Malarski wystrój pałacu w Radzyniu Podlaskim i rola Jana Bogumiła Plerscha

Aleksandra Bernatowicz


Warszawa, Instytut Sztuki PAN (Polska)
https://orcid.org/0000-0002-9001-0071

Abstrakt

Niezachowane wnętrza pałacu Potockich w Radzyniu Podlaskim zaprojektowane przez Jakuba Fontanę, były jedną z ostatnich, oryginalnych manifestacji estetyki  rokoka w Polsce. Cechowała je oszczędna ornamentacja, wyraźna artykulacja białych boazerii za pomocą złoconych listew, ram i lizen, oraz supraporty w fantazyjnych, lecz symetrycznych ramach. Niektóre sale otrzymały dekorację ścienną, wykonaną zapewne w całości – jak wynika ze źródeł archiwalnych – przez Jana Bogumiła Plerscha, głównego (choć nie jedynego) malarza zatrudnionego przy realizacji wystroju pałacowego. Jego dziełem były też najpewniej supraporty, które próbuję przypisać konkretnym wnętrzom i zdefiniować ich sens w strukturze całej dekoracji: widoki morskie, krajobrazy górskie, sceny pasterskie oraz kompozycje z owocami i kwiatami zaaranżowane na tle parkowych perspektyw. Te ostatnie najwięcej łączy z martwymi naturami francuskiego malarza Augustina Dubuissona, zdobiącymi Sanssouci i Pałac Królewski we Wrocławiu. Z kolei widoki morskie były najpewniej wzorowane na grafice holenderskiej i stanowiły refleks holandyzmu – mody płynącej z ówczesnej Francji. Tak więc afiliacje francuskie są istotnym rysem malarskiego wystroju pałacu w Radzyniu, choć trudno mówić w tym autorskim projekcie Fontany o bezpośrednich wzorach. Niektóre malowidła Plerscha mają metaforyczny charakter i znajdują swe wyraźne ideowe potwierdzenie w dekoracji elewacji pałacowych: idea siedziby rycerza zamanifestowana za pomocą panopliów w polichromii Sali Balowej oraz koncept pałacu jako świątyni piękna i sztuki, czytelny w supraportach zdobiących Bibliotekę, przedstawiających sztuki wyzwolone, a także Architekturę Cywilną i Wojskową. Program ten nawiązywał do toposu pax et bellum – heroiczne zasługi przodków zrównoważono podkreśleniem pokojowych inicjatyw ówczesnego właściciela rezydencji – Eustachego Potockiego.

Instytucje finansujące

Warszawa, Instytut Sztuki PAN

Słowa kluczowe:

rokoko, ścienne dekoracje malarskie, supraporty, Jan Bogumił Plersch, Jakub Fontany, pałac w Radzyniu Podlaskim

Bartczakowa, Aldona. Jakub Fontana, architekt warszawski XVIII wieku. Warszawa: PWN, 1970.
  Google Scholar

Chrościcki, Juliusz A. “Meissonnier’s Designs for Polish Magnates.” W Polish and English Responses to French Art and Architecture: Contrasts and Similarities. Papers Delivered at the University of London/University of Warsaw History of Art Conference, January and September 1993, redakcja Francis Ames-Lewis, 85–94. London: Birkbeck College, University of London, Department of History of Art, 1995.
  Google Scholar

Eggeling, Tilo. Raum und Ornament. Georg Wenceslaus von Knobelsdorff und das friederizianische Rokoko. Regensburg: Schnell & Steiner, 2003.
DOI: https://doi.org/10.1093/gao/9781884446054.article.T046997   Google Scholar

Giersberg, Hans-Joachim. Schloss Sanssouci. Die Sommerresidenz Friedrichs des Grossen. Berlin: Nicolai, 2005.
  Google Scholar

Gombin, Krzysztof. Inicjatywy artystyczne Eustachego Potockiego. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL, 2009.
  Google Scholar

Gombin, Krzysztof. “Das Schloss Eustachy Potockis in Radzyń Podlaski.” W Architektur und Kunst in der Ära des sächsischen Ministers Heinrich Graf von Brühl (1738–1763), redakcja Tomasz Torbus, Markus Hörsch, 181–195. Ostfildern: Thorbecke, 2014.
  Google Scholar

Gutowska-Dudek, Krystyna, i Gutowska Magdalena. “Zbiory pałacu w Radzyniu Podlaskim – relikty minionej świetności.” W Radzyń Podlaski. Miasto i rezydencja, redakcja Grażyna Michalska, Dominika Leszczyńska, 137–170. Radzyń Podlaski: Powiat Radzyński, 2011.
  Google Scholar

Kowalik, Joanna. “Rezydencja Potockich w Radzyniu – zbiory biblioteczne i archiwalia w świetle zachowanych dokumentów.” W Muzea-rezydencje w Polsce. Materiały sesji naukowej zorganizowanej w Muzeum Zamoyskich w Kozłówce 14–16 października 2004, 517–524. Kozłówka: Muzeum Zamoyskich w Kozłówce, 2004.
  Google Scholar

Lorentz, Stanisław. “Projets pour la Pologne de J.A. Meissonnier.” Biuletyn Historii Sztuki 20, nr 2 (1958): 186–198.
  Google Scholar

Popow, Samanta. “Meissonnierowski salon Franciszka Bielińskiego – historia rokokowej dekoracji dworu magnackiego.” W Dwory magnackie w XVIII wieku. Rola i znaczenie kulturowe, redakcja Teresa Kostkiewiczowa, Agata Roćko, 295–320. Warszawa: DiG, 2005.
  Google Scholar

Pullins, David. “Quelques misérables places à remplir. Locating Shaped Painting in Eighteenth-Century France.” Zeitschrift für Kunstgeschichte 80, nr 4 (2017): 544–571.
DOI: https://doi.org/10.1515/ZKG-2017-0029   Google Scholar

Sito, Jakub. “Złoty Salon Juste-Aurèle Meissoniera w Puławach w świetle nieznanych materiałów archiwalnych.” W Polska i Europa w dobie nowożytnej. L’Europe moderne: nouveau monde, nouvelle civilisation?/ Modern Europe – New World, New Civilisation? Prace naukowe dedykowane Juliuszowi A. Chrościckiemu, redakcja Tadeusz Bernatowicz et al., 571–578. Warszawa: Arx Regia. Ośrodek Wydawniczy Zamku Królewskiego, 2009.
  Google Scholar

Sito, Jakub. “Fenomen rzeźb Johanna Chrisostoma Redlera.” W Radzyń Podlaski. Miasto i rezydencja, redakcja Grażyna Michalska, Dominika Leszczyńska, 101–119. Radzyń Podlaski: Powiat Radzyński, 2011.
  Google Scholar

Wojtyła, Arkadiusz. “La noble simplicité – wrocławska rezydencja Fryderyka II Hohenzollerna a zjawisko klasycyzacji rokoka.” Biuletyn Historii Sztuki 82, nr 2 (2020): 239–272.
DOI: https://doi.org/10.36744/bhs.642   Google Scholar

Wyszomirska, Monika. “Architekt Jakub Fontana w służbie marszałka Franciszka Bielińskiego.” Biuletyn Historii Sztuki 81, nr 3 (2019): 499–528.
DOI: https://doi.org/10.36744/bhs.484   Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2021-06-30

Cited By / Share

Bernatowicz, A. (2021). Malarski wystrój pałacu w Radzyniu Podlaskim i rola Jana Bogumiła Plerscha. Biuletyn Historii Sztuki, 83(2), 377–424. https://doi.org/10.36744/bhs.1000

Autorzy

Aleksandra Bernatowicz 

Warszawa, Instytut Sztuki PAN Polska
https://orcid.org/0000-0002-9001-0071

Statystyki

Abstract views: 482
PDF downloads: 738


Licencja

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Biuletynie Historii Sztuki”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.

Od numeru 1/2019 do 4/2022 stosowaliśmy licencję  CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Biuletynie Historii Sztuki”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.