Teatry żydowskie w Warszawie między wojnami (1918–1939)

UDOSTĘPNIONO ONLINE 2022

Edward Krasiński


Instytut Sztuki, Polska Akademia Nauk (Polska)
https://orcid.org/0000-0001-8320-177X

Abstrakt

W 1837 roku działał w Warszawie teatr Dawida Hellina, co można uznać za początek teatru żydowskiego w Warszawie, chociaż jego rozkwit  nastąpił dopiero pod koniec XIX wieku. Ester Rachel i Abraham Kamińscy stworzyli wówczas stały zawodowy zespół, a w 1913 otworzyli własną siedzibę – teatr, którego tradycję kontynuowała ich córka, Ida. W artykule omówione zostały najważniejsze przedstawienia teatrów żydowskich, ich repertuar, warunki techniczne i finansowe, a także źródła archiwalne i prasowe do badania historii teatru żydowskiego w Warszawie przed II wojną światową. Trupa Wileńska i Warszawski Żydowski Teatr Artystyczny WIKT miały w repertuarze sztuki ambitne, klasykę żydowską i współczesny dramat światowy. Michał Weichert prowadził eksperymentalny Jung Teater o ambicjach politycznych. Powstawały liczne, choć działające krótko, teatry miniatur, sceny rewiowe i kabaretowe. Większość teatrów jidysz sąsiadowała z polskimi, ale działały też teatry w dzielnicy żydowskiej, jak Centralny czy Scala. Związki między teatrem polskim i żydowskim należy rozpatrywać wielostronnie, w odniesieniu do publiczności, repertuaru i krytyki, a także współpracy między teatrami i twórcami.


Słowa kluczowe:

Teatr Kamińskiego, «Dybuk», Trupa Wileńska, aktorzy żydowscy, WIKT, Jung Teater, repertuar, getto

Boy-Żeleński, Tadeusz. Pisma. T. 22. Warszawa: PIW, 1964–1969.
  Google Scholar

Cracoviensis. „Teatr żydowski w Krakowie”. Nasz Przegląd, nr 334 (1926).
  Google Scholar

Fuks, Marian. „Warszawska prasa żydowska w języku polskim (1918–1939)”. Biuletyn Żydowskiego Instytutu Historycznego w Polsce, nr 2 (1977): 205–237. https://bazhum.pl/bib/article/298816/.
  Google Scholar

Melman, Marian. „Teatr żydowski w Warszawie w latach międzywojennych”. W: Warszawa II Rzeczypospolitej, redakcja Emilia Borecka i Marian Drozdowski, 381–400. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1968.
  Google Scholar

Rudnicki, Adolf. Teatr zawsze grany. Warszawa: Czytelnik, 1987.
  Google Scholar

Schiller, Leon. Droga przez teatr 1924–1939. Opracowanie Jerzy Timoszewicz. Warszawa: PIW, 1983.
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
1992-12-30

Cited By / Share

Krasiński, E. (1992) „Teatry żydowskie w Warszawie między wojnami (1918–1939)”, Pamiętnik Teatralny, 41(1/4), s. 313–344. doi: 10.36744/pt.1465.

Autorzy

Edward Krasiński 

Instytut Sztuki, Polska Akademia Nauk Polska
https://orcid.org/0000-0001-8320-177X

Edward Krasiński – profesor, historyk teatru, redaktor i edytor, wieloletni pracownik naukowy Instytutu Sztuki PAN, kustosz Muzeum Teatralnego przy Teatrze Wielkim w Warszawie (19671979), redaktor naczelny „Pamiętnika Teatralnego” (19932014), autor wielu książek, m.in. Stefan Jaracz (1983), Teatr Polski Arnolda Szyfmana 1913–1939 (1991),   Teatr Polski w Warszawie 1939–2002 (2002).



Statystyki

Abstract views: 242
PDF downloads: 155


Licencja

Prawa autorskie (c) 1992 Edward Krasiński

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autor/ka udziela niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w "Pamiętniku Teatralnym", zachowuje nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Zgłaszając artykuł do publikacji, autor/ka wyraża zgodę na jego udostępnianie na licencji CC BY 4.0.

Od zeszytu 1/2018 do zeszytu 3/2022 artykuły publikowane były na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy/ki udzielali niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w "Pamiętniku Teatralnym", zachowywali nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązywali się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.