Termitologie: Czas przyszły uprzedni Agnieszki Kurant

Paweł Drabarczyk vel Grabarczyk

doi:10.36744/k.2708

Termitologie

Czas przyszły uprzedni Agnieszki Kurant

Paweł Drabarczyk vel Grabarczyk

konteksty@ispan.pl
Instytut Kulturoznawstwa, Uniwersytet Wrocławski (Polska)
https://orcid.org/0000-0002-7264-4943

DOI: https://doi.org/10.36744/k.2708

Abstrakt

W swych projektach artystycznych, takich jak Koniec podpisu, Agnieszka Kurant, sięga do pojęcia automatonu, chcąc zwrócić uwagę na coraz bardziej aktualną kwestię autorstwa kolektywnego. Głęboko prometejski mit antropomorficznej, czy wręcz ożywionej maszyny, od swego zarania powiązany był z twórczością. Zarazem wypada przyznać, że mit indywidualnego twórcy jest zjawiskiem dynamicznym, a jego przyszłość niepewna. Dziś szybko ewoluuje – także ze względu na niewidzialne prawa rządzące rynkiem czy rozwój sztucznej inteligencji. „Uczynić widzialnym to, co niewidzialne”, także owe sprawcze siły i zjawiska, to wiodąca strategia artystyczna Agnieszki Kurant. Bowiem to, co imaginacyjne i wyimaginowane – czy może, jak podkreśla artystka, „fikcyjne” – oddziałuje na rzeczywistość nie mniej niż to, co „rzeczywiste”. Czy zatem epoka sztuki dobiega końca?

Słowa kluczowe:

automaton, idea autorstwa, autorstwo kolektywne, sztuczna inteligencja

Bibliografia

Agrippa of Nettesheim, Henry Cornelius. Three Books of Occult Philosophy, przeł. James Freake. St. Paul-Llewellyn: Llewellyn Publications, 2000.
Google Scholar

AS, „Koniec podpisu.” Nota na portalu Culture.pl, dostęp 10 maja, 2024, https://culture.pl/pl/dzielo/agnieszka-kurant-koniec-podpisu
Google Scholar

Barthes, Roland. „Śmierć autora”, Teksty Drugie. Teoria literatury, krytyka, interpretacja nr 1/2 (1999), s. 247–251.
Google Scholar

Belting, Hans. Obraz i kult, przeł. T. Zatorski. Gdańsk: słowo / obraz terytoria, 2010.
Google Scholar

Benjamin, Walter, „O pojęciu historii”, przeł. K. Krzemieniowa, w: tegoż, Anioł historii. Eseje, szkice, fragmenty, wybór H. Orłowski. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1996.
Google Scholar

de Cervantes Saavedra, Miguel. Przemyślny rycerz Don Kichot z Manczy. Część II, przeł. Wojciech Charchalis. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2020.
Google Scholar

Drabarczyk vel Grabarczyk, Paweł, „Paranoja kontrolowana?” w: tegoż, Gorączka i popiół. Imaginaria nowej sztuki, Kraków: Pasaże, 2023, s. 99–116.
Google Scholar

Drabarczyk vel Grabarczyk, Paweł i Beata Łazarz, „Sztuka i sztuczna inteligencja. O potrzebie zerkania zezem”, Teksty Drugie. Teoria literatury, krytyka, interpretacja nr 4 (2021), s. 100–120.
DOI: https://doi.org/10.18318/td.2021.4.6 Google Scholar

MSL. „Erroryzm.” Broszura towarzysząca wystawie w Muzeum Sztuki w Łodzi (11 czerwca 2021 – 7 listopada 2021), dostęp 10 maja, 2024, https://msl.org.pl/sites/msl/files/aktualnosci/Errorism-accessible-brochure.pdf.
Google Scholar

Kang, Minsoo. Sublime dream of living machines. The Automaton in the European Imagination. Cambridge-London: Harvard University Press, 2011.
DOI: https://doi.org/10.4159/9780674059412 Google Scholar

Kapela, Jaś. „Działki na Księżycu.” Rozmowa z Agnieszką Kurant, Art & Business nr 10 (2014), s. 70–72.
Google Scholar

de La Mettrie, Julien Offray. „Człowiek maszyna” w: tegoż, Dzieła filozoficzne, przeł. M. Skrzypek. Warszawa: Wydawnictwo IFiS PAN, 2010.
Google Scholar

Marion, Jean-Luc. La croisée du visible. Paris: la Différence, 1991.
Google Scholar

Newman, William R. Promethean Ambitions. Alchemy and the Quest to Perfect Nature. Chicago-London: The University of Chicago Press, 2004.
DOI: https://doi.org/10.7208/chicago/9780226577135.001.0001 Google Scholar

Plaßmeyer, Peter. „Androiden des 18. Jahrhunderts. Sich selbst bewegende Automaten und der Versuch der perfekten Imitation” w: Der Schlüssel zum Leben. 500 Jahre mechanische Figurenautomaten (katalog wystawy), red. Peter Plaßmeyer, Igor Jenzen, Hagen Schönrich. Dresden: Staatliche Kunstsammlungen Dresden, 2002.
Google Scholar

Polak, Marcin. „Fikcje są klejem społecznym. Rozmowa z Agnieszką Kurant”, Miej Miejsce, dostęp 10 maja, 2024, http://miejmiejsce.com/sztuka/fikcje-sa-klejem-spolecznym-rozmowa-z-agnieszka-kurant/.
Google Scholar

Pseudo-Longinos, „O górności” w: Trzy poetyki klasyczne. Arystoteles, Horacy, Pseudo-Longinos, przeł. i oprac. T. Sinko. Wrocław: Ossolineum, 1951.
Google Scholar

Rancière, Jacques. Dzielenie postrzegalnego. Estetyka i polityka, przeł. M. Kropiwnicki, J. Sowa. Kraków: Korporacja Ha!art, 2008.
Google Scholar

Sowa, Jan. „Dług, czyli widmo bogactwa”, Notes na 6 tygodni” nr 76 (2012), s. 119–127.
Google Scholar

White, Luke. „Damien Hirst’s Shark: Nature, Capitalism and the Sublime”, Tate Papers nr 14 (2010), dostęp 10 maja, 2024, https://www.tate.org.uk/art/research-publications/the-sublime/luke-white-damien-hirsts-shark-nature-capitalism-and-the-sublime-r1136828.
Google Scholar

Woynarowski, Jakub. Novus Ordo Seclorum. Nowy Porządek Wieków. Stalowa Wola: Muzeum Regionalne w Stalowej Woli, 2018.
Google Scholar

Scholz, Trebor. Playbor, repozytorium Schott’s Vocab na stronach New York Times, 12 marca, 2010, dostęp 10 maja, 2024, http://schott.blogs.nytimes.com/2010/03/12/playbor/.
Google Scholar

Pobierz

Opublikowane

2024-12-23

Cited By / Share

Drabarczyk vel Grabarczyk, P. (2024) „Termitologie: Czas przyszły uprzedni Agnieszki Kurant”, Konteksty. Polska Sztuka Ludowa, 346(3), s. 189–195. doi: 10.36744/k.2708.

Autorzy

Paweł Drabarczyk vel Grabarczyk
konteksty@ispan.pl
Instytut Kulturoznawstwa, Uniwersytet Wrocławski Polska
https://orcid.org/0000-0002-7264-4943

Paweł Drabarczyk vel Grabarczyk – historyk sztuki, adiunkt w Instytucie Historii Sztuki UKSW, wykłada również na warszawskiej i wrocławskiej ASP. Interesuje się wzajemnym oddziaływaniem sztuki i kategorii takich jak wzniosłość, niewyobrażalne, numinosum, sacrum czy niesamowite. Doktorat obroniony w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk poświęcił kategorii wzniosłości w polskiej sztuce współczesnej. Obecnie przygotowuje książkę o widmowych instytucjach świata sztuki.