobytsi straty syna.” TSN, November 27, 2023. https://tsn.ua/exclusive/yakbi-to-hoch-rosiyani-buli-batki-vbitogo-volodimira-vakulenka-rozpovili-motoroshni-podrobici-strati-sina-2459152.html.
Google Scholar

Download

pdf (Język polski)

Published

2025-12-17

Cited by

Marynovych, M. and Meniok, W. (2025) “Why Does Bruno Schulz Always Return? ”, Konteksty, 350(3), pp. 146–147. doi: 10.36744/k.4422.

Authors

Myroslav Marynovych
marynov@ucu.edu.ua
Instytut Religii i Społeczeństwa, Ukrainski Uniwersytet Katolicki Ukraine

Myrosław Marynowycz – członek założyciel Ukraińskiej Grupy Helsińskiej i wieloletni więzień polityczny. Doradca rektora Ukraińskiego Uniwersytetu Katolickiego (od 2024 roku), kierownik Instytutu Religii i Społeczeństwa tegoż uniwersytetu (od 1997 roku). Kierował placówkami Amnesty International w Ukrainie (1991–1996). Prezes (w latach 2010–2014), a potem honorowy prezes Ukraińskiego Centrum Międzynarodowego PEN Clubu. Członek Grupy Inicjatywnej „Pierwszy Grudnia” – Ukraińskiej Karty Wolnego Człowieka.

Authors

Wiera Meniok

Zakład Literatury Powszechnej i Polonistyki, Uniwersytet w Drohobyczu Ukraine
https://orcid.org/0000-0003-2573-3078

Wiera Meniok – literaturoznawczyni, eseistka, tłumaczka. Pracuje w Zakładzie Literatury Powszechnej i Polonistyki Uniwersytetu w Drohobyczu, gdzie kieruje Polonistycznym Centrum Naukowo-Informacyjnego im. Igora Menioka. Inicjatorka i dyrektorka Międzynarodowego Festiwalu Brunona Schulza w Drohobyczu, prezeska Fundacji „Muzeum i Festiwal Brunona Schulza”. Członkini rad redakcyjnych pism „Konteksty”, „Tekstualia”, „Schulz/Forum”. Przełożyła na język ukraiński m.in. Szkice krytyczne Brunona Schulza. Trzykrotna stypendystka programu Gaude Polonia. Odznaczona nagrodą „Zasłużona dla Kultury Polskiej” (2012), brązowym medalem Gloria Artis (2024) oraz nagrodą Karpacka Europa Wspólnych Wartości przyznaną przez Forum Europa–Ukraina (2020); otrzymała także odznaczenie „Za dobrą sprawę” Lwowskiej Kapituły Orderu „Ji” (2009).