Requiem w epoce konfesjonalizacji. Recenzja „The Book of Requiems”, t. 2

Recenzowany

Simone Caputo


Uniwersytet Rzymski „La Sapienza” (Włochy)
https://orcid.org/0000-0002-5393-0776

Abstrakt

Drugi tom The Book of Requiems pod redakcją Davida J. Burna i Antonia Chemottiego zawiera analityczne eseje muzykologiczne poświęcone requiem skomponowanym w l. 1550‒1650. Publikacja kreśli obszerną mapę wczesnonowożytnej polifonii przeznaczonej do liturgii za zmarłych, obejmując regiony od Flandrii po Europę Środkową i od Italii po Półwysep Iberyjski. Umożliwia ona ponowne odkrycie znacznej części katolickiej muzyki sakralnej z czasów konfesjonalizacji, w tym zarówno wybitnych arcydzieł, jak i utworów mniej znanych, lecz istotnych historycznie i bardzo pięknych. Uzupełnieniem tej perfekcyjnie opracowanej mapy jest szczegółowy katalog mszy żałobnych, stanowiący cenne i zaktualizowane narzędzie badawcze.



Burn, David J. and Antonio Chemotti, eds. The Book of Requiems. From the Earliest Ages to the Present Period. Vol. 2, 1550–1650. Leuven: Leuven University Press, 2023.
  Google Scholar

Russell, Eleanor. ‘The Missa in agendis mortuorum of Juan García de Basurto’. Tijdschrift van de Vereniging voor Nederlandse Muziekgeschiedenis 29, no. 1 (1979): 1–37.
DOI: https://doi.org/10.2307/938673   Google Scholar

Wagstaff, Grayson. Music for the Dead: Polyphonic Settings of the Officium and Missa pro defunctis by Spanish and Latin American Composers before 1630. PhD dissertation, University of Texas at Austin, 1995.
  Google Scholar


Opublikowane
2024-12-30

Cited By / Share

Caputo, S. (2024). Requiem w epoce konfesjonalizacji. Recenzja „The Book of Requiems”, t. 2. Muzyka, 69(4), 179–189. https://doi.org/10.36744/m.3881

Autorzy

Simone Caputo 

Uniwersytet Rzymski „La Sapienza” Włochy
https://orcid.org/0000-0002-5393-0776

Statystyki

Abstract views: 35
PDF downloads: 19


Licencja

Prawa autorskie (c) 2024 Simone Caputo

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autor udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku w „Muzyce” przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Zgłaszając artykuł do publikacji, autor wyraża zgodę na jego udostępnianie na licencji CC BY 4.0.

Artykuły w zeszytach od 2018/1 do 2022/3 publikowane były na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy/ki udzielali wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowywali nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązywali się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.