„Close reading” fotografii reporterskiej: Nick Ut, „Groza wojny”

artykuł recenzowany

Stanisław Czekalski

stachcz@amu.edu.pl
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (Polska)
https://orcid.org/0000-0001-6312-8210

Abstrakt

Artykuł przynosi wnikliwą analizę produktywnych semantycznie cech struktury wizualnej fotografii Groza wojny, którą wykonał Nick Ut pod miejscowością Trảng Bàng omyłkowo zaatakowaną napalmem. Wyjątkowy charakter słynnego zdjęcia polega na tym, że mimo okoliczności skrajnie zawężających pole wyboru w zakresie momentu jego wykonania, perspektywy i kompozycji kadru, szczęśliwym trafem udało się zarejestrować na kliszy obraz nadzwyczaj wymowny i nośny znaczeniowo. Określeniu jego semantyki służą porównania z oryginalnym, nieprzyciętym kadrem, ze zdjęciem tej samej sytuacji, które Ut wykonał moment później, a przede wszystkim szczegółowa analiza struktury obrazu. Ukazuje ona istotne cechy charakterystyczne dla języka obrazów narracyjnych, konstytuujące ścisłą zależność semantyki od rygoru kompozycji jako syntaksy. Za ich sprawą zdjęcie zyskuje niezwykle wyrazisty charakter ikoniczny nie tylko w tym sensie, że stało się rodzajem „ikony” utrwalającej obraz konkretnego epizodu wojny w zbiorowej świadomości i historycznej pamięci, ale przede wszystkim ikoniczny w znaczeniu, które określiła koncepcja ikoniki Maxa Imdahla.


Słowa kluczowe:

fotografia reporterska, close reading, ikonika, napalm, Trảng Bàng, Nick Ut

Blum, Gerd. „Ein Bild schreit. Komposition als Bedeutungsträger in Nick Uts Fotografie «Vietnam Napalm» (8.6.1972). A Picture Screams. Composition as a Way of Conveying Meaning in Nick Ut’s photograph «Vietnam Napalm» (8.6.1972)”. W: Kann Fotografie unsere Zeit in Bilder fassen? / Can Photography Capture Our Time in Images? 25 Jahre Bielefelder Symposium über Fotografie und Medien, redakcja Gottfried Jäger, Jörg Boström, 31–34. Bielefeld: Kerber Verlag, 2004.
  Google Scholar

Campbell, Joseph W. Getting It Wrong: Debunking the Greatest Myths in American Journalism. Oakland: University of California Press, 2017.
DOI: https://doi.org/10.1525/9780520965119   Google Scholar

Fried, Michael. Absorption and Theatricality: Painting and Beholder in the Age of Diderot. Berkeley–Los Angeles– London: University of Chicago Press, 1980.
DOI: https://doi.org/10.1525/9780520322462   Google Scholar

Goldberg, Vicki. The Power of Photography: How Photographs Changed Our Lives. New York–London: Abbeville Publishing Group, 1991.
  Google Scholar

Hariman, Robert, i John Louis Lucaites. No Caption Needed: Iconic Photographs, Public Culture, and Liberal Democracy. Chicago London: The University of Chicago Press, 2007.
  Google Scholar

Imdahl, Max. Giotto. Arenafresken. Ikonographie, Ikonologie, Ikonik. München: Wilhelm Fink Verlag, 1980.
  Google Scholar

Paul, Gerhard. „Die Geschichte hinter dem Foto. Authentizität, Ikonisierung und Überschreibung eines Bildes aus dem Vietnamkrieg”. Zeithistorische Forschungen / Studies in Contemporary History nr 2 (2002): 224–245.
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2023-12-22

Cited By / Share

Czekalski, S. (2023). „Close reading” fotografii reporterskiej: Nick Ut, „Groza wojny”. Biuletyn Historii Sztuki, 85(4), 83–98. https://doi.org/10.36744/bhs.1730

Autorzy

Stanisław Czekalski 
stachcz@amu.edu.pl
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Polska
https://orcid.org/0000-0001-6312-8210

Stanisław Czekalski – pracownik IHS UAM. Zajmuje się problematyką teoretyczną i metodologiczną badań historii sztuki, w szczególności zagadnieniami analizy i interpretacji dzieł wizualnych, teorią obrazu i wizualności, fotografią. Autor książek Awangarda i mit racjonalizacji. Fotomontaż polski okresu dwudziestolecia międzywojennego (Poznań 2000), Intertekstualność i malarstwo. Problemy badań nad związkami międzyobrazowymi (Poznań 2006), Jak wyjaśnić obraz? Metodologiczne tropy historii sztuki w epoce Ernsta H. Gombricha (Poznań 2022).



Statystyki

Abstract views: 587
PDF downloads: 149


Licencja

Prawa autorskie (c) 2023 Biuletyn Historii Sztuki

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.