Sprostowanie

Piotr Krasny

ruber@poczta.fm
Instytut Historii Sztuki, Uniwersytet Jagielloński Polska (Polska)
https://orcid.org/0000-0001-8726-1200

Michał Kurzej


Instytut Historii Sztuki, Uniwersytet Jagielloński Polska (Polska)
https://orcid.org/0000-0003-1786-8650




Pobierz


Opublikowane
2024-10-11

Cited By / Share

Krasny, P., & Kurzej, M. (2024). Sprostowanie. Biuletyn Historii Sztuki, 86(3). Pobrano z https://czasopisma.ispan.pl/index.php/bhs/article/view/3837

Autorzy

Piotr Krasny 
ruber@poczta.fm
Instytut Historii Sztuki, Uniwersytet Jagielloński Polska Polska
https://orcid.org/0000-0001-8726-1200

Piotr Krasny (ur. 1966), profesor UJ, odznaczony medalem „Plus Ratio”. Autor licznych prac dotyczących sztuki nowożytnej i XIX-wiecznej. Interesuje się także teorią sztuki nowożytnej, zwłaszcza reformacyjną i kontrreformacyjną teorią sztuki sakralnej. Opublikował kilka książek zawierających analizę poglądów najważniejszych teoretyków i teologów katolickich i protestanckich na rolę sztuki sakralnej. Wspólnie z Michałem Kurzejem opracował wydanie mediolańskich Instrukcji o budynkach i sprzętach kościelnych.


Autorzy

Michał Kurzej 

Instytut Historii Sztuki, Uniwersytet Jagielloński Polska Polska
https://orcid.org/0000-0003-1786-8650

Michał Kurzej (ur. 1981), adiunkt w IHS UJ. Specjalizuje się w sztuce XVII w., teorii sztuki i architekturze. Zajmuje się inwentaryzacją zabytków, pisze głównie o sztuce nowożytnej w Krakowie i Małopolsce. Opublikował wiele prac dotyczących dekoracji sztukatorskich (Jan Wolff. Monografia architekta w świetle analizy prefabrykowanych elementów dekoracji sztukatorskich, 2009; Siedemnastowieczne sztukaterie w Małopolsce, 2012). Interesuje się również teorią sztuki i patronatem artystycznym (Depingere fas est. Sebastian Piskorski jako konceptor i prowizor, 2018).



Statystyki

Abstract views: 128
PDF downloads: 161


Licencja

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Biuletynie Historii Sztuki”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.

W numerach od 1/2019 do 4/2022 wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Biuletynie Historii Sztuki”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.