O rękopisie utworu „Polowanie” czyli „Heca albo polowanie na zająca...” ze zbiorów Księży Misjonarzy w Wilnie
Alicja Dacewicz
Wilno (Litwa)
Abstrakt
Komunikat dotyczy dwóch woluminów rękopiśmiennych znajdujących się obecnie w Dziale muzycznym Litewskiej Państwowej Biblioteki im. Martinasa Mażwidasa [Lietuvos Nacionalinės Martyno Mažvydo bibliotekos Muzikos skyrius] pod sygnaturą Mkrn-11. Badaczki z Litwy Laima Budzinauskienė i Agnė Januškaitė nazwały rękopisy ,,Wileńską Księgą Seminaryjną”. Autorka komunikatu dochodzi do wniosku, że wileńskie muzyczne woluminy rękopiśmienne powstały w 1828 r. u Księży Misjonarzy św. Wincentego á Paulo na Górze Zbawiciela w Wilnie i do zamknięcia Domu Misjonarzy w Wilnie w 1844 r. były własnością seminarium internum Księży Misjonarzy św. Wincentego á Paulo na Górze Zbawiciela w Wilnie. Dopiero po 1844 r. muzykalia trafiły do Biblioteki Wileńskiego Rzymsko-Katolickiego Seminarium Diecezjalnego, znajdującego się przy kościele pokarmelitańskim św. Jerzego, gdzie przetrwały do naszych czasów. Umieszczona w zbiorze utworów religijnych kompozycja Polowanie jest zdekompletowanym egzemplarzem opery Heca albo polowanie na zająca. Anonimowa krotochwila myśliwska w jednym akcie.
Autorzy
Alicja DacewiczWilno Litwa
Statystyki
Abstract views: 39PDF downloads: 19
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Alicja Dacewicz
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku w „Muzyce” przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Zgłaszając artykuł do publikacji, autor wyraża zgodę na jego udostępnianie na licencji CC BY 4.0.
Artykuły w zeszytach od 2018/1 do 2022/3 publikowane były na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy/ki udzielali wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowywali nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązywali się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
