Nagrobek Anny Heleny von Rohr w kościele parafialnym w Przerzeczynie-Zdroju. Nieznane dzieło Georga Leonharda Webera

artykuł recenzowany

Paweł Migasiewicz

p.migasiewicz@gmail.com
Instytut Sztuki, Polska Akademia Nauk (Polska)
https://orcid.org/0000-0001-8610-8845

Abstrakt

Artykuł jest poświęcony nagrobkowi Anny Heleny von Rohr, primo voto von Nimptsch (1649–1712), córki cenionego barokowego poety Friedricha von Logau, znajdującemu się w katolickim (dawniej luterańskim) kościele parafialnym w Przerzeczynie-Zdroju (do 1945 Bad Dirsdorf) koło Niemczy na Dolnym Śląsku. To wysokiej klasy dzieło, wykonane ok. 1712–1715 r. z marmuru przeworneńskiego i alabastru, było do tej pory niemal nieznane historykom sztuki i pomijane w opracowaniach naukowych. Na podstawie analizy porównawczej oraz innych przesłanek projekt i wykonanie monumentu zostały przypisane Georgowi Leonhardowi Weberowi (1672–1739), rzeźbiarzowi aktywnemu w Świdnicy, pochodzącemu prawdopodobnie z Frankonii.


Słowa kluczowe:

Anna Helena von Rohr, Friedrich von Logau, Przerzeczyn-Zdrój, Georg Leonhard Weber, Świdnica, nagrobek, alabaster

Czechowicz, Bogusław, i Arkadiusz Dobrzyniecki. „Kolumna maryjna w Kochanowie – nieznane dzieło Jerzego Leonarda Webera”. W: Krzeszów uświęcony łaską, redakcja Henryk Dziurla, Kazimierz Bobowski, 331–336. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 1997.
  Google Scholar

Kalinowski, Konstanty. Rzeźba barokowa na Śląsku. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1986.
  Google Scholar

Kolbiarz, Artur. „From Świdnica to Bratislava. The Sculpture of Christ the Saviour from the Collection of the Slovak National Gallery”. Muzeológiaa Kultúrne Dedičstvo 8, nr 3 (2020): 75–93.
DOI: https://doi.org/10.46284/mkd.2020.8.3.4   Google Scholar

Kolbiarz, Artur, i Andrzej Kozieł. „Barokizacja wystroju i wyposażenia kościoła klasztornego Wniebowzięcia NMP w Lubiążu”. W: Kościół klasztorny Wniebowzięcia NMP. Historia, stan zachowania, koncepcja rewitalizacji, redakcja Andrzej Kozieł, 83–116. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2010.
  Google Scholar

Małachowicz, Ewa. „Georg Leonhard Weber – świdnicki rzeźbiarz”. Rocznik Świdnicki 41 (2013): 47–53.
  Google Scholar

Mazel, Claire. La mort et l’éclat. Monuments funéraires parisiens du Grand Siècle. Rennes: Presses Universitaires de Rennes, 2009.
DOI: https://doi.org/10.4000/books.pur.98234   Google Scholar

Migasiewicz, Paweł. „L’art et l’artiste dans le milieu multiconfessionnel de la Silésie au XVIIe siècle”. Dix-Septième siècle 68, nr 4 (2016): 661–675.
DOI: https://doi.org/10.3917/dss.164.0661   Google Scholar

Migasiewicz, Paweł. Laudatissimus Phidias noster. Rzeźbiarz Johann Riedel SJ (1654–1736) między czeską tradycją cechową a francuską sztuką akademicką. Warszawa: Instytut Sztuki PAN, Liber Pro Arte, 2021.
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2023-07-26

Cited By / Share

Migasiewicz, P. (2023). Nagrobek Anny Heleny von Rohr w kościele parafialnym w Przerzeczynie-Zdroju. Nieznane dzieło Georga Leonharda Webera. Biuletyn Historii Sztuki, 85(2), 67–86. https://doi.org/10.36744/bhs.1429

Autorzy

Paweł Migasiewicz 
p.migasiewicz@gmail.com
Instytut Sztuki, Polska Akademia Nauk Polska
https://orcid.org/0000-0001-8610-8845

Paweł Migasiewicz, dr hab., absolwent Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego i École Pratique des Hautes Études w Paryżu. Od 2015 r. pracownik Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk. Jego badania koncentrują się na takich zagadnieniach jak nowożytna rzeźba i architektura polska w kontekście europejskim, relacje artystyczne między Francją a Europą Środkową, sztuka Śląska XVII i XVIII w. oraz sztuka i polityka w epoce nowożytnej. Autor kilku książek oraz licznych artykułów naukowych.



Statystyki

Abstract views: 264
PDF downloads: 228


Licencja

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Biuletynie Historii Sztuki”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.

Od numeru 1/2019 do 4/2022 stosowaliśmy licencję  CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Biuletynie Historii Sztuki”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.