Morfologia „rytmów polskich” w „Mazowszu Polnym” Oskara Kolberga w świetle badań z zastosowaniem Music Information Retrieval
Ewa Dahlig-Turek
Instytut Sztuki, Polska Akademia Nauk (Polska)
https://orcid.org/0000-0003-1895-8594
Abstrakt
Celem opracowania jest przedstawienie wyników badań nad „rytmami polskimi, tj. trójmiarowymi rytmami descendentalnymi w zapisach muzycznych z tomów Mazowsze Polne Oskara Kolberga (Dzieła Wszystkie 24 i 25).
Badania nad tym materiałem, ograniczone do rytmów mazurkowych, tj. o zagęszczeniu rytmu do 4 (maksymalnie 5) sylab w takcie, przeprowadził w latach 1959–1960 Jan Stęszewski („Morfologia rytmów mazurkowych na Mazowszu Polnym. Studium analityczne”, cz. I Muzyka 4 (1959) nr 4, s. 147–159; cz. II Muzyka 5 (1960) nr 2, s. 29–53). To znakomite studium, oparte na analizie materiału pieśniowego, wszechstronnie ukazuje rytmikę mazurkową w powiązaniu ze strukturą wersyfikacyjną tekstu. Z uwagi na ograniczone możliwości ręcznego przetwarzania danych, badanie miało charakter jednostkowy: podjęcie innego zagadnienia wymagałoby ponownego przygotowania materiału.
Dostępne współcześnie metody opracowywania i przetwarzania zbiorów z zastosowaniem technologii informatycznych (Music Information Retrieval) otwierają szerokie perspektywy pracy na wielkich repozytoriach. Dlatego też drugim celem artykułu jest ukazanie przykładowych zastosowań aplikacji WebEsAC, przeznaczonej do pracy z kodem EsAC (Essener Assoziativ Code), w którym zapisane zostały wszystkie utwory zawarte w monografiach regionalnych Kolberga (grant ,,Opracowanie zapisów muzycznych z Dzieł Wszystkich Oskara Kolberga w trybie Music Information Retrieval i ich udostępnienie do badań naukowych” nr 0238/NPRH4/H1a/83/2015). Przeprowadzone z wykorzystaniem tej aplikacji obliczenia statystyczne morfologii „rytmów polskich” w tomach Mazowsze Polne Kolberga dopełniają obraz rytmiki trójmiarowej w tym regionie przedstawiony przez Jana Stęszewskiego, a zarazem są zapowiedzią dalszych badań, które - jeśli zrealizować je na całym zbiorze Kolberga – umożliwią „mapowanie” właściwości rytmicznych polskiego folkloru muzycznego.
Dzięki możliwościom filtrowania i przeszukiwania materiału muzycznego, aplikacja WebEsAC może stać się wartościowym narzędziem nie tylko dla etnomuzykologów, ale także dla historyków muzyki badających nawiązania do muzyki tradycyjnej w twórczości wybranych kompozytorów.
Instytucje finansujące
Słowa kluczowe:
Oskar Kolberg, rytmy mazurkowe, polskie rytmy, komputerowa analiza rytmu, Music Information RetrievalBibliografia
Bielawski, Ludwik. Rytmika polskich pieśni ludowych. Kraków: PWM, 1970.
Google Scholar
Dahlig, Ewa. „Możliwości muzycznych baz danych w Instytucie Sztuki PAN ”. W: Muzykologia u progu trzeciego tysiąclecia. Teoria i praktyka, red. Ludwik Bielawski, Katarzyna Dadak-Kozicka, Agnieszka Leszczyńska, 243–253. Warszawa: Akademia Muzyczna im. F. Chopina, 2000.
Google Scholar
Dahlig-Turek, Ewa. Rytmy polskie w muzyce XVI–XIX wieku. Studium morfologiczne. Warszawa: Instytut Sztuki PAN , 2006.
Google Scholar
Dahlig-Turek, Ewa. „Music Information Retrieval we współczesnych badaniach nad muzyką ludową”. Muzyka 59, nr 3 (2014): 167–174.
Google Scholar
Kolberg, Oskar. Dzieła Wszystkie. T. 18‒19, Kieleckie. Wrocław–Poznań: PWM, 1963.
Google Scholar
Kolberg, Oskar. Mazowsze. Obraz etnograficzny. T. 1–2, Mazowsze Polne. Kraków: Zapomoga Kasy im. J. Mianowskiego [W.L. Anczyc], 1885–1886.
Google Scholar
Kolberg, Oskar. Dzieła Wszystkie. T. 24–25, Mazowsze. Wrocław–Poznań: PWM, 1963.
Google Scholar
Stęszewski, Jan. „Morfologia rytmów mazurkowych na Mazowszu Polnym. Studium analityczne”. Muzyka 4, nr 4 (1959): 147–159; Muzyka 5, nr 2 (1960): 29–53.
Google Scholar
Autorzy
Ewa Dahlig-TurekInstytut Sztuki, Polska Akademia Nauk Polska
https://orcid.org/0000-0003-1895-8594
Statystyki
Abstract views: 248PDF downloads: 163
Licencja
Prawa autorskie (c) 2021 Ewa Dahlig-Turek
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Autor udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku w „Muzyce” przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Zgłaszając artykuł do publikacji, autor wyraża zgodę na jego udostępnianie na licencji CC BY 4.0.
Artykuły w zeszytach od 2018/1 do 2022/3 publikowane były na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy/ki udzielali wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowywali nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązywali się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.