Wokół „I koncertu fortepianowego h-moll” op. 79 Raoula Koczalskiego. Geneza i źródła

Recenzowany

Ewa Bogula-Gniazdowska


Uniwersytet Warszawski (Polska)
https://orcid.org/0000-0003-2118-8797

Abstrakt

Raoul Koczalski, polski pianista i kompozytor, uczeń Karola Mikulego (wychowanka samego Chopina), zasłynął przede wszystkim jako wirtuoz fortepianu, znakomity wykonawca dzieł Fryderyka Chopina. Mniej znany jest dzisiaj jego dorobek kompozytorski. Tymczasem Koczalski jest autorem bogatej twórczości, obejmującej dzieła różnych gatunków, w tym twórczość fortepianową, symfoniczną, a nawet operową. Jest także autorem aż 6 koncertów fortepianowych, z których najmniej wiadomo było dotąd o jego pierwszym dziele w tym gatunku, Koncercie fortepianowym h-moll op. 79.

Artykuł stanowi prezentację praktycznie pomijanego dotąd w omówieniach na temat twórczości Raoula Koczalskiego, nigdy niepublikowanego I koncertu fortepianowego h-moll op. 79. Zawiera krótkie przedstawienie genezy dzieła w dorobku pianisty i kompozytora, refleksję nad rozwojem jego twórczości kompozytorskiej w kontekście stosunkowo krótkotrwałej edukacji artystycznej, w końcu opisuje mało znane, a niezwykle bogate materiały źródłowe tej kompozycji znajdujących się w zbiorach Staatliches Institut für Musikforschung w Berlinie. Na podstawie tych źródeł umiejscawia koncert w dorobku kompozytorskim Koczalskiego oraz umożliwia jego datowanie.

Instytucje finansujące

Artykuł powstał dzięki stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na promocję kultury na rok 2023

Słowa kluczowe:

Raoul Koczalski, koncert fortepianowy, źródła, autograf, rękopis, Koncert fortepianowy h-moll op. 79, wirtuoz, muzyka XIX wieku, muzyka fortepianowa

Dybowski, Stanisław. Raoul Koczalski. Chopinista i kompozytor. Warszawa: Selene, 1998.
  Google Scholar

Frączkiewicz, Aleksander. „Koncert fortepianowy polski po Chopinie”. Dysertacja doktorska, Uniwersytet Jagielloński, 1945.
  Google Scholar

Frączkiewicz, Aleksander. „Koncert instrumentalny w II połowie XIX wieku”. W: Z dziejów polskiej kultury muzycznej, red. Stefania Łobaczewska, Tadeusz Strumiłło, Zygmunt Maria Szweykowski. T. 2, Od Oświecenia do Młodej Polski, 445–462. Kraków: PWM, 1966.
  Google Scholar

Jarnicki, Jan, Karol Rzepecki. [Książeczka do płyty:] Raoul Koczalski. Concertos 1: Piano Concerto No. 1 in B minor Op. 79, Piano Concerto No. 2 in G major Op. 83, fort. Joanna Ławrynowicz, dyr. Massimiliano Caldi, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie. Acte Préalable, AP0501, 2017.
  Google Scholar

Koczalski, Raoul. Zum hundertsten Geburtstag Frédéric Chopins: Chopin-Zyklus: vier Klaviervorträge nebst einer biographischen Skizze: F. Chopin, sowie den Aufsätzen: Chopin als Komponist und Chopin als Pianist, und einer eingehenden Analyse aller zum Vortrag bestimmten Werke. Leipzig: Probst, 1909.
  Google Scholar

Poniatowska, Irena. Romantyzm. Cz. 2A: 1850–1900. Warszawa: Sutkowski Edition, 2010 (= Historia Muzyki Polskiej 5).
  Google Scholar

Szabszajewicz, Jelena. „Polscy pianiści i pianistki w życiu muzycznym Moskwy XIX wieku”. W: Polsko-rosyjskie spotkania w przestrzeni kultury muzycznej. XIX wiek i początek XX stulecia, red. Renata Suchowiejko, 103–139. Kraków: Wydawnictwo Księgarnia Akademicka, 2022.
  Google Scholar

Vogel, Bernhard. Raoul Koczalski: Skizze. Leipzig: Pabst, [1896].
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2023-12-29 — zaktualizowane 2024-02-21

Cited By / Share

Bogula-Gniazdowska, E. . (2024). Wokół „I koncertu fortepianowego h-moll” op. 79 Raoula Koczalskiego. Geneza i źródła . Muzyka, 68(4), 38–52. https://doi.org/10.36744/m.2443 (Original work published 29 grudzień 2023)

Autorzy

Ewa Bogula-Gniazdowska 

Uniwersytet Warszawski Polska
https://orcid.org/0000-0003-2118-8797

Statystyki

Abstract views: 113
PDF downloads: 65


Licencja

Prawa autorskie (c) 2023 Ewa Bogula-Gniazdowska

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autor udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku w „Muzyce” przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Zgłaszając artykuł do publikacji, autor wyraża zgodę na jego udostępnianie na licencji CC BY 4.0.

Do zeszytu 3/2022 włącznie artykuły publikowane były na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy/ki udzielali wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowywali nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązywali się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.