Poczekalnia
Archipelagi Giżyckiego
Magdalena Barbaruk
konteksty@ispan.plUniwersytet Wrocławski (Polska)
https://orcid.org/0000-0001-6406-2241
Abstrakt
Marcin Giżycki zmarł 20 października 2022 roku w przychodni, czekając na wizytę u lekarza. Jak napisała jego żona Agnieszka Taborska: „Wykasłał sobie śmierć. Umarł tak, jak żył: nie chcąc przypadkiem sprawić kiedyś kłopotu opieką nad sobą”. Poczekalnia w przychodni jest dla autorki tekstu miejscem-symbolem nieprzygotowania, jego okrucieństwa, a zarazem nadziei. Giżycki w ostatniej chwili swojego życia pisał limeryki, po śmierci ukazały się jego nowe książki, w anglojęzycznej Wikipedii ciągle poprawiana jest data jego śmierci, co daje mu dodatkowy dzień na to, co autorka nazywa „aktywnością metafizyczną”. Artykuł poświęcony jest nie tyle refleksji nad bogatym dorobkiem reżysera, twórcy filmów animowanych, krytyka i historyka sztuki, filmoznawcy i medioznawcy lecz przede wszystkim próbuje naszkicować rodzaj wspólnoty, którą ujawniło doświadczenie nieprzygotowania na jego śmierć (jego uobecnieniami są świadectwa w postaci mów pogrzebowych, pożegnań publikowanych w czasopismach, dziennika żałobnego pisanego przez Agnieszkę Taborską, spotkań in memoriam). Punktem wyjścia refleksji Magdaleny Barbaruk nad nieprzygotowaniem była śmierć antropologa kultury Ludwika Stommy i reakcje, jakie wywołała ona wśród jego współpracowników i przyjaciół (vide tekst Z. Benedyktowicza Nie jestem przygotowany, opublikowany w „Kontekstach” 2021, nr 1–2).
Słowa kluczowe:
Marcin Giżycki, śmierć, nieprzygotowanie, tożsamość, wspólnotaBibliografia
Benedyktowicz, Z., Nie jestem przygotowany, „Konteksty. Polska Sztuka Ludowa” 2021 nr 1-2.
Google Scholar
Czaja, D., Co pozostaje? O kamerdynerach, królach i pamięci historycznej, „Konteksty. Polska Sztuka Ludowa” 2021 nr 1-2.
Google Scholar
Despret, V., Wszystko dla naszych zmarłych. Opowieści tych, co zostają, przeł. U. Kropiwiec, Kraków 2021.
Google Scholar
Giżycki, M., Kino – Media – Sztuka – Twórcy. Szkice, Warszawa 2016.
Google Scholar
Giżycki, M., Nie tylko Disney. Rzecz o filmie animowanym, Warszawa 2000.
Google Scholar
Magia animacji, red. M. Giżycki, A. Trwoga, Warszawa 2016.
Google Scholar
Koczanowicz, L. (w:) P. J. Fereński, Kierunek eksperymentalny. Początki pierwszych w Polsce studiów kulturoznawczych, Wrocław 2012.
Google Scholar
Nycz R., Kultura jako czasownik. Sondowanie nowej humanistyki, Kraków 2017.
DOI: https://doi.org/10.4000/books.iblpan.1656
Google Scholar
Prodeus, A., Always Look on the Bright Side of Life, „Kwartalnik Filmowy” 2022, nr 120, s. 232-236.
DOI: https://doi.org/10.36744/kf.1447
Google Scholar
Rutkowska, T., Patrzeć i nasłuchiwać, „Kwartalnik Filmowy” 2022, nr 2022, nr 120, s. 229-231.
DOI: https://doi.org/10.36744/kf.1432
Google Scholar
Taborska, A., Przedmowa, (w:) M. Giżycki, Limeryki i inne wierszyki własne i zapożyczone, Kraków-Budapeszt-Syrakuzy 2023.
Google Scholar
Taborska, A., Nie tak jak w raju, Kraków 2013.
Google Scholar
Autorzy
Magdalena Barbarukkonteksty@ispan.pl
Uniwersytet Wrocławski Polska
https://orcid.org/0000-0001-6406-2241
Magdalena Barbaruk – kulturoznawczyni, dr hab., profesorka Uniwersytetu Wrocławskiego; od 2024 roku dyrektorka Instytutu Kulturoznawstwa. Zajmuje się kulturową sprawczością literatury, jej wpływem na sposoby życia i przestrzeń, zwłaszcza w krajach obszaru hiszpańskojęzycznego. Autorka monografii Długi cień Don Kichota / The Long Shadow of Don Quixote (2015), Sensy błądzenia. La Mancha i jej peryferie (2018) oraz Ruch Amereidy (2024). Wraz z Szymonem Uliaszem zrealizowała film dokumentalny o trasach Don Kichota pt. Błędne mapy (2014). Współautorka książki Śladami fotografii Augustyna Czyżowicza. Album z doliny Łachy (2011). Członkini redakcji „Kontekstów” – wraz z Dariuszem Czają przygotowała numer pt. Itineraria literackie (4/2015), a z Tomaszem Szerszeniem numer pt. Ameryka Łacińska. Archiwa utopii, praktyki oporu, Amereida (4/2020). Publikuje też w „Pracach Kulturoznawczych” (wraz z Jackiem Małczyńskim zredagowała numer „Messages and Values” Revisited, 4/2022), „Kulturze–Historii–Globalizacji” i „Kulturze Współczesnej”. Członkini Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego.
Statystyki
Abstract views: 24PDF downloads: 12
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Magdalena Barbaruk
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Inne teksty tego samego autora
- Magdalena Barbaruk, Dar Curarrehue , Konteksty. Polska Sztuka Ludowa: Tom 340 Nr 1-2 (2023): Wdzięczność / SchulzFest / Chodząc w Tatry
- Magdalena Barbaruk, Dariusz Czaja, Podróż włoska, dzisiaj , Konteksty. Polska Sztuka Ludowa: Tom 342 Nr 3 (2023): Pejzaże włoskie. Dekonstrukcje